11 Mei Ligonde – Triacastela 63 km

Het boertje heeft er toch wel een beetje de pest in want ik zie hem niet meer terug. De dochter is overigens uiterst vriendelijk. Eerst wordt in de Resto tegenover koffie met een broodje genomen, waarna de fiets bepakt en in winteruitrusting vertrokken wordt. Gelukkig is het weliswaar koud maar net droog.

Ligonde – Triacastela, 63 km, dagtraject 29

Ligonde uit groet ik de Cruceiro die rechts van de weg een prachtig voorbeeld blijft van devotie in Galicië.

     Achterzijde María Doloroso                               Voorzijde Christus

Naar het plaatselijke topje bij Ventas de Narón klimt het meteen 200 m hoger naar 720 m met een paar gemene dalletjes ertussen. De omgeving is prachtig met drommen pelgrims die mij tegemoet komen.

Felle dalletjes

Over de LU 633 is het afdalen naar Portomarín, een kleine 400 m hoogteverschil, 12 km freewheelen en met een noodgang over de goede en brede weg naar beneden. Bij Portomarín meteen de brug over richting Sarria waar, tegengesteld het dal van de Miño uit, onmiddellijk 10 km geklommen moet worden en wisselend hierna nog weer 5. Over de brede en rustige weg is het langzaam doormalen meestal in de kleinste versnelling.

Santiago – Villafranca del Bierzo

In Sarria is het inmiddels middag en begint het te regenen, zodat het eettentje een welkome oplossing is. De Spaanse Tortilla, volgens opgave klein formaat, had een afmeting waar drie dagen op geleefd kan worden, maar smaakt prima (dik ca. 3 cm, bestaat voornamelijk uit omelet gevuld met aardappels en ui, smakelijk en voedzaam!).

Buiten gekomen is de regen bijna opgehouden, waarna de route naar Samos wordt genomen. Regelmatig plagen regenbuien de zwoegende fietser, bovendien is het behoorlijk koud. Beneden de 10°C worden voeten en handen onherroepelijk ijselijk en zijn handschoenen, muts en overschoentjes noodzakelijk.

Río Oribio

Net voor Samos loopt naast de weg de Río Oribio, die tot Triacastela de route blijft begeleiden. Samos is uitgestorven, maar geeft vanaf deze zijde een prachtig uitzicht op het klooster.

Monasterio de San Julián de Samos

Om 16:00 uur wordt in Triacastela dezelfde Refugio; Albuerge del Oribio genomen, hartelijk welkom geheten door de bekende Hospitalera. Ze heeft nog een verrassing; de prijs is een Euro gestegen tot 9 Euro!. Het hoogseizoen nadert en dat moet je weten. Evengoed is het voor onze maatstaven een schijntje en mogen we de Spanjaarden wel dankbaar zijn voor de perfecte infrastructuur aan goedkope Refugios door Spanje!

In de Refugio is het dampig en vol. Overal hangen natte spullen te drogen en liggen vermoeide Pelgrims voor Pampus in bed. Gelukkig ligt iets verderop het prettige Café, met zijn prima Resto zodat de avond nog gezellig wordt.

Ineens krijg ik het idee Jan Mulder, een mededorpsgenoot en Pelgrim, te bellen. Thuis hebben we contact gehad over de route, de te gebruiken fiets, tijd van vertrek enz. Hij is 2 dagen na mij vertrokken en fietst ook de Oostroute, waar zou hij zitten? Hij neemt meteen op en zit, of het zo moet zijn, in Villafranca aan de andere kant van de berg. Meteen spreken we af de volgende dag elkaar, als alles meezit, in O Cebreiro te ontmoeten. In het supermarktje naast de Refugio koop ik een paar kleine neutjes om het heuglijke moment te vieren.

Hierna op tijd het bed in, want morgen volgt een van de zwaarste uitdagingen van de route; retour naar O Cebreiro! Vandaag 63 km gemaakt, niet teveel maar zwaar genoeg. Totaal 2816 km in de pocket!