Na de noodzakelijke voorbereidingen zijn we via de autosnelweg in een ruk 1380 km naar St-J-P-d-P gereden. Loes heeft zich verkleed als een soort commando in legergroen. Mijn wandelmaatje is een beetje speciaal. Ze is van oorsprong Surinaamse en heeft van daaruit zo haar eigen opvattingen waar ze met geen mogelijkheid van af te brengen is.
Natuurlijk probeer ik het steeds, maar dat lukt slechts gedeeltelijk en dat zal dan ook nog wel eens een bron van conflicten zijn tijdens de tocht. Daarnaast is ze taai, grappig, gezellig, lief, boos, explosief en soms buitengewoon eigenwijs.
Toch hebben we het eindpunt uiteindelijk gehaald wat voor ons beiden een ongekende prestatie was!
Nu eerst een onderkomen zoeken en uitrusten want het was toch een hele ruk.
De Gite d’etape in St-J-P-d-P
van Mme Etchegoin
Al 8 jaar geleden had ik geslapen in de Gite d’etape van Madame Etchegoin in de route d’Uhart. Dit is de aanrijroute vanaf Bayonne net voor het centrum.
Adres: Mme Etchegoin
9, route d’Uhart
64 220 Sant Jean Pied de Port
Tel 59 37 1208
Ook 4 jaar geleden, toen ik de GR 10 (Hendaye tot Banyols-sur-mer, parallel aan de Spaanse grens) vanaf Hendaye tot achter Lourdes gelopen heb, overnachtte ik hier. Toen wat moeilijker, want ik had een Jack Russeltje bij me en op honden zijn ze hier nergens gek. Uiteindelijk lukte het toch. (Elle est très gentile, c’est mon Camarade! en; les restes de la cuisine pour mon chien s.v.p.!)
In Spanje is dat nog erger, daarom is het iedereen af te raden met een hond op pad te gaan!
Tegenover haar was een mooie parkeerplaats waar de auto toch een tijdje onbeheerd moest worden achtergelaten.
Tijdens het parkeren keken de buren uit het raam. Ik vroeg ze of het geoorloofd was de auto hier een dag of 10 te parkeren om de CF een eind te kunnen volgen? Ze dachten van wel maar ik moest hem maar wat dichter bij hun huis zetten. Zo, dat was mooi geregeld!
De Gite van Madame Etchegoin (mooie Baskische naam!) is simpel maar effectief en met veel bedden. Bovendien is het mogelijk enkele en dubbelkamers te nemen tegen een geringe meerprijs.
Het is een timmermansweduwe die in de winter bij haar dochter in Parijs verblijft en zomers een aardig centje bijverdient in haar grote huis. Ze zorgt ook voor een goed ontbijt en ook dit jaar in 2008 was ze actief.
Sinds 5 jaar is een Nederlandse Herberg aanwezig, gemakkelijk te vinden in het hoofdstraatje in het oude Centrum; L’Esprit du Chemin.
Herberg L’Esprit du Chemin aan de Rue de la Citadelle
Deze herberg wordt gedreven door Huberta en Arno uit Velp vanuit idealistische overwegingen. Ze kunnen 18 mensen herbergen waarbij slapen, diner en ontbijt samen niet meer kosten dan 20 Euro!
Het gebouw is in deze jaren door henzelf met vrijwilligers verbouwd tot een pareltje met een prachtige Baskische gevel.
Maar vooral hebben de Pelgrims het er geweldig naar de zin.
De warmte die je hier vindt, zou je langs de hele CF wensen!
Het enige nadeel is dat ze eigenlijk elke dag vol zitten. Hoewel ze er naar streven elke dag minimaal 8 plaatsen vrij te houden voor trekkers. Reserveren is daarom aan te raden!
L’Esprit du Chemin
40 Rue de la Citadelle: 64220 Saint Jean Pied de Port, France
Tel +33(0)559372468 open van April t/m September
E-mail: hubertarno@espritduchemin.org
Tegenover zit het Pelgrimsbureau dat zorgt voor het Credential del Peregrino voor 2 Euro en de eerste stempel. Het is natuurlijk ook mogelijk dit Credential bij het Genootschap thuis te verkrijgen en anders altijd nog in Roncesvalles.
☼ Credential del Peregrino
Het Credential is een belangrijk document. Het is hét bewijs dat je een pelgrim bent en aan de stempels van de overnachtingsplaatsen kan men zien hoe de tocht verloopt.
Met het Credential word je over het algemeen geholpen in refugio’s / albuerges, kerken, kloosters, raadhuizen en politiebureaus.
Als je minimaal 100 km gelopen hebt krijg je in Santiago in het Oficina del Peregrino de oorkonde “Compostela” op naam en in het Latijn overhandigd.
Voor de liefhebber; het geeft recht op een volledige aflaat. Dat was vooral van belang voor de tot deze tocht veroordeelde misdadigers in de middeleeuwen (en natuurlijk de ware gelovige).
Stempels wil men je overal wel geven, zoals in cafés en zelfs stalletjes onderweg.
Ik heb dit beperkt tot de overnachtingsplaatsen en alleen een extra stempel bij speciale omstandigheden, zoals een klooster, toegevoegd.
Zorg bij overnachtingen zonder stempelmogelijkheid wel voor een stempel van die dag en dat mag ook van een bar zijn. Men moet je tocht kunnen controleren!
Draag het Credential in een plastic hoesje met een touwtje om je nek anders is het papier, door de hoge temperaturen berg op en af, met de kortste keren doorgezweet.
En verlies hem vooral niet!
Crendential Voorzijde
Credential Achterzijde
Ook hoor je of het verstandig is de hoge Cisa pas te nemen (Route Napoleon 1420 m hoog) of de Ibañeta route langs de Carretera, (1057 m hoog, maar goed gangbaar) i.v.m. de te verwachten weersomstandigheden.
Hoogte profiel Camino Francès van links naar rechts
10 jaar geleden zat hier tegenover nog de fameuze Mme Dubril, één van animators van de CF. Zij was een soort poortwachtster, zorgde voor de Credentials en heeft routes bepijld. Ze was toen al in de tachtig en werd door vrijwilligers bijgestaan (ongelofelijk rommeltje!). De commercialisatie stuitte haar tegen de borst.
De Camino Francès
St-J-P-d-P is een schilderachtig stadje met een levendige mix van toeristen en Pelgrims. Extra leuk is het op maandagochtend wanneer er markt is en Baskische producten zoals het kleurrijke linnen en kaasjes worden aangeboden.
St-J-P-d-P was enige tijd de hoofdstad van Neder Navarra toen de huidige Spaanse zijde bezet was door de Castilianen. Vandaar de indrukwekkende Citadel.
Na een doorwaakte nacht vlot het bed in want morgen starten we de tocht met meteen een behoorlijke Pyreneeën klim!
We hebben er zin in.
