Klik op onderstaande data om het reisverslag te bekijken:
Vlag van Portugal Wapen van Portugal
Een verslag van de Caminho Português die geweldig tegenstrijdige kanten blijkt te hebben en voor een voetpelgrim zeker niet gemakkelijk is.
Omdat de tocht in het uiterste zuiden aanvangt, valt de route uiteen in 3 totaal verschillende gedeelten
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Totaal 919 km
Na vorig jaar de “Ruta del Norte” gelopen te hebben, zoals omschreven in het eerdere verslag, viel de keuze dit jaar op de Caminho Português.
De verschillende Caminos
De Ruta del Norte was geweldig goed bevallen en is zeker een van de mooiste routes naar Santiago. De vele uitzichten over oceaan, baaien, bergen en stranden hadden een diepe indruk gemaakt en smaakte naar meer. Wat is dan logischer na de Noordelijke kustroute gelopen te hebben nu de Westelijke route te volgen?
De Caminho Português blijkt na veel zoeken eigenlijk pas in Porto te beginnen. Dat zijn ca. 245 km tot Compostela, wat weinig t.o.v. de gehele kustlijn. Vanaf Lisboa is sinds kort ook mogelijk en ca. 635 km tot Compostela. Maar dan begin je nog niet onder in Portugal.
De Westelijke kustlijn begint eigenlijk in Cabo de Sâo Vicente onder in de Algarve. Deze kaap had ik tijdens mijn vaarperiode als WTK op vrachtschepen vaak gerond als wij de Middellandse zee in – of uitvoeren.
We kwamen er soms griezelig dichtbij en het zag er indrukwekkend uit, waarbij soms een vlag op de kaap werd gehesen. De scheepshoorn groette dan terug en deze herinnering motiveerde mij om hier te beginnen.
Cabo de Sâo Vicente
De afstand vanaf hier naar Compostela is iets meer dan de Noordroute en ca. 920 km.
Met de goede ervaringen van de Noordroute voor ogen begon ik aan deze Caminho. Maar een waarschuwing is direct op zijn plaats:
Let op: Vooral het eerste gedeelte van deze Caminho is eenzaam, hard, warm, moeilijk en zeker niet op Pelgrims ingesteld, zoals in Spanje. Eigenlijk wordt het pas “normaal” na Porto!
In de volgende beschrijving zal ik zonder schroom alle goede maar ook mindere ervaringen noemen.
Bedenk dat Portugal nog steeds een arm land is, wat vooral in het armste gebied, de Alentejo, in het zuiden goed merkbaar is. Bovendien zijn over het algemeen de mensen gereserveerder dan in Spanje (Buitengewoon vriendelijke ontmoetingen zorgden voor grote tegenstellingen!). Naar het Noorden toe wordt het landschap rijker, zachter, mooier, groener en de mensen aardiger.
Extra storend is de gewoonte om Basura (afval) zoals koelkasten, meubels, puin en plastic weg te kieperen in elk beschikbaar stuk bos.
Overnachtingen vinden vanaf Lisboa vaak plaats bij de “Bombeiros Voluntários” ofwel de vrijwillige brandweer. Dit lukte slechts in ca. 50% zodat toch vaak een duurder Pensâo opgezocht moest worden.
Na al deze duidelijke waarschuwingen is het tijd te beginnen!
☼ Reisgids
Het eerste gedeelte vanaf Cabo de Sâo Vicente wordt niet in gidsen beschreven, zodat je zelf voor kaarten moet zorgen.
In Lagos wilde ik een nieuwe kaart kopen, maar de autokaart van Zuid Portugal was uitverkocht bij een tankstation en nergens anders, bij welke boekhandel dan ook, was een gedetailleerde kaart te krijgen.
(Men is hier gewoon niet op ingesteld, ondanks het toerisme!)
Hierdoor was ik gedwongen het eerste gedeelte op basis van een oude wegenkaart af te leggen.
Vanaf Lisboa is er de Engelstalige uitgave van de Caminho Português van John Brierley. Het traject tot Porto wordt hier nogal summier beschreven en pas hierna volgen echte gedetailleerde kaartjes en betere beschrijvingen. Het boekje kon zeker wat overnachtingen betreft praktischer zijn. Vanaf Porto is er een handig in de broekzak passend boekje van Outdoor: “Der weg ist das Ziel”, Caminho Português van Raimund Joos. Dit boekje is gedetailleerd, praktisch en goed kloppend, echter wel Duitstalig. Hiernaast is er een Spaanstalige uitgave met mooie routekaartjes. Enig taalgevoel is hier dus wel vereist!
☼ Wetenswaardigheden
In het blok Wetenswaardigheden bij de beschrijving van de “Via de la Plata” worden bij velen levende vragen zoals;“Pelgrimsroutes”,
“Wie is Santiago Major”, Refugio’s, “Paklijst” en andere nuttige zaken toegelicht. Ook hoe om te gaan met dagelijkse omstandigheden zoals: “Verkrijgbaarheid van water en voedsel”, “Menu del Dia”, “Aankomst in refugio” en mogelijke andere vragen worden hier uit de doeken gedaan.