29 Augustus, Briallos – Santiago 50 km


Als het nog pikkedonker is hoor ik Rafa inpakken. Ik heb hem mijn vaste slaapadres bij Doña Josefina gegeven in Santiago dicht bij de kathedraal, zodat ik hem een dag later wel terug zal zien. Het plan is tot Padrón te lopen vandaag. Dat het uiteindelijk meer wordt, raad ik niemand aan want in Padrón is veel te zien en een mooie stopplaats na 25 km.

.

Dagtraject 22  Briallos – Santiago
(Op kaartje 22-23)

De refugio ligt een kilometer zijwaarts van de route en daarom moet eerst terug gegaan worden naar Rotonda. De snelweg wordt een stukje gevolgd tot het tankstation, waar al koffie in de bar te krijgen is. De barse Hospitalera is hier niet onbekend gezien de reactie van de serveerster op mijn verhaal.

Río Umia

Río Umia

 

Calle Real in Caldas de Reis

Calle Real in Caldas de Reis

 

Naar Caldas de Reis is het 5 kilometer parallel aan de snelweg door de wijnvelden en dorpjes. Het plaatsje is zo vroeg nog praktisch uitgestorven als de brug over de Río Umia over gestoken wordt.

Het ziet er schilderachtig uit. Iets verderop in de hoofdstraat staat een openbare fontein waar heet bronwater van 40° C zo opborrelt en je, je vermoeide voeten in kunt hangen. Op de vroege morgen is dit nog niet nodig zodat de lange straat gevolgd wordt. Het is een stadje van 10.000 inwoners al bekend vanuit de verre oudheid, liggend aan de Via Romana XIX en bekend om zijn thermale baden. Het is een echt bad - en kuurplaats met botanische tuinen, hotels en veel historie. De refugio die hier zat, is enige jaren geleden opgeheven, nadat de nieuwe in Briallos geopend is.

Caldas uit gaat over een prachtige Romeinse brug (Ponte Romano) door de Río Bermaña. De brug ligt nauw ingebed tussen de huizen prachtig over het waterloopje en geeft met de oude verweerde stenen en kruis het idee in de middeleeuwen te lopen.

Verderop kom je langs het kapelletje van San Roque die nog wel eens verwisseld wordt met Santiago omdat hij vaak als Pelgrim wordt afgebeeld compleet met schelpen, stok en kalebas. Zo staat hij ook boven in de gevel.

   San Roque
San Roque is geboren in 1295 in Montpellier (Frankrijk) en werd Franciscaan. Hij heeft een moedervlek in de vorm van een kruis op zijn borst, waarmee hij pestleiders geneest (vooral in Italië). Hij is te onderscheiden van Santiago omdat meestal een hond met een broodje in zijn bek aan zijn voeten ligt en hij zijn knie (eigenlijk zijn lies) toont waar verwondingen door de pest veroorzaakt zouden zitten. In Nederland noemt men hem Sint Rochus. Hij wordt met Santiago schelpen afgebeeld omdat hij tijdens de reis hiernaartoe in Montpellier gevangengenomen is en gestorven. Hoewel overal vereerd is hij nooit officieel heilig verklaard.

.         .

           Verschillende afbeeldingen San Roque

 

Ponte Romano over de Río Bermaña

Ponte Romano over de Río Bermaña

 

Capilla de San Roque

Capilla de San Roque

Al gauw volgt het mooie groene dal van de Río Bermaña die we volgen.
Door de velden met holle weggetjes bij een prima temperatuur is het heerlijk lopen.

Santa Mariña de Carrecedo

Santa Mariña de Carrecedo

 

Lange dalen

Lange dalen

Het klimt zo nu en dan nog behoorlijk hoewel het hoogste punt maar 160 m is. De Autopista de Atlantico is een tijdje in de buurt maar niet hinderlijk. Zelfs ontmoet ik regelmatig Pelgrims, vooral Spaanse jongelui.

Veel holle weggetjes  

Veel holle weggetjes

 

San Miguel de Valga

San Miguel de Valga

Bij O Pino ligt de volgende hoogte van 140 m, waarna een lange afdaling naar de Río Valga volgt. Net voor de brug staat een soort vriendelijke politieagent met een vragenlijst en stempel. Hij blijkt van de Proteccion Civil te zijn uit Valga. Hier doe ik mijn beklag over het gedrag van de Hospitalera in Briallos waar hij al meer over te horen had gekregen. Hopelijk helpt het de lucht wat opklaren voor de volgende Pelgrims.

Het is nog geen 11:00 uur en tijdens de koffie krijg ik steeds meer het gevoel niet meer te willen overnachten in de refugio’s in Galicië. Waarom niet meteen door naar Santiago? Dat is nog een goede
30 km, maar het is nog vroeg en de laatste dag geeft extra moed!

kalebas            .              Gallicisch kruis

Ik bel Doña Josefina om een kamer te reserveren, wat prima lukt. Het kan wel laat worden, maar dat is geen probleem. Bovendien belt waarschijnlijk nog Rafa waar ze ook een bed voor moet vrijhouden.
Als ik Rafa probeer te bellen om hem dit te vertellen neemt hij niet op, maar belt later terug. Van Doña Josefina had hij al gehoord hoe het zit en we hebben een kamer met 2 bedden. Hij zit al bijna in Padrón zeker 8 km verder.

Het dal van de Río Valga  

Het dal van de Río Valga

 

De Río Ulla

De Río Ulla

Rafa inhalen heeft geen zin zodat ik in mijn eigen tempo verderga.
Padrón is toch nog een 10 km verder maar het is prettig lopen. Net voor de Río Ulla in Pontesecures kom ik het Australisch gezinnetje tegen met de 3 jongens. Ze hebben in Caldas de Reis uiteindelijk een hotelletje kunnen vinden, zodat het toch nog goed gekomen is.

De Ulla is dezelfde rivier die ik 2 jaar geleden verderop overgestoken ben vanaf de Via de la Plata vanaf Ourense, toen de laatste dag ook zo’n reuzentraject was. Padrón in is toch nog een paar kilometer verder langs de Río Sar.

Río Sar met Convento do Carmen  

Río Sar met Convento do Carmen

 

Igrexa de Santiago met ossenkar

Igrexa de Santiago met ossenkar

Langs de Río Sar kom je vanzelf in het centrum waar de heilige plaats is waar Santiago aangespoeld zou zijn met zijn bootje. Op deze plaats staat de Romaanse kerk Igrexa de Santiago. De steen (Padrón) waaraan Santiago afgemeerd was ligt nu onder het altaar met een replica op de oude plaats. Vanaf hier zou Santiago per ossenkar naar Compostela vervoerd en begraven zijn. Op deze plaats staat nog een oorspronkelijke ossenkar opgesteld, zoals die duizenden jaren in Galicië gebruikt zijn.

Escudo de Padrón
Stadswapen Padrón

Op het Praza rechts een eindje voor de kerk vind ik een terras waar ook nog gegeten kan worden. De specialiteit is Pimientos de Padrón. Het zijn kleine, rimpelige, groene, wat zoetige, niet te felle pepertjes die ook vaak als extraatje bij een pilsje worden gegeven.
De serveerster is niet van de snelste soort en lijkt wat afkerig te zijn van Pelgrims met rugzakken. Bij het afrekenen brengt ze i.p.v. 15 Euro, 10 cent extra in rekening voor het terras! Dit doet me in lachen uitbarsten, waardoor ze beledigd wegliep. Veel fooi zal ze wel niet krijgen.

Padrón is vooral ook bekend om de eerste prediking van Santiago, nog levend, in Spanje. Dit zou gebeurd zijn boven op wat nu de Monte Santiaguiño heet (Berg van Santiagootje). De respons op deze prediking was overigens vrij teleurstellend zodat hij naar Palestina terugkeerde, waar hij later martelaar zou worden. Ter ere heeft men op de berg een kapel gebouwd en een kruis met beeld op de betreffende stenen gezet. De klim is 800 m lang en 114 stoeptreden hoog die zonder onderbreking afgelegd moeten worden om de volle genade te verkrijgen.

114 treden zonder onderbreking afleggen!

114 treden zonder onderbreking afleggen!

114 treden zonder onderbreking afleggen!

Hoewel een Agnostische Pelgrim, ben ik maar één keer hier en wil dit, ondanks bepakking, niet missen. Net over de Río Sar rechts van het Convento begint tussen de huizen, achter de Fonte do Carmen, het pelgrimsweggetje. Langzaam douw ik omhoog waarbij het opvalt dat het behoorlijk warm is geworden. Na 400 m houden de trappen op waarna verder de berg opgeklommen moet worden. Het gaat langs het Santiaguiñokapelletje, tot het eindpunt wordt bereikt. Het is uitgestorven maar een bijzondere plaats boven de rivier met uitkijk op Padrón.

Capela Santiaguiño

Capela Santiaguiño

 

Santiaguiño do Monte

Santiaguiño do Monte

Het stenen kruis met Jacobsbeeld is een typisch symbool voor de Caminho Português.

Symbool Caminho Português

Symbool Caminho Português

Deze klim was zeker de moeite waard, maar heeft wel 2 extra zware km aan de toch al zo lange route toegevoegd, zodat het tijd wordt verder te gaan.

 

Padrón vanaf de Santiaguiño do Monte

Padrón vanaf de Santiaguiño do Monte

Naar beneden lopend kom ik bij de brug verschillende pelgrims tegen die vandaag in de refugio hier blijven. Natuurlijk had ik ook moeten stoppen, de geneugten van het mooie stadje proeven en de kerkjes nader bekijken. Maar het is al ver na tweeën en er moeten nog bijna 24 km worden afgelegd, dus op pad! Gelukkig heb ik goed gegeten en het einde lonkt.

Colegiata de Iria Flavia  

Colegiata de Iria Flavia

 

Prachtige Hórreos in de dorpen

Prachtige Hórreos in de dorpen

Al na een kilometer wordt het stokoude kerkje van Iria Flavia met kerkhof gepasseerd. De fundamenten gaan terug tot de 6e eeuw, verwoest door de Moren en in de Romaanse stijl herbouwd. De torens zijn van latere datum maar hebben een opmerkelijke piramide vorm die je vaker in Galicië ziet. Zo ook bij de Cathedral in Santiago.

Nadat eerst een stukje de drukke snelweg wordt gevolgd gaat de Camino door schilderachtige dorpen over kleine paadjes en wijnvelden. Alles ziet er schoon en mooi in stand gehouden uit. Vooral de Hórreos zijn prachtig bewaard en een waar symbool van Galicië.

Santuário de A Escravitude

Santuário de A Escravitude

 

Oorspronkelijke dorpjes

Oorspronkelijke dorpjes

Net voor de Santuário de A Escravatude is een open bar waar een colaatje weggewerkt wordt. De temperatuur is ver in de dertig graden en voelbaar merkbaar. Een enkele keer kom ik nog wat pelgrims tegen maar dat zal snel over zijn. Dorpjes worden doorgestoken over landweggetjes met de bekende koeienpoep, maar mooi behouden. Oppassen is het wel want je loopt nog gauw mis, ondanks pijlen. Gelukkig wijst de bevolking steeds weer de juiste richting.

Bij Teo is de laatste Albuerge te vinden voor Santiago. Het loopt aardig op en af en de kilometers beginnen nu toch wel te tellen.
Het Restaurant Parada de Francos, op de oude Pelgrimsweg, de Rúa de Francos heeft een vrije dag zodat de dorst hier niet gelest kan worden. Bij de Río Tinto is een schilderachtige wasplaats met de laatste oorspronkelijke boerenhuisjes.

Meteen hierna volgt de laatste klim van 40 m hoogte naar de Alto Monte Agro op 260 m. Het is al laat in de middag en de nodige stopjes worden ingelast. Een Bar is nergens te bekennen zodat de eigen voorraad wordt aangesproken. Net voor het hoogste punt komt plotseling de hypermoderne bebouwing van Novo Milladoiro uit het bos te voorschijn. Gelukkig is aan een plein voor de flats een Cafetaria waar de Cañas sissend naar binnen gaan.

Naar de Alto Monte Agro

 Naar de Alto Monte Agro

 

Santiago met kathedraal in de verte

Santiago met kathedraal in de verte

Weer op gang komen valt niet mee, maar Novo Milladoiro uit wordt de snelweg overgestoken en verrassing; in de verte ligt Santiago tegenover mij! Zelfs de kathedraal is in de verte duidelijk te zien. Een soort Monte Gozo vanaf de andere zijde. Alleen is de kathedraal daar niet meer te zien. Langs electriciteitsgebouwen wordt in het bos het hoogste punt bereikt.

Hier staat ook de laatste stenen wegwijzer die aangeeft dat het nog 4,170 m is tot de kathedraal. Dit wordt niet het makkelijkste stukje.
Het gaat eerst naar beneden tot 110 m hoogte naar de rommelige brug Ponte Vella de Arriba over de Río Sarela, waarna de laatste klim naar Santiago begint.

Laatste stenen wegwijzer

Laatste stenen wegwijzer

 

Rommelige Ponte Vella de Arriba

Rommelige Ponte Vella de Arriba

Onder rondwegen door volgt een gemeen klimmetje langs het Hospitaal waardoor duidelijk wordt dat Santiago hier begint.

Wapen van Santiago de Compostella

Wapen Compostela

De laatste 3 km zijn zware loodjes! Constant loopt het omhoog door niet al te best aangegeven steeds drukkere straten. Alle straten lopen naar het centrum dus maar gewoon volgen tot eindelijk het Park Alameda met de kerk van Igrexa do Pilar opduikt.

Igrexa do Pilar

Igrexa do Pilar

 

Porta Faxeira

Porta Faxeira

Op de bankjes in het park moet weer even uitgepuft worden, maar het einddoel is bijna bereikt. Het park uit sta je voor de Porta Faxeira waar je zo de Rúa Franco en daarmee de oude stad binnen stapt. De terrasjes op de plek van de vroegere poort zijn aan te bevelen bij het verblijf in de stad. Het is er levendig, ruim, zonnig en altijd veel te zien.

Rúa Franco

Rúa Franco

 

.

Praza das Praterías

De Rúa Franco door met rugzak val je natuurlijk niet op. De stad is vol van Pelgrims uit alle windstreken en vanaf alle Caminos.
Via de Caminho Português kom je van oudsher aan bij de Cathedral op de Praza das Praterías. Het oudste portaal met zijn heiligenbeelden heten je welkom.

De Cathedral in na zo’n tocht is een belevenis op zich en een waardige afsluiting. Dit indrukwekkende bouwwerk met zijn lange traditie ontvangt je als in een warme deken en geëmotioneerd laat je de serene stilte op je inwerken. Santiago afgebeeld als Matamoro boven het altaar en zijn gouden beeld boven de crypte heeft een hoog symbolisch gehalte en geeft ook een Agnost een goed gevoel.
Je overdenkt de moeilijkheden van de route; het overnachten, de eenzaamheid, het afzien met de lichamelijke ongemakken, vooral de pijnlijke kleine teen, en je bent dankbaar dat het in goede gezondheid is gehaald. Natuurlijk is het contact met het thuisfront steeds belangrijk geweest. Door de “handy” is dit een stuk gemakkelijker geworden. Ik vergeet niet een kaarsje op te steken voor de Hospitalera in Maria Vinagre in Zuid Portugal die geen geld van een Pelgrim wilde aannemen!

Bekijk de afbeelding op ware grootte

Het wordt tijd om door te gaan naar La Campana waar Doña Josefina een bed gereserveerd houdt. Tegen 21:00 uur kom ik nog net met het licht aan. Uitbundig begroet door Josefina met zoon Pepé en Rafa.

La Campana met zicht op Cathedral 

La Campana met zicht op Cathedral 

 

.

Doña Josefina

Rafa is al enige uren binnen en we delen gezamenlijk een kamer met 2 bedden voor 15 Euro p.p., wat zeker voor Santiago niet duur is. De douche op de gang ertegenover moet wel gedeeld worden. La Campana (de klokkenslag) is aan te raden. Doña Josefina is betrouwbaar en nogal aanwezig, maar kookt lekker (op verzoek) en een uitstekende uitvalsplek in het Centrum van Santiago.

Het adres is:
Cafe-Bar
La Campana
Campanas de San Juan 4
15704 Santiago de Compostela
Tel. 981584850

 
Aan te bevelen is bij het aanlopen een telefonische reservering te maken, omdat het nog wel eens druk wil zijn.

Wat is het lekker eindelijk te douchen en een paar heerlijke Cañas te pakken die Pepé tapt en met Rafa bij te praten. De voetjes hoog met schone kleren aan in de sandalen en het voldane gevoel er te zijn. Josefina heeft een prima Menu zodat aan alles gedacht is.
Ik kan het niet nalaten nog even over de Praza Obradoiro te lopen, het grote plein voor de Kathedraal vol met kleurrijke Pelgrims, om de sfeer op te snuiven.

 

Overal klinkt het geroezemoes doorspekt met muziekklanken, de diepe slagen van de klokken van de Cathedral (La Campana), gelach en gezang. De typische mix die Santiago zo speciaal maakt. Dat alles in de zwoele onbewolkte zomeravond waar we nog lang op het terrasje voor La Campana zitten en later voldaan in bed vallen na de tocht met 919 km volbracht te hebben!!

We hebben het laatste stuk Tui – Santiago 119 km in 3 dagen afgelegd! Dringend advies dit niet te doen!

 

tab