1 Juni, Malden – Silvolde 59 km

Vanmorgen kalm aan, want het plan is om 12:00 uur eerst in Gaanderen bij dochter Sasha langs te gaan, als de kleinkinderen Sven en Yara net van school thuis zijn. Het is dan ook al behoorlijk over negen als het richting Groesbeek door de bossen van het Rijk van Nijmegen wordt gegaan.

Kruispunt Groesbeek

De weg golft zelfs weer een beetje. Ook welbekend van de 4-Daagse route door Groesbeek waar de wegen er op de 3^e dag iets anders uitzien door de enthousiaste bevolking. De binnendoor weg naar Kranenburg gaat langs het bevrijdingsmuseum. In Kranenburg is het Duitse gebak met koffie onweerstaanbaar waar door de koelte binnen van wordt genoten.

Malden - Silvolde 59 km, Dagtraject 50

Door naar Kleve maar weer. De Kleefsebaan vanaf Nijmegen is een oude Romeinse weg en niet te vergeten Santiago route, die weer in ere hersteld is. Het Duitse Genootschap heeft de paden bewegwijzerd met de bekende schelpsymbolen. Het is opgenomen in de Beschrijving Jacobus wegen door het Rijnland en sluit aan op de weg naar Trier.

Om de stad leiden ze fietsers nog een beetje verkeerd zodat uiteindelijk  via Griethausen naar de rode brug bij Emmerich wordt gereden. Nogmaals de grens over eindelijk in de Achterhoek krijg ik toch wel het echte gevoel van thuis zijn.

Heuveltjes van Montferland

De laatste hellinkjes van Montferland tussen ’s-Heerenberg en Zeddam hebben eerder gediend als oefenterrein maar stellen nu niet zoveel meer voor.

Net op de juiste tijd om even over twaalven ben ik in Gaanderen waar een hartelijk ontvangst wacht door dochter en kleinkinderen.

Ontvangst door kleinkinderen

Als de kinderen naar school zijn, worden met dochter de laatste 5 km naar Silvolde genomen, waar wandelmaatje Loes aanwezig is voor het volgende hartelijke ontvangst met lekkere hapjes en een drankje.

Met wandelmaatje Loes

Het thuisfront is al die tijd een steun en toeverlaat geweest en als zodanig bedank ik ze ook. Maar geweldig is de tocht geweest die gelukkig in goede gezondheid afgelegd is, waar je alleen maar dankbaar over kunt zijn. Vandaag nog 59 km afgelegd zodat het eindtotaal op 5187 km staat! Nu wennen aan het normale leven zonder Refugios en afstanden. Zeker is dat Santiago blijft trekken want; Eens besmet met dit virus is het wachten op de volgende keer!

Hasta Luego!

Samenvattend is de conclusie dat de thuisbasis binnen het geplande schema gehaald is. De eigen verjaardag en kroonjaren van dochter en schoonzoon konden gewoon mee gevierd worden. De heenreis via de Oostroute is 2681 km en duurde 27 dagen met een gemiddelde van 100 km per dag. De retourreis via de Westroute is 2506 km en nam 23 dagen met een gemiddelde van 109 km per dag. De Oostroute is heel wat zwaarder dan de Westroute door het vele extra klimwerk en bovendien 175 km langer.

Denk niet dat dit soort gemiddelden noodzakelijk zijn! Op sommige trajecten is misschien wel op het randje van kunnen gefietst. Neem vooral de tijd om van alles te genieten, luister naar de signalen van je lichaam, en vooral: ga later in het seizoen, eind Mei – Juni, zodat het weer in ieder geval aangenamer is. De route zelf is een prachtige ervaring en het volbrengen geeft een geweldige voldoening. Spiritualiteit? Dat ervaar je vanzelf als je dagen achtereen onder de zon over ’s-heerenswegen fietst, op jezelf aangewezen bent en als het ware één met de natuur voelt.

De toerfiets van RIH type Z-900 uit Venlo heeft het perfect gehouden. Geen enkel defect, ja zelfs geen lekke band, ondanks de soms slechte wegen. Ga wel voorzichtig met hem om en mijdt hobbels en gaten in de wegen. De remblokken voor waren bij thuiskomst praktisch afgesleten, maar dat mag dan ook wel na al de bergen. De versnelling moest weer wat afgesteld worden en klaar was alles weer!

Voor degenen die deze tocht willen ondernemen hoop ik dat ze van dit verhaal wat wijzer zijn geworden en wordt veel plezier, sterkte en voldoening toegewenst!

Buen Camino!