21 Augustus, Peresinho – Porto 16 km


Op naar Porto, toch een kernpunt op de Caminho. Onze slaapplaats in het gemeentehuis wordt vlekkeloos achtergelaten en we hebben de Alcalde en anderen uitbundig bedankt.

De vloer leek ondanks het tapijt ’s nachts nogal hard. Bij het oprollen van het zelfopblazende matrasje was na het dichten van het ventiel een gesis te horen; lek! Vandaar het harde liggen. Gelukkig waren vanaf nu steeds bedden beschikbaar.

Igreja de Peresinho

Igreja de Peresinho 

 

Mooie Horréo

Mooie Horréo

We willen voor de middag in Porto zijn zodat deze machtige stad goed bekeken kan worden. Al gauw komen we door de Serra dos Negrelos waar tot onze verrassing een prachtig stuk middeleeuwse route bewaard is.

Calzada Mediaval in de Serra dos Negrelos  

Calzada Mediaval in de Serra dos Negrelos

Calzada Mediaval in de Serra dos Negrelos

                   

Men probeert dit stuk unieke route te beschermen. Het is een paar kilometer lang en het laatste stuk natuurgebied dat we voorlopig tegenkomen. Meteen hierna begint de bebouwing van Vila Nova de Gaia, dat eindeloos aanhoudt, maar we kunnen eindelijk koffie drinken.

Massa’s kwaaie honden

Massa’s kwaaie honden

 

Zuidzijde van Vila Nova de Gaia

Zuidzijde van Vila Nova de Gaia

Overal langs de huizen worden we welkom geheten door oorverdovend geblaf van Câos. Gelukkig zitten de meeste goed aangelijnd en lopen alleen de zachtaardige honden los. Portugal moet wel het dichtste net van waakhonden in de wereld hebben! Toch hebben we nooit echt problemen gehad. Dus hondenhaters en angsthazen; laat je niet opnaaien door grote verhalen, zoals die nog wel eens te horen zijn, op bijeenkomsten en te lezen in boeken!

V N de Gaia heeft een verschrikkelijk centrum met alleen maar smakeloze nieuwbouw. In de verte is de televisietoren al te zien waar ook Porto moet liggen. Alles bij elkaar toch een lange tocht door voorsteden. Des te indrukwekkender is het uitzicht op de Douro die langzamerhand doorschemert.

 

Porto  

                  Magnifiek uitzicht op Porto vanuit het zuiden

De Metrolijnen lopen hier al en nog vrij plotseling staan we bij de ijzeren boogbrug die zo tekenend voor Porto is. Beneden ligt de Douro in al zijn pracht. Het indrukwekkendste en verreweg mooiste panorama van deze Caminho ligt nu voor ons. Aan de andere zijde Porto dat tegen de granieten heuvels opgebouwd is en gedomineerd wordt door de oude Kathedraal.

Aan de linkerkant, in V N de Gaia, de Barcos Rabelos onder zeil met vaten Portwijn. Natuurlijk vanuit toeristische doeleinden, liggen ze schilderachtig voor de pakhuizen en dragen de grote namen van de Portwijn.

De Ponte de Dom Luís I

De Ponte de Dom Luís I

 

Uitzicht stroomopwaarts

Uitzicht stroomopwaarts

Van de brug, Ponte de Dom Luís I, zijn prachtige foto’s te maken, vooral vanaf de rechterzijde onder de Mosteiro da Serra do Pilar (nu een kazerne). De brug verbindt de twee lagen van de stad. De bovenste brug is voor de Metro en de voetgangers, terwijl de onderste brug alle verkeer doorlaat. Aan de overzijde loopt van beneden naar boven een tandradliftje.

☼   De Eiffelbruggen van Porto
De twee stalen bruggen zijn een constructief staaltje van kunnen uit de 19e Eeuw en gebouwd door en uit de school van Gustave Eiffel.
Het gaat uit van het principe dat krachten het best opgevangen kunnen worden door een boogconstructie bestaande uit het veerkrachtige smeedijzer.

  1. Ponte de Dona María Pia (Koningin van Portugal 1861 – 1889)
    Geopend in 1877, spoorbrug lengte 368 m, met een boog van
    160 m


Spoorbrug Ponte de Dona María Pia

Spoorbrug Ponte de Dona María Pia
met ervoor de moderne Sâo Joâo brug

  1. Ponte de Dom Luís I, (Koning van Portugal 1861 – 1889)
    geopend in 1886. Verkeersbrug met een onder- en bovenverbinding. Lengte bovenbrug 395 m, onderbrug 174 m, met een boog van 172 m.
    Afstand tussen de beide dekken is 44 m.

Boven en onderbrug Ponte de Dom Luís I met

Boven en onderbrug Ponte de Dom Luís I met
kijk op het Mosteiro da Serra do Pilar


De eerste brug werd gebouwd door de fa. Eiffel en Cie onder verantwoordelijkheid van Théofile Seyrig, een Duits – Belgische ingenieur en medevennoot van Eiffel. Na een conflict bouwt hij zelf de tweede brug. De spoorbrug is buiten gebruik sinds 1991, toen de moderne betonnen Sâo Joâo brug in gebruik werd genomen. De Ponte de Dom Luís I wordt volop gebruikt en is tot Monument verklaard. De Portugezen noemen het “de brug van boven” en “de brug van beneden”.

Over de brug lopen we, waarbij we genieten van de vergezichten en vele foto’s maken. Net over de brug vinden we een terrasje en is het tijd om bij te komen van alle indrukken. We kijken op de brug waar de Metro net ondergronds verdwijnt.

 vlagPorto                                          wapenPorto

Vlag Van Porto                                                                   Wapen van Porto

Langs de Kathedraal (Sé) lopen we over de Avenida de Vimares Peres richting centrum en komen langs het Estaçâo (station) de Sâo Bento. Het gebouw zit vol met Azulejos blauwe tegeltjes maar we lopen verder. Ernaast staat de Igreja dos Congregados herkenbaar aan zijn tegeltjes in de gevel.

Metro over de brug van boven 

Metro over de brug van boven 

 

De Sé van Porto

De Sé van Porto

Iets verderop stappen we het grote plein, de Praça de Liberdade, op en gaan als het ware onder in de grootstedelijke ambiance. Aan het plein staat het imposante stadhuis met toren (Câmara Municipal).

Estaçâo des S. Benito. (Station)

 Estaçâo des S. Benito. (Station)

 

Praça de Liberdade (vrijheidsplein)

Praça de Liberdade (vrijheidsplein)

Er is zoveel te zien, dat we besluiten eerst maar een bed te zoeken, zodat we de rugzakken kwijt zijn. Het Duitse boek geeft het Pensâo Portuguesa aan, dat niet te ver van de route ligt. Dit boekje is wat praktischer dan het Engelse boek en inderdaad voor 15 Euro krijgen we beiden een kamer met douche, een redelijk bed, prima schoon en bovendien kort bij het centrum.

 

Pensâo Portuguesa 

Pensâo Portuguesa 

 

Visvrouw met handel

Visvrouw met handel

☼   Porto – Portugal

 

Bestand:Flag of Portugal.svg

Vlag Portugal

De oorsprong van Porto (of Oporto) gaat terug tot in de verre oudheid. 200 jaar voor Christus hadden de Grieken al een nederzetting die Cale (mooi gelegen) genoemd werd, terwijl de andere kant Portus (haven) heette. De naam Portucale is dan ook een samentrekking van beide steden. Cale werd door de Romeinen Gaya genoemd. De oudste bewoning werd gesticht op de plaats waar de Kathedraal staat.
.
Plattegrond Kathedraal

In 713 verwoesten de Moren Porto en stichten een kalifaat, maar in 868 zijn ze alweer verdreven. In deze tijd verschijnt ook de naam Condado Portucalence, wat eigenlijk het graafschap P. betekent. Het land valt onder de invloedssfeer van Castilië en Léon. In 1095 wordt Henrique van Bourgondië leenman, waarna zijn zoon Afonso Portugal tot koninkrijk uitroept (met hulp van het Vaticaan).

.

 

Het huidige Portugal is dus in Porto ontstaan. Porto dreef handel met de middellandse zee, Vlaanderen, Engeland en werd een belangrijke havenplaats. Spanje bleef een gevaar voor het land en in 1373 werd een alliantie met Engeland gesloten waardoor tot op heden de invloed van Engeland groot in Portugal is. Hendrik de Zeevaarder werd geboren uit een Engelse Prinses van Lancaster.

.

Porto was een zelfbewuste rijke stad waar men zich met succes verzette tegen de macht van adel en clerus. De adel mocht geen kastelen bezitten en slechts 3 dagen blijven. Als tegenwicht werd in 1255 Gaya aan de overzijde verheven tot stad; Vila Nova de Gaia (Alle Vila Novas ontstonden in deze tijd), waar de Aristocratie wel veel te vertellen had.

 

.

Vlag V N de Gaia

Portugal werd door de eeuwen heen verschillende malen geholpen door Engelse troepen. Tegen Spanje (1659) en tegen Napoleon (1810) door Wellington.
Als tegenprestatie kreeg Engeland handelsvoordelen. Zij hebben de handel in Portwijn groot gemaakt. Tot op de huidige dag wordt dit vooral beheerst door firma’s zoals; Taylor, Cockburn, Grahams, Osborn en natuurlijk Sandeman. De Armazéns (magazijnen) van de Portwijn liggen schilderachtig tegen de hellingen van V N de Gaia, zo gunstig gelegen aan de monding van de Douro, die 900 km verderop in Noord Spanje in het Cantabrisch gebergte ontspringt.

Veel Engelsen woonden hier, waarbij ze vaak niet de moeite namen Portugees te leren. Ze werden als arrogant beschouwd en men handelde erna. Nog zegt men een klus uit te voeren op zijn Engels, d.w.z. onze tegenhanger van de Franse slag. De inwoners van Porto zijn tot op heden anti autoriteit en vrijheidslievend. Bovendien hard werkend. Er wonen ca. 240.000 mensen aan de kant van Porto en 280.000 in Gaia. Totaal wonen 1,8 miljoen mensen in de omgeving van Porto en vormen de belangrijkste motor van de economie. In heel Portugal wonen 10,5 miljoen mensen. Het is dan ook ongelofelijk dat met zo’n klein achterland een koloniaal wereldrijk gesticht kon worden.

.

Gebieden die Portugees waren

Porto is een overzichtelijke stad, waar veel te zien is, maar waar ook conditie noodzakelijk is omdat constant geklommen moet worden.

Nadat we opgefrist en bijgekomen zijn, gaan we samen het centrum in. We eten een simpel hapje en lopen naar de Douro zijde.

Plein bij Clérigos

Plein bij Clérigos

 

Igreja das Carmelitas

Igreja das Carmelitas

 

De stad is eigenlijk goed overzichtelijk, waarbij de Douro het richtpunt is. Wel gaat het steeds op en af. Het centrum is de toren van de Igreja dos Clérigos. Ertegenover de Igreja das Carmelitas met mooie tegeltableaus.

  De Eléctrico

De Eléctrico

 

80 jaar oud

80 jaar oud

Op een plein vinden we de Eléctrico, een oud trammetje die klaarstaat. Deze rijdt naar de oever van de Douro beneden. Het is een belevenis dit voor één Euro mee te maken. Het trammetje is 80 jaar oud en afkomstig uit San Francisco in Amerika. Omdat Lissabon deze trammetjes had, moest Porto ze ook hebben. Ze hebben in ieder geval genoeg power om met veel geraas de steile hellingen op en af te scheuren.

Langs de Douro lopen we door het oudste gedeelte van Miragaia naar de Cais da Ribeira met zijn oude woonblokken. Aan de overzijde natuurlijk het geweldige uitzicht op Gaia met zijn Port Armazéns.

☼   Portwijn

caves       Região Demarcada do Douro

 

Honderd kilometer stroomopwaarts op de hellingen van de Alto Douro, (het woord “goud” zit in het woord Douro) groeien op leistenen en granieten bodems de druiven voor de Portwijn. Het gebied is strak begrensd en gekwalificeerd tot een Denominaçâo de Origem (Het oudste gebied ter wereld!). Effectief op ongeveer 28.000 hectare worden door vele wijnboeren de Portwijnen geproduceerd. De streek is zomers bloedheet tot boven de 40° C en ’s winters ijzig koud. Een centrum van het gebied is Pinhâo.

De wijnen worden verscheept of tegenwoordig per trein en vrachtauto naar Gaia gebracht. Waar de grote, meer dan 40, meestal Engelse handelshuizen, de bekende Portwijnen mengen tot de Vinho Fino ofwel Vinho do Porto en verhandelen.

De clou van Portwijn is dat voor het einde van het fermentatieproces 20% Aguardente (brandewijn 45%, gemaakt van restanten druiven) wordt toegevoegd. Hierdoor stopt de fermentatie en wordt een alcoholpercentage van 18 à 20 % bereikt, terwijl de laatste suikers zorgen voor een zoete wijn.

De verschillende kwaliteiten zijn nauw omschreven in; Ruby = rood, Tawny = taankleur die ontstaat door oxidatie en natuurlijk allerlei variaties zoals; Aged Tawny, Colheda en Garrafeira, die tot wel 40 jaar rijpt. Ongeveer 15% is van witte druiven voor de witte Port, terwijl de laatst erkende variant Rosé is. Erg goede wijnjaren worden uitgeroepen tot Vintage, meestal om de 3 à 4 jaar. Natuurlijk zijn nog meer varianten mogelijk. De Port wordt na lange lagering meestal beter. Veel Port wordt geblend (gemengd) waardoor een constante kwaliteit en smaak verkregen wordt. Door deze grote zorg is een goede Portwijn zeker niet goedkoop maar een echte aperitiefwijn.

  Port in wijnglas                     .

Vanaf 1678 toen in Engeland een embargo op Franse wijn bestond werd het alternatief in Portugal gezocht, waarbij bleek dat versterkte wijn beter tegen het vervoer kon. In 1756 zorgde Marquês de Pombal voor een monopolie die de kwaliteit, prijs en de totale handeling controleerde.

Een wijnkelder in Vila Nova de Gaia

Armazén in Gaia

 

De Douro met zicht op Gaia 

De Douro met zicht op Gaia 

 

Stokoude woonblokken

Stokoude woonblokken

We komen langs de Muros dos Bacalhoeiros, waar vroeger de vissersschepen met kabeljauw uit New Foundland aanmeerden.
Bacalhau (stokvis) is nog steeds overal te krijgen en een lekkernij in de Menu del Dias.

Steeds weer Ponte de Dom Luís I  

Steeds weer Ponte de Dom Luís I

 

Cais da Ribeira met terrasjes 

Cais da Ribeira met terrasjes  

De Cais (kade) da Ribeira is één van de drukste plaatsen en volop door toeristen bezocht. Wat een wonder; leuke terrasjes onder de oude huizen, kaaien en muren met zicht op de brug, Douro en Gaia. De prijzen zijn natuurlijk wel wat hoger dan normaal maar het is een belevenis.
Wat is het lekker, na zoveel afzien, hier onder ideale omstandigheden bij te komen. Met het tandradliftje gaan we bij de brug naar boven en lopen naar de overkant, richting de Sé.

  De Sé uit 1113        

De Sé uit 1113

 

Machtig interieur

Machtig interieur

Naast de Sé staat het dominante bisschoppelijke paleis, dat het zicht op de Douro beneemt. De Kathedraal is op een granieten rots gebouwd en torent boven Porto uit.

Vanaf het domplein kijk je mooi op de arme, maar schilderachtige, en stokoude wijk met al zijn rode pannendaken beneden. Een wirwar van straatjes, trappetjes en doorgangetjes. Het doet wel wat denken aan een soek in Marokko. Het heeft zijn wortels zeker uit deze tijd, maar nu zonder lastig gevallen te worden door opdringerige verkopers.

 Fontein als zwembad

Fontein als zwembad

 

Langs het Convento do Colégio

Langs het Convento do Colégio
 
Net beneden het plein is een fontein, waar kinderen onbelemmerd dit middeleeuwse monument als zwembad gebruiken.

Door de straatjes klimmen we naar de Igreja en Torre dos Clérigos, wat toch het centrum voor ons is en waarachter ons Pensâo ligt.

.                .

Torre dos Clérigos

De toren is 75 m hoog en als je nog moed hebt, is na 240 treden de top te halen. Dat hebben wij niet meer, zodat ik even een tukje ga doen. Rafa zwerft verder door de stad en had vooral oog voor de treintjes en het station.

Bij het Pensâo in de buurt kan goed gegeten worden en wordt uitgebreid contact met het thuisfront gehouden. Het valt op dat het nog behoorlijk afkoelt zo dicht bij zee. Ook ’s nachts word ik aan de zee herinnerd door het onophoudelijke krijsen van grote meeuwen, die om de huizen in de weer zijn. Maar, het is goed slapen na 674 km!

We hebben het stuk Coimbra – Porto 147 km in 5 dagen gedaan!

.

 

tab