10 Mei, Campanario - Medellín, 38 km
Om 6:30 uur is de Resto nog in diepe ruste. De sleutel wordt door het brievenbusje gegooid, nadat eerst de buitenpoort is ontsloten. In het halfdonker een kilometer terug om de juiste route op te pakken.
Campanario Medellín 38 km
Hoogteprofiel
De Camino volgt de plaatselijke wandelroute GR 115 door wijnvelden en heuvels tot het spoorbaantje wordt overgestoken. Een compleet ander landschap openbaart zich. Lange golvende blonde velden met lagunes in de lagere gedeelten. In de verte de geheimzinnige kegel van Magacela.
Geheimzinnige kegel van Magacela
Al dagen is deze puist in het landschap te zien met bebouwing op de top. De zon komt op over drassige waterplassen met vogels en zorgt voor een geweldige sfeer.
Sfeervolle zonsopgang
De landerijen worden alleen onderbroken door een enkele schaapsboerderij.
Ruimte voor veel schapen
Lagune met op achtergrond Campanario
Dit gedeelte is het laatste echt mooie stuk tot Mérida. De berg van Magacela is 14 km ver en komt maar langzaam dichterbij. Er heerst een soort absolute rust.
Langzaam dichterbij
De streek is vanuit de verre oudheid bewoond. Dit is al gauw te zien aan opgravingen die de afgelopen jaren zorgvuldig zijn uitgevoerd. De plaats is afgedekt met een dakconstructie en betreft de Conjunto arqueológico de la Mata. Een versterkt landhuis met dubbele vloer uit de tijd van 600 jaar voor Christus. Hier heeft vroege landadel gewoond.
Conjunto arqueológico de la Mata
Helaas is alles afgesloten zodat alleen over de heg gekeken kan worden. De ruwe velden zijn langzamerhand ook in cultuur gebracht met eindeloze korenvelden.
Eindeloze korenvelden
☼ Doornige sterrenkroos of Pallenis spinoza, behoort tot de familie der Asteraceae
Één tot twee jarige kruidachtige plant. De naam Spinoza verwijst naar de stekelige schutbladeren rond de bloem. Mediterrane soort uit woestijnen en kustgebieden. Wordt 20 tot 50 cm hoog, is winterhard en overleeft grote droogtes. Bloeit van mei tot juli. Als nuttig kruid gebruikt bij het verlichten van Reuma en kneuzingen. Werkt tegen koorts en hoofdpijn.
Steeds dichterbij
De uren verstrijken in dit prachtige landschap. In de velden vreemde bouwsels die nog onderzocht worden. Het blijken ingangen van oude mijnen te zijn.
Oude mijnen
Het pad is uitgekomen op een kleine asfaltweg dat naar Magacela loopt. In de velden zijn boeren asperges aan het oogsten. Die komen ook in het wild voor.
Magacela
Aan de voet van de bergkegel ligt het lage gedeelte van het plaatsje waarvan een gedeelte vervallen is.
Vervallen gedeelte
In de buurt ligt een prachtige Dolmen van 3 duizend jaar voor Christus. Het gebied is door Kelten, Romeinen, Moren en Christenen bewoond geweest. Een mooie bron geeft verkoeling voordat linksaf echt steil de berg beklommen moet worden.
Verkoelende bron
Vooraan een kasteelachtig gebouw op de grens van het stadje.
Keurig aangelegde paden
De voetpaden zijn keurig aangelegd maar daarom niet minder steil. Meteen na het kasteel begint de oude bebouwing dat uit Moorse huisjes bestaat. Voor elk huis een klein recht gedeelte om te zitten. De bewoners moeten wel goede klimmers zijn.
De bewoners zijn goede klimmers
Na de steile Calle Pedro de Valdivia een klein pleintje met een opvallende steen. Het is in de velden nabij gevonden met opvallende inscripties en de afbeelding van een krijger uit de bronstijd 1100 jaar VC.
Estela de Guerrero de Magacela
Het bovenste gedeelte komt uit op de Avenida de la Constitución en is bijna vlak. Tussen de huizen mooie doorkijkjes naar het vlakke land beneden.
Mooie doorkijkjes
Magacela is afkomstig uit het Romeinse Magna Cela, daarna het Moorse Um Gazala en betekent; Groot huis. Het Castillo staat op Romeinse resten en is uitgebouwd door de Moren. Na de Reconquista door Ferdinand III uitgegeven aan de orde van Alcántara die hier hun Priorij hadden. In 1437 werd de laatste Grootmeester van de Orde Don Alonso de Monroy in de val gelokt en 2 jaar opgesloten in het kasteel door een rivaal.
Magacela
560 inwoners
Hoogte 485 m
Avenida de la Constitución met erboven het Castilo
Helaas is op de zaterdagmorgen geen Bar geopend. Bij het grote bejaardenhuis kan wel gezeten worden, maar koffie zit er niet in.
De berg af aan de andere zijde waar grote zendmasten staan. De Spaanse route legt het pad links langs de berg waardoor Magacela gemist wordt; zeker niet doen. De routewijzers geven dit overigens goed aan. De weg kronkelt tot de weinig bereden Carretera naar la Haba gevolgd moet worden.
De berg af het vlakke land in
Dit is niet de mooiste route maar na de eerdere hoogtepunten goed te doen. La Haba in is het eerst wat opvalt een prachtig terras. Inmiddels zijn 20 km afgelegd en is een stopje erg welkom. Dit is het laatste plaatsje dat onder Alcántara viel. La Haba betekent trouwens ook tuinboon!
Iglesia San Juan Bautista
Wat volgt is een vlak kaal stuk met in de verte de contouren van Don Benito. Terugkijkend ligt La Haba met Magacela op de achtergrond er mooi bij.
La Haba met Magacela op de achtergrond
Don Benito
Don Benito is een grote stad waarbij je zo van de Campo de boulevard oploopt. Lange straten met palmen en veel industrie. Het enige dat beklijft is een terrasje waarbij de hitte bestreden wordt met een Caña. De bedoeling is hier te overnachten omdat 26 km wel voldoende is. Na de nodige rotondes en kilometers toch maar doorlopen om deze oninteressante stad zo gauw mogelijk te vergeten. Over een nauwe viaduct met veel verkeer gaat het de stad uit met in de verte het kasteel van Medellín.
Zo gauw mogelijk Don Benito uit
Na enkele kilometers loopt net langs de Carretera een zandpad parallel dat 10 km gevolgd moet worden. Op de snelweg wordt aangegeven 6 km maar het is echt 10 km (zo een uur extra)! Niet het mooiste traject maar het moet maar. Ooit is Don Benito opgericht in de 15e eeuw om de overstromingen van de Guardiana te ontwijken. Alles is vloedland zo vlak als maar kan; de Vega del Guardiana.
Vloedland
☼ Geel Havikskruid of Hieracium, behoort tot de familie der Asteraceae (composietenfamilie)
Haviken zouden eten van dit kruid om scherper te zien. Vele kruisingen maken de juiste soort bepalen moeilijk. Deze variant bloeit opvallend lichtgeel in geheel Spanje. Enigszins vertakt bloeit het de gehele zomer. Heeft stengels met bloemtrossen tot 50 cm hoog. De plant groeit uit tot en geel bladrozet. Lijken op Leeuwentand en Biggenkruid.
Variant Havikskruid
Net voor Medellín een wat aardiger stuk met een opvangvijver vol vogels en uitzicht op het dominerende kasteel. De naam van de stad geeft natuurlijk associaties met de drugsstad in Colombia. Elke Spaans dorp heeft wel een tegenhanger in de nieuwe wereld.
Opvangvijver met vogels
De stad in een mooi uitzicht op de heuvel van de burcht met halverwege de Santiagokerk. De oude stad was gelegen om de Burcht omdat het beter verdedigd kon worden. Pas in de 16e eeuw is de huidige stad op de vlakte ontstaan. Bij de Santiagokerk ligt het pas uitgegraven en herstelde Romeins theater.
Kasteel met Santiagokerk en Romeins theater
De stad door is nog een behoorlijk stuk. Het centrum wordt gevormd door Plaza Hernán Cortés, de wel bekendste inwoner van Medellín.
Plaza Hernán Cortés
Onder langs de helling van de heuvel worden smalle staatjes gevolgd. Rechts de Iglesia San Martin uit de 13e eeuw waar dezelfde Cortés 1494 gedoopt is. Ruïnes geven de plaats aan van de oude stadspoort.
Iglesia San Martin Ruïnes oude stadspoort
Even verderop de Río Guardiana met de oude brug; Puente de Austrias. Voor de brug het inmiddels zeer welkome Hostal Río met Resto waar voor 24 Euro een bed wordt gekregen. Het Hostal is niet alles maar het mooie uitzicht op de brug maakt veel goed.
Puente de Austria
De brug is vernoemd naar de Habsburgers (Austria), nadat de uit Romeinse tijd stammende brug na verwoestende overstromingen in 1630 hernieuwd was. De brug is 400 m lang met 20 bogen.
Medellín
2350 inwoners
265 m hoogte
Medellín is niet de meest aardige stad maar de avond is wel door te komen. Opgericht in 79 VC als Metellinum versterkten de Moren het kasteel. Na de Reconquista door Ferdinand in 1234 verder uitgebouwd. Het Santiagokerkje is nu ingericht als archeologisch museum. De moed om naar het Castellum te klimmen ontbreekt zodat op de zaterdagavond het centrum met wat aardige Bars bekeken wordt.
Hernán Cortés met erachter Iglesia Santa Cecilia
☼ Hernándo Cortés Monroy Pizarro, of Hernán Cortés 1485 – 1547
Deze Spaanse conquistador (militair en ontdekkingsreiziger) is geboren in Medellín uit een gegoede familie. Als jongen faalde hij als student en was erkend rokkenjager in Salamanca, waarna hij fortuin wilde maken in de nieuwe wereld. Op 18 jarige leeftijd nam hij deel aan de verovering van Cuba en werd burgemeester van de nieuwe stad Santiago. Dit onder de Gouverneur Diego de Velásquez de Cuéllar die hem wantrouwde. Hij had gehoord van de onmetelijke rijkdommen van Mexico en begon een illegale expeditie op zoek naar goud.
De route van Hernán Cortés
Stichtte de stad Vera Cruz bij de onderworpen Maya’s en trok met hulp van La Malinche, een inlandse die zijn maîtresse was en de Azteekse taal sprak, op naar de hoofdstad Tenochtitlán van de Azteken (Kreeg hierbij 3 buitenechtelijke zonen, die later erkend werden).
Cortés met La Malinche
Om terugkeer onmogelijk te maken verbrandde hij eerst zijn schepen. Door de Azteken werd hij vriendelijk onthaald omdat ze een God (Quetzalcoatl) in hem zagen.
Ontvangst Cortés door Motecuhzoma II
Al snel nam hij de macht over. Velásquez stuurde een leger om de ongehoorzame Cortés gevangen te nemen. Zijn achtergebleven Luitenant en rechterhand, Pedro de Alvarado gebruikte een opstand om vreselijke slachtingen te veroorzaken in de Hoofdtempel van Tenochtitlán (Tijdens deze opstand waren de Spanjaarden bijna in de pan gehakt. In de Noche Triste (ellendige nacht) verloren ze de gehele artillerie en verdronken velen vooral door het zware goud dat ze meesleepten!).
La Noche Triste
De opstand werd onderdrukt door de teruggekeerde Cortés, waarbij hij Keizer Motecuhzoma II vermoordde. Ongelofelijk is dat dit alles lukte met 520 manschappen en 32 paarden! De Spanjaarden overwonnen door betere wapens en het onterechte vertrouwen die de Azteken naar hun Goden hadden. Meer nog hielpen de grote epidemieën veroorzaakt door geïmporteerde Spaanse ziekten zoals; pokken, bof en mazelen waar uiteindelijk 17 miljoen inlanders aan stierven. De resterende inlanders werden barbaars wreed bij tienduizenden uitgemoord.
De Alvarado veroverde hierna Guatemala, El Salvador en Honduras waar hij Gouverneur werd. In 2 jaar was Cortés erin geslaagd van Mexico (heette nu Nueva España) een Spaans domein te maken met meer dan 15 miljoen inwoners waarvan hij sinds 1522 Gouverneur was. Wat nu Mexico is noemde hij Nieuw Spanje en bouwde Mexico City over de oude Azteekse hoofdstad Tenochtitlan.
Marqués de Valle de Oaxaca
Heerser over 7 geketende Provincies
Doordat hij zich te autonoom gedroeg werd hij in 1528 afgezet (Velásquez zat hem nog steeds op de huid!) en moest terug naar Spanje. Door Karel V werd hij gedecoreerd, tot Marqués del Valle de Oaxaca. Ere Kapitein-Generaal van Nueva España benoemd en Ridder in de Orde van Santiago maar werd geen Gouverneur meer. Terug in Mexico bouwde hij een Paleis in Cuernavaca en veroverde minder succesvol de Pacific kust en California.
Palace de Cortés is nu het oudst bewaarde Koloniale gebouw in Amerika
Terug in Spanje is hij inmiddels midden 50 en moest zich teweer stellen tegen vele vijanden en gerechtelijke aanklachten. Uiteindelijk mocht hij mee op veldtocht in Algiers wat slecht afliep, waarna hij aan een longontsteking stierf. Als laatste wil werd hij enige jaren later bijgezet in het Hospital de Jesús Nazareno in Ciudad de Mexico.
Hospital de Jesús Nazareno in Ciudad de Mexico.
(Hernán Córtes niet verwarren met zijn neef Francisco Pizarro uit Trujillo in de buurt van Cáceres, die in dezelfde tijd het Incarijk in Peru overmeesterde en Lima stichtte!)
Voor de Hostal de rustige avond afgesloten met zicht op de verlaten brug. Nog 2 dagen te gaan. Het schiet op na 442,5 km!
Voor het Hostal
