20 Augustus, Moixent – La Font de Figuera 19,4 km
La Font de Figuera – Almansa 26,8 km (per auto)

Vandaag moet zelfs behoorlijk geklommen worden van 300 naar 600 en terug naar 500 m. De afstand is prima met 20 km. Natuurlijk is de afgelopen dagen gebleken dat uiterlijk om 14:00 uur het eindpunt bereikt moet zijn, omdat de temperatuur daarna ondraaglijk wordt. Het schema zal dan ook wel aangepast moeten worden.
Daar hoort een toelichting bij. Met wandelmaatje Loes is afgesproken dat ze komt overvliegen naar Madrid op zondag 4 september, waar ik haar wil oppikken. Deze interval gaat tot woensdag 7 september duren, waarna de route weer opgepakt wordt. Hetgeen betekent dat zondagmorgen 4 september Madrid gehaald moet worden.
De sleutel van de Refugio wordt in het voorbijgaan bij de Policía Local door de brievenbus gegooid.

De Río Canyoles voor Moixent

De weg volgt eerst de bijna droge bedding van de Río. Het is zelfs voor 8:30 uur nog een beetje schemerig.

Opmerking
De afstanden worden door Mundicamino meestal korter ingeschat dan het Duitse routeboekje. Toch wordt het laatste gevolgd vanwege de Duitse gründlichkeit (gemeten met GPS).

De eerste olijvenbomen worden gepasseerd, wat zullen er nog vele volgen!

Eerste olijvenbomen

Na 5 km begint het echte werk; steil omhoog de bergketen op. Het landschap ziet er aantrekkelijk uit en de temperatuur is nog heerlijk zo ’s ochtends. Een mooi bospaadje wordt gevolgd.

Mooi bospaadje

Eenmaal boven word je beloond met een weids uitzicht over het dal van de Río.

Laatste maal dal van de Río

Het landschap wordt kaler met landbouw, pruimenbomen en feestelijk aandoende bloeiende zonnebloemenvelden. Toch loopt het nog steeds naar boven. Een verlaten boerenhoeve wordt gepasseerd. Er is letterlijk geen kip te zien.

Langs verlaten boerenhoeve

Feestelijke zonnebloemvelden

Na 10 km komt de enige mogelijkheid in zicht om op een terrasje te zitten; Casa Rural “Mas de Monserrat”. Hiertoe moet een lange oprijlaan door de pruimenvelden gevolgd worden.

Door de pruimenvelden

Het lukt nog een achtergebleven mooi oranje exemplaar te vinden, zodat de smaak geproefd kan worden. Waarschijnlijk zijn ze al een maand geleden geplukt. De Casa Rural ziet er aantrekkelijk uit met een prachtige binnenplaats en zelfs enige gasten. Het zal er niet goedkoop zijn!

Casa Rural “Mas de Monserrat”

Het is heerlijk zitten achter enige grote glazen limonade en een pudootje (klein sigaartje). Ondanks dat het goed 10:00 uur is begint de hitte toe te slaan. De eigenaar is buitengewoon aardig en wil zelfs niets hebben voor de consumpties. Zou het zo buitenissig zijn in deze tijd deze route te lopen?

In de verte ligt al La Font de Figuera

Bij de boerderijen waar langs wordt gelopen vallen vreemde gebouwtjes op met een puntmutsdak; Pozos. Dit zijn waterputten waarbij het dak tegen uitdrogen beschermt.

Waterputten; Pozos

Het landschap blijft versierd met zonnebloemvelden. Hieraan is te zien dat deze streek nog niet zo droog is als het de komende weken verderop zal zijn.

Ongekend zomers

Na wat klimmetjes loop ik ineens een geurig dennenbosje in. Dit geeft een mooie afwisseling, zodat dit gedeelte van de route echt aantrekkelijk is.

Geurig dennenbosje

Heuvel op en af gaat het verder totdat links afgeslagen wordt en een heerlijke schaduwboom verschijnt. Eigenlijk zijn het drie bomen ineen; een vertakte eikenboom.

Opvallend vertakte eikenboom

Tussen de bomen zijn bankjes getimmerd waarop na 15 km eerst maar eens lekker gezeten wordt zo tegen 12:00 uur. De hitte begint zachtjes aan weer onverbiddelijk toe te slaan, zodat toch maar verder gegaan wordt voordat het niet meer te houden is. Richting de hoge snelheidslijn met hierna uitzicht op La Font de la Figuera in de verte.

Sinaasappelplantages zijn verdwenen

De sinaasappelplantages zijn verdwenen. De hoogte zit boven de 500m en het wordt toch droger. De eerste wijnvelden verschijnen naast de abrikozen- en amandelvelden.

Eerste druivenvelden

De laatste kilometers lopen licht omhoog zonder schaduwboompjes, waardoor de zon verandert in de bekende koperen ploert. Werkelijk ongeremd brandt deze op de zwoegende Pelgrim zonder een zuchtje wind. Als de rand van het plaatsje ingelopen wordt is een diepe zucht op zijn plaats. Om 13:00 uur zit ik op het eerste beste terras achter de welverdiende Caña. Voor vandaag is dit het eigenlijke eindpunt. De conclusie is wel dat verder lopen onder deze omstandigheden schier onmogelijk is. Op het terras zit een Spaans echtpaar die dit meevoelen en aanbieden mee te rijden naar Almansa.

Dit is het doel voor morgen maar vergt een loopafstand van 27 km. Normaal geen probleem maar onder deze omstandigheden maar gauw doen! Ze waarschuwen voor de barre eenzaamheid en hitte van La Mancha. Dat belooft nog wat!

Vriendelijk echtpaar

Om 14:00 uur rijden we via de autosnelweg naar Almansa dat eigenlijk kortbij lijkt te zijn. De weg stijgt ook nog 200 m hoger zodat de Mesetahoogte van 720 m bereikt wordt. Volledigheidshalve volgt het loopkaartje en hoogteprofiel van La Font de la Figuera naar Almansa hierna.

Om even voor half drie wordt onder het kasteel uitgestapt.

Wapen Almansa
met kasteel van Castilla

Nu zitten we in Castilla – La Mancha, één van de grootste provincies van Spanje. De volgende 440 km moeten we hier doorheen. Het is het land van Sancho Panza en Don Quixote, waar regelmatig de afbeeldingen van terug komen.

☼  Castilla – la Mancha
De 3e provincie van Spanje, dun bevolkt met een bar Continentaal Mediterraan klimaat. Hetgeen betekent warme zomers en koude winters met grote pieken tussen dag en nacht. Het grootste gedeelte is een bekkenvormige Meseta op ca 700 m hoogte gelegen omsloten door bergketens. Zomers valt nauwelijks regen terwijl jaarlijks bij Albacete maar 300 mm valt. Het wordt dan ook España Seca (droog Spanje) genoemd. De oorsprong ligt vooral in de Muzelmantijd tussen 700 en 1300. In de tijd van de Reconquista (herverovering) zijn vooral van de 10e tot 13e eeuw slagen tegen de Moren geleverd, afgerond met de grote slag bij Las Navas de Tolosa in 1212. In 1492 werd hier de eenheid van Spanje gesmeed door Koningin Isabel I van Castilië en Koning Ferdinand II van Aragon (Los Reyes Católicos, Católicos betekent hier algemeen of verenigd en heeft niets met de kerk te maken!).

Los Reyes Católicos

Het gebied leeft vooral van landbouw zoals graan, olijven, wijn, katoen, zonnebloemen, saffraan, uien, knoflook enz. Het gebied is de grootste wijnproducent van Spanje en slaagt erin steeds betere producten te maken.

Provincie Castilla - La Mancha

Kasteel van Almansa

Het kasteel waakt over de plaats waarvan de oorsprong teruggaat naar onheuglijke tijden. De Almohaden (Berber Muzelmannen) bouwde een gedeelte in 1100, terwijl wat er nu staat grotendeels afkomstig is uit 1300 en van Christelijke oorsprong.

Gemeentehuis met Kasteel

Het Hostal van de zusters van de Esclavas de María is vlot gevonden. Ze hebben donativo een prima bed in het souterrain met een aparte uitgang.

Gotische kerk “La Asunción”

De rest van de middag wordt gebruikt om het centrum van Almansa te bekijken en later op de avond aan het einde van de straat goed en goedkoop te eten.

Casa Grande

Hoewel geen Airco is het goed uit te houden in het koele klooster met de rustige en onopvallende Nonnen. Vandaag 19,4 + 26,8 km = 46,2 km afgelegd. Natuurlijk is het meerijden met een auto geen opzet voor de ware Pelgrim, maar nood breekt wetten. Het schema moet gezien de barre omstandigheden aangepast worden omdat anders het eindpunt niet gehaald gaat worden.
Nadere bestudering van de route leert dat het volgende traject Almansa – Higueruela meer dan 40 km is, daarna Higueruela – Chinchilla de Monte Aragón 29,5 km en van hier naar Albacete nog eens 19,4 km. Vooral de eerste 2 afstanden schrikken af zodat een drastisch besluit moet worden genomen: Morgen de trein naar Albacete, waarmee meteen enige dagen speling worden ingebouwd om op tijd in Toledo te zijn en aldus het opvangen van Loes in Madrid wordt veiliggesteld. Barre vooruitzichten vergen nu eenmaal aanpassingen!
Onder deze omstandigheden is van de route 140,2 km afgelegd!