12 Mei, San Pedro de Mérida - Mérida, 17 km

De laatste dag! Na de koffie vroeg op pad San Pedro door de lange helling op. De inwoners versieren hun huizen met prachtige bloemen.

Mooi versierd huis

Aan de linkerzijde ook het vervallen gebouw waar de Refugio een wel erg marginaal bestaan heeft. Toch is men bezig de Mozárabe nieuwe schwung te geven. In Luzena is de gemeente bezig het verlaten Trein station in te richten als Refugio. De route heeft beslist mogelijkheden.

San Pedro de Mérida – Mérida 17 km

Hoogteprofiel

Na het gebouw van de Guardia Civil omhoog langs de bekende vervallen en overwoekerde trottoirs naar het hoogste punt. Aan de rechterzijde een prachtig uitzicht op het natuurpark in de verte.

Parque Natural de Cornalvo

De autosnelweg wordt weer opgezocht en parallel eraan loopt de route 7 km naar Trujillanos.

Parallel aan autosnelweg

Het lange dorp door is geen Bar te ontdekken zodat in het morgenzonnetje langs pleintje en dorpskerk maar doorgelopen wordt.

Trujillanos met kerkje van La Santísima Trinidad (Heilige Drie-eenheid)

Het plaatsje is gesticht in 1327 door de Santiagoridders om de omgeving te herbevolken. Dit lukte vooral door de vruchtbare gronden in de Veja Baja. De snelweg wordt na het overwinnen van een paar rotondes overgestoken. Gelukkig lopen de laatste 8 km door mooie golvende velden.

☼ Witte Brunel of Prunella laciniata, behoort tot de familie der Lamiaceae (lipbloemigen)

Overblijvende plant uit zuidelijker streken. Hoogte 10 - 30 cm. Bloeit wit van mei tot oktober. Heet ook wel Brunella alba (wit). Tweeslachtige bloem. Als alle Brunel een krachtig heelkruid tegen alle wonden ook inwendig!

Golvende verlaten velden

Na de laatste top ligt Mérida in de verte en komt langzaam dichterbij. Natuurlijk moet eerst een industrieterrein doorgestoken worden.

Aanloop naar Mérida

De stad in gaat nogal abrupt. Vanuit de Campo zo tussen de moderne flatgebouwen met bijbehorende boulevards. Het duurt wel even voordat een normaler stadsbeeld begint met het eindelijk lang gehoopte terrasje. De Iglesia de Nuestra Señora de la Antigua geeft eigenlijk de scheiding aan.

Iglesia de Nuestra Señora de la Antigua

Deze Ermita van Franciscanen uit de 16^e eeuw lag buiten de stadsmuren. Vanaf hier beginnen de brede winkelstraten. Totaal anders binnenkomen dan op de Vía de la Plata vanaf de andere zijde de Romeinse brug over.

Mérida is opgericht in 25 VC op bevel van de Romeinse Keizer Octavio Augustus als Emerita Augusta en was de hoofdstad van Hispania Lusitania één van de belangrijkste Provincies in Spanje. Mérida ontwikkelde zich tot één van de meest bloeiende steden in het toenmalige Rijk. De naam van de Romeinse veteranen die hier een burgerbestaan vonden (landbouw en werklieden) is in Mérida (Emerita) terug te vinden.

Het Romeinse Lusitania

In Mérida zijn dan ook de mooist bewaarde Romeinse bouwwerken terug te vinden.

Tenminste… wat er van over gebleven is. Elke bezetter naderhand; Visigoten, Moren en Christenen gebruikten de Ruïnes als welkome steengroeven. Maar er is nog veel te zien.

Net voor de eigenlijke stad een aquaduct die deze kant van de stad bediende. De grote (Los Milarios) ligt aan de andere zijde van de stad. Deze van San Lazaro liep naar het Amfitheater om het van water te voorzien. De 3 hoge delen zijn origineel Romeins. Het lage gedeelte is herbouwd in de 16^e eeuw met stenen van de oorspronkelijke aquaduct.

Aquaduct San Lazaro

Aan de andere zijde van de straat een wat rommelig gebouw dat wijst op het Romeinse circus erachter. Er omheen lopend is de grote renbaan goed te zien. Na de Circus Maximus in Rome was deze renbaan de grootste van het Romeinse rijk. 440 m lang en 115 m breed. 30.000 bezoekers konden op de tribunes.

Romeins Circus

440 m lang en 115 m breed

Dit circus ligt net buiten de muren van de stad. De Romeinen waren gek op wagenmenners (Auriga) meestal slaven die wedstrijden hielden. Dit gebeurde met Bigas (tweespan), Trigas (driespan), Cuadrigas (vierspan), en tot 6 en 10 paarden toe. Nadat de Christenen opkwamen nam dit vermaak af tot de neergang tussen 440 en 600 na C.

Auriga Marcianus de Mérida

Wat een renbaan. Alle toenmalige bewoners konden erin strikt naar stand gescheiden.

Het centrum komt na de kleine Aquaduct snel dichterbij. Via de Calle Mártir Santa Eulalia wordt de drukte in gestapt. Vooraan meteen het toeristenbureau waar het vriendelijke meisje meteen een plattegrond geeft en 2 reisbureaus aanwijst. Vanmiddag maar eens zien hoe de terugreis aanvaard wordt.

Oficina de Turismo in de

Calle Mártir Santa Eulalia

De Plaza Espana is het centrale plein en een behoorlijke Caña is wel verdiend. Het is net na de middag en de Refugio is niet ver. De stad is nog welbekend van de eerder gelopen Vía de la Plata.

Plaza España

Mérida

59.000 inwoners

217 m hoogte

De straatjes slingeren naar beneden richting de Río Guardiana waar de Refugio ligt. Een grote rotonde moet worden overgestoken. Het is de oprit naar de nieuwe opvallende brug Puente de Lusitania gebouwd uit 1991. Ontworpen door de bekende architect Santiago Calatrava die in Valencia zoveel gebouwd heeft. Dichter bij huis het weergaloze treinstation van Luik dat in de oude wijk nogal verscholen ligt.

Puente de Lusitania

Door het park langs het water loopt een andere Pelgrim. Het is Anne een Australische die de Vía de la Plata loopt en behoorlijk vermoeid is. Samen lopen we naar de Refugio met de mooie naam Molina del Pan Caliente (Molen van het warme brood) dichtbij die gesloten is. Op aanhoudend gebonk opent de Hospitalera, die aan het schoonmaken is, de deur waarna wij alvast onze spullen binnen kunnen zetten. Jean de Hospitalero van enige jaren geleden is vertrokken en ze maakt duidelijk dat die er een puinhoop van maakte.

Molina del Pan Caliente

Met Anne wordt eerst maar eens een terrasje gezocht. Net als zoveel Engelstaligen heeft ze zich laten inspireren voor de Santiagoroute door de film “The Way” met Martin Sheen. Een aardige wat gedragen film over de Camino Francès. Martin Sheen heeft Galicische ouders en voelt de sfeer goed aan. Later kiezen we vooraan een onderbed. De herberg is in niets veranderd.

Tijd voor een hapje richting het centrum en later langs de oever de vele monumenten bekijken. Het Alcazaba Árabe is zo’n dominerend monument. Aan de voet van de brug controleerde het alle bewegingen. Het is in 835 gebouwd door Abd al Rahman II om de stad tegen opstanden te verdedigen en later tegen de geregelde Christelijke aanvallen uit het Noorden.

Alcazaba vanaf de brug

Pleintje bij Alcazaba

Er liggen perfect bewaarde Romeinse straatjes en muurresten uit de 1^e eeuw. Na de herverovering in 1230 had de Orde van Santiago hier zijn zetel. Tegenwoordig zit de president van de Junta de Extremadura in het gebouw.

Gebouw van de Orde van Santiago

De Puente Romano is de langste nog functionerende brug uit de oudheid met 792 m lengte en 60 bogen. Talloze malen verwoest door overstromingen en weer opgebouwd.

Mérida ligt op een belangrijk knooppunt van wegen.

Puente Romano de Guardiano van 2 zijden

Tussen de Puente Romana en de nieuwe Puente Lusitania ligt het gebied van de oude Moorse stad; Morería. Een gebied van 12.000 m2 vol unieke vondsten. Helaas is er begin 1990 een afschuwelijk gebouw van de Junta de Extremadura overheen gezet. Overheen? Ja het staat op poten eronder zijn de ruïnes van de oorspronkelijke gebouwen nog te zien. Een minder geslaagde oplossing voor wat een toeristisch hoogtepunt had kunnen zijn.

Gebouw van de Junta over de Archeologische vindplaats

Sinds 1993 is het gehele Archeologische gebied tot werelderfgoed bepaald en is men zuiniger geworden. Als nu een gebouw wordt afgebroken worden onmiddellijk archeologische opgravingen gedaan, zoals op verschillende punten in de stad te zien is.

Op de Vía de la Plata wordt bij het verlaten van de stad over de Río Albarregas gestoken waar de overblijfselen van een waar wonder te zien zijn: Acueducto Los Milagros. De Romeinen hebben bij het oprichten van de stad een stuwmeer aangelegd Proserpina, waarvan het water 12 km naar beneden kronkelde. Eerst via een tunnel en bij de Río Albarregas over een reeks van gemetselde bogen 830 m lang en tot 25 m hoog. 50 van deze pilaren zijn nog min of meer te bewonderen.

Acueducto Los Milagros over de Río Albarregas

In de stad niet ver van het centrale plein onder de Arco de Trajano door. Een triomfboog, 15 m hoog met een cirkel van 8,7 m. Dit knap stukje werk staat al weer 2000 jaar. De Romeinen waren in staat de perfect gevormde stenen precies in elkaar te laten passen en de krachten via zijberen af te voeren.

Arco de Trajano

Inmiddels heel wat gezien van de monumenten blijft nog één niet te missen doel; het theater en amfitheater. Morgen weer een dag!

Tussendoor terug naar de Refugio waar het donker is en Anne met een aantal gearriveerde fietsers een tukje aan het doen is. Hier maar bij aangesloten. Naderhand de stad in. Mérida is mooi overzichtelijk en alles goed lopend te doen. Eerst het reisbureau. De vraag is eenvoudig; hoe kom ik terug naar Silvolde? Het meisje geeft aan dat de eenvoudigste manier is met de trein naar Sevilla, vanaf hier per vliegtuig naar Palma de Majorca en transbordo naar Düsseldorf. Ho wacht even; no transbordo en geen Ryan air. Geen probleem, alternatief is per trein naar Madrid en vandaar de volgende dag rechtstreeks naar Düsseldorf met Air Berlin. Ze maakt 2 tickets klaar; Trein naar Madrid; 30,85 Euro. Vertrek morgen om 13.16 uur. Vliegen vanaf Barajas een dag later om 12:30 uur voor 200 Euro.

Zo dat zit. De schrik van mijn leven krijg ik als het kleine portemonneetje weg is. De kas heb ik altijd in de hangportemonnee achter het T-shirt, dus betalen en Pas geen probleem. Spoorslags terug naar de Refugio waar onder de slaapzak het portemonneetje lag. Herinnering aan kwaaie ervaringen van enige jaren geleden in Valencia zakten langzaam weg.

Anne was te moe om wat dan ook te ondernemen dus de stad in en op een terrasje in de smalle straatjes lekker eten en de heerlijke zomeravond te ondergaan.

Plaza España ’s avonds

Nagenieten van de mooie route. Totaal 499,5 km, zeg maar 500 km. De opgegeven afstanden in de Spaanse en Duitse beschrijvingen wijken nog wel eens af, dus reken maar dat het klopt. Een geweldige en zeker te adviseren route. Wel in het voor - of naseizoen doen. Bovendien moet je niet bang voor jezelf zijn gezien de grote eenzaamheid. Een paar woorden Spaans zijn wel aan te bevelen, omdat in het binnenland niemand wat anders spreekt. De druk is er af. Lekker slapen na de 500 km!