2,5 uur naar Valencia
Dochter Sasha staat in de schemer voor de deur en zet mij keurig om 5:30 uur op vliegveld Weeze af. Na de noodzakelijke handelingen is het vertrek om 7:00 uur en voor 9:30 uur landen we al in Valencia. Spanje na de Pyreneeën ziet er van bovenaf bergachtig, zonovergoten en ongenaakbaar uit.
☼ Valencia
Valencia is met 820.000 inwoners de 3e stad van Spanje, waar de mensen een eigen variant van het Catalaans spreken. Met een Christelijke onderbreking van 9 jaar tijdens de veroveringen van “El Cid” in 1093 (El Cid Campeador uit Burgos) is men tot 1238 Moors geweest. De meer dan 50.000 Almoraviden ontvluchtten de stad waarna, voor de weinige overgebleven Christenen met vele nieuwkomers, de gouden eeuw aanbrak met een eigen Universiteit. Doordat het in 1936 de hoofdstad werd van de Republikeinen heeft het zwaar te lijden gehad onder de dictatuur van Franco. De stad en omgeving leeft vooral van landbouwgewassen (veel citrusfruit) en toerisme (Middellandse zeestranden). Op de plaats waar vroeger de rivier de Turia stroomde is, na omlegging van de bedding, de nieuwe plaats van Kunsten en Wetenschap ontstaan (Ciutat de les Arts i les Ciències).
De Metro brengt mij naar het centrum, waar eenmaal boven onwennig de drukte van een grote stad op mij inwerkt. Tegenover de Metrotrappen ligt het treinstation met ernaast de stierenvechtersarena, waarna het rechtstreeks het centrum ingaat.
Station Valencia (Estació del Nord)
De Catedral Santa María midden in het centrum wordt meteen binnengegaan om een stempel te bemachtigen. Er worden kaartjes verkocht om de indrukwekkende binnenzijde te mogen bekijken. Dit wordt omzeild, waarna een geestelijke mij meeneemt naar een zijruimte waar zonder veel plichtplegingen de stempel verkregen wordt in het Credential.
☼ Credential del Peregrino
Het Credential is een belangrijk document. Het is hét bewijs dat je een Pelgrim bent en aan de stempels van de overnachtingsplaatsen kan men zien hoe de tocht verloopt. Het kan verkregen worden bij het Nederlandse Genootschap van St. Jacob in Utrecht; WWW.Santiago.nl en verder ook onderweg in de Refugio’s. Met het Credential word je over het algemeen geholpen in Refugio’s / Albuerges, kerken, kloosters, raadhuizen en politiebureaus.
Credential Stempelzijde
Als je minimaal 100 km gelopen hebt, krijg je in Santiago, in het Oficina del Peregrino, de oorkonde “Compostela” op naam en in het Latijn overhandigd. Voor de liefhebber; het geeft recht op een volledige aflaat! Dat was vooral van belang voor de tot deze tocht veroordeelde misdadigers in de middeleeuwen (en natuurlijk de ware gelovige). Stempels wil men je overal wel geven, zoals in cafés en zelfs stalletjes onderweg. Ik heb dit beperkt tot de overnachtingsplaatsen en alleen een extra stempel bij speciale omstandigheden, zoals een klooster, toegevoegd.
Credential Voorzijde
Zorg bij overnachten zonder stempelmogelijkheid wel voor een stempel van die dag en dat mag ook van een bar zijn. Men moet je tocht kunnen controleren! Draag het Credential in een plastic hoesje met een touwtje om je nek anders is het papier, door de hoge temperaturen berg op en af, met de kortste keren doorgezweet. En verlies hem vooral niet!
Catedral Santa María
De Catedral stamt uit midden 1200 en bestaat uit een allegaartje van bouwstijlen. De hoekige vormen duiden nog op een oorsprong als Moskee. De kathedralen in Noord Spanje komen over het algemeen wat indrukwekkender over, denk aan León, Burgos en ook Santiago.
Natuurlijk wordt het interieur goed bekeken en valt er veel te bewonderen.
Interieur Catedral
In een zijkapel is een mooie schildering van Santiago Matamoros te zien. Hier nog ongecensureerd, het is tenslotte de cultuur van Spanje (In de Catedral van Santiago zijn de afgehakte Morenkoppen verborgen achter politiek correcte bloemen!)!
Santiago Matamoros
De toren “El Miguelete” is uitgevoerd in de plaatselijke Gotiek, achthoekig en in de 14e eeuw toegevoegd.
Torre el Miguelete
Na dit noodzakelijke intermezzo wordt de Calle Samaniego opgezocht, waar de “Youth Hostal Center Valencia” zit. Het is even zoeken maar ligt in de kronkelige straatjes in de buurt van de Kathedraal. Achter de balie zitten twee vriendelijke dames zodat het inchecken geen probleem is. Een jeugdherberg is net een Refugio, maar dan zonder het Santiago doel. Slapen in een gezamenlijke kamer op een stapelbed met eigen slaapzak is dan ook regel. De prijs is ernaar; 18 Euro met ontbijt. Voor de sleutel moet 5 Euro borg gegeven worden.
Als de portemonnee uit de broekzak gehaald moet worden is een leegte te voelen. Hoe kan dit? Koortsachtig worden nu de broekzakken nagevoeld; niets te vinden. De conclusie is snel getrokken: gejat!!
Terugdenkend zie ik de twee onopvallende dertigers, man en vrouw, naast mij in de Metro, die zo opvallend dicht tegen mij aanschoven, zodat het een onprettig gevoel gaf. Met rugzak nog op, fototoestel op de borst en gebruik makend van de drukte ben ik professioneel gerold! Het onprettige gevoel zal de aanraking wel veroorzaakt hebben.
Hoe is het mogelijk? Zo argwanend als ik altijd ben en niets gemerkt. De opgestikte zak op de wandelbroek wordt gesloten met een ritssluiting die nog moeilijk opengaat ook. En toch is dit gelukt!
Nog nooit komt een eigen advies zo van pas: zorg voor twee gescheiden opbergplaatsen (zie eerdere verslagen)! In mijn hangportemonnee achter het T shirt zit; de kas, Paspoort, Credential en een extra pasje van de AMRO. Hierdoor kan het bed betaald worden (de dames kijken al hoe moet dit verder!). Bovendien geven ze een speciaal tel. nummer van een Engels sprekende politieman, die een rapport (Atestado) zal afgeven. Achteraf blijkt het een nummer in Madrid te zijn. De politieman stelt snel en adequaat een rapport op. Geeft een codenummer waarmee na ongeveer een uur naar de Policía Local gegaan moet worden, die het rapport zullen uitdraaien.
Eerst maar eens geïnstalleerd op de kamer waar nog niemand is, zodat een onderbed gekozen wordt. Hierna naar de politie enkele straten verder. In Valencia gebeurt kennelijk veel want er zijn nog wachtenden voor mij. Schot zit er niet in zodat afgesproken wordt na enige tijd terug te komen. Eerst de stad in en een smal beursje gekocht bij een Chinees (1 Euro!), die waarschijnlijk minder makkelijk gejat wordt. Daarna snel een terras opgezocht en me voorgenomen niet te gaan muizenissen over de verloren zaken, want gedane zaken nemen geen keer.
Toren van Santa Catalina Mártir
Het belangrijkste; Paspoort en kas zijn er nog zodat de tocht zonder hindernissen voortgezet kan worden. Vooral het Paspoort blijkt bij het inchecken van Hostals e.d. vaak gevraagd te worden, zodat anders bezoek aan de Ambassade (Madrid?) noodzakelijk was geweest.
Valencia is een levendige stad vol toeristen. Al gauw wordt een terrasje bij de markthal opgezocht. De bekende La Lonja de la Seda zit er tegenover. Het is het gebouw van de zijdebeurs uit de gouden eeuw in 1500 – 1600. De rijk bewerkte gedraaide slanke kolommen, waarop het dak rust, zijn meer dan 16 m hoog en zeer opmerkelijk. Dit is de Sala de Contratación waar vanaf 1480 de zaken gedaan werden. Het gebouw kan vrij betreden worden.
La Lonja de la Seda
De Caña (tapbiertje) op het ernaast liggende terrasje smaakt nog steeds prima in Spanje, maar het politiebureau moet opgezocht worden. Eigenlijk moet alleen het code nummer ingevoerd worden en het rapport rolt eruit. Helaas, politieagenten en een computer zijn zaken die niet geheel compatibel zijn. Het duurt daardoor nog zeker een uur voordat het papiertje in de zak zit.
Spaans Proces Verbaal
Omgeving Kathedraal
In één van de zijstraatjes is een goed klein hapje te krijgen. Een Vlaams echtpaar op vakantie zorgt voor een aardige afleiding. Ze hebben een huisje in één van de stadjes waar de komende dagen doorgelopen wordt.
Als tip geven ze de oude bedding van de rivier de Turia, waarin een soort doorlopend park om de kern Valencia ontstaan is. De nieuwe bedding heeft men aangelegd na zware overstromingen in de vijftiger jaren.
Goed idee, want het is net namiddag en het park loopt tot aan zee, zodat die ook nog gezien kan worden.
Porta de la Mar
Langs de Porta de la Mar, de vroegere toegangspoort naar de haven, gaat het naar de oude bedding. In het parkje Gioneta staat weer zo’n opmerkelijke tropische boom met machtige luchtwortels (zie verslag Portugal). Deze hoort eigenlijk thuis in het tropisch regenwoud van Australië, waaruit wel blijkt dat de gemiddelde temperatuur hier hoog genoeg is.
Ficus Macrophilla of vijgenboom
De temperatuur is zo tegen 16:00 uur tot ver boven de 35° C gestegen. Toch wordt doorgelopen want aan deze omstandigheden moet zo snel mogelijk gewend worden.
De oude bedding van de Turia is enige honderden meters breed en druk bezocht ondanks de hitte.
Oude brug over de Río Turia
Overal lopen paden door prachtig aangelegde parkjes vol met uitbundig bloeiende bloemen. Dit kost wel moeite gezien de overal aanwezige sproei installaties en waterdruppelaars. Onder de oude brug is een vijver aangelegd om hem zo beter tot zijn recht te laten komen.
Ciudad de las Artes y las Ciencas
Al gauw komen de futuristisch aandoende gebouwen van de Ciudad de las Artes y las Ciencias in zicht. Valencia wilde hier echt mee uitpakken en dat is gelukt!
Palau de les Arts Reina Sofía (Operahuis)
Museo de las Ciencias
L’Herisfèric (Planetarium)
Toen na de omlegging van de bedding van de Río Turia zoveel ruimte vrijkwam heeft Valencia hier een toeristische trekpleister laten realiseren door de bekende architect Santiago Calatrava. Deze is ook in Nederland bekend door 3 tuibruggen in de Haarlemmermeer, die erg kostbaar uitvielen. Hoewel de Erasmusbrug (de zwaan) in Rotterdam door een Nederlandse architect werd ontworpen is deze waarschijnlijk wel geinspireerd door het werk van Calatrava. Deze heeft ongeveer dezelfde vorm als hierboven afgebeeld in Valencia.
Geboren in Valencia in 1951 en wereldberoemd geworden met geometrische en sculpturale bouwwerken. Deze schijnbare tegenstelling heeft hij verenigd door organische vormen uit de natuur als voorbeeld te nemen. Zijn gebouwen lijken vaak op vogels door opvallende vleugelvormen, vissen en andere zeedieren door de ronde vormen. Toch zitten zijn gebouwen technisch perfect in elkaar. Hij berekent alles zelf, zodat het artistieke en technische op onnavolgbare wijze worden verenigd. Zijn bouwwerken zijn opvallend, controversioneel en kostbaar door een welhaast onmogelijke uitvoerbaarheid. Spanjaarden kunnen spectaculair bouwen. Zijn gebouwen zijn sieraden, maar volgens sommigen, net als bij Gaudi; te pompeus!
Milwaukee Art Museum
Staart van een walvis?
De bedding loopt na het architectonische geweld door richting zee, maar is aan het einde afgesloten zodat de gewone weg opgezocht moet worden. De havenkranen zijn in de verte te zien. Afstand, omweg en temperatuur doen toch maar besluiten terug te keren. Gelukkig zijn in het park ook mooie bloemen en palmen te zien.
Hibiscus
De temperatuur is inmiddels gevoelig opgelopen zodat met de nodige voldoening een terrasje in het centrum opgezocht wordt. Totaal was het toch wel 12 of 14 km.
Turia Fontijn Plaza de Virgen
Het Belgisch echtpaar blijkt weer naast mij op het terras te zitten, zodat we gezellig gezamenlijk eten en de avond doorbrengen. Morgen moet het gebeuren dus op tijd naar bed.
Kathedraal ertegenover
Het is nog behoorlijk zoeken naar de Jeugdherberg in het donker. Om 22:00 uur is het al pikkedonker.
Om 22:00 uur pikkedonker
Bloedheet is het op de kamer en alles staat wijd open. Later worden nog 2 bedden bezet maar er is geen contact. In slaap vallen valt niet mee door het rumoer buiten dat tot de vroege morgen aanhoudt. Een opmerkelijk dagje vandaag, hopelijk begint de tocht onder een goed gesternte!