26 April, Morlaàs – Oloron-Ste.Marie 55 km

De route volgens de beschrijving in het boek Morlaàs uit is niet te vinden. Met een grote boog gaat het om Pau heen, dat slechts 12 km verderop ligt,  maar waarom er niet dwars doorheen? De drukte op de toevoerwegen valt eigenlijk op de maandagmorgen best mee, zodat de binnenstad al gauw opduikt.

Morlaàs – Oloron-Ste.Marie, 55km, Dagtraject 17

Pau is met zijn 82.500 inwoners de grootste stad in de omgeving en de hoofdstad van de Pyrénées-Atlantique en Aquitanië. Het is een centrum van luchtvaartactiviteiten met vliegveld, waardoor veel Hospitaleros en Pelgrims die in St. Jean-Pied-de-Port of Oloron-Ste.Marie willen beginnen hierheen vliegen.

Wapen van Pau

De binnenstad maakt nog niet het idee wakker te zijn op de maandagmorgen. Via oude straatjes wordt langs de Kathedraal gefietst, die met zijn granieten gevel nogal sober uitziet. Iets verderop is een pleintje met een open café en Boulanger. Nu eens met een reuzenbaguette vol kaas en sla goed bijkomen achter een koffie op het terras. Dat is hier heel normaal. Voor een sandwich word je naar de bakker verwezen. Tegen de barjuffrouw de opmerking dat “La France c’est presque mort” (Frankrijk is bijna dood!) gezien de ervaringen van gisteren in Morlaàs. Zelf ervaren ze het niet als een probleem, maar empathie is niet een favoriete Franse eigenschap.

Kathedraal van Pau

Pau uit eerst langs parken met uitzicht op de rivier de Pau en op de achtergrond de bergen. Vandaag een rustiger traject na de zware dag van gisteren.

Oude centrum boven de rivier

Oloron-Ste. Marie wordt al aangegeven nadat de rivier is overgestoken. Deze stroomt behoorlijk waardoor ze een wildwaterbaan hebben aangelegd voor kano’s

Wildwaterbaan in de Pau

De stad uit gaat het langs nog behoorlijke snelwegen richting Lasseube om weer op het traject te komen. We zitten hier in de gekwalificeerde wijnstreek van de Jurançon. Deze levert goede witte wijnen waaronder ook een mooie zoete. Niet te verwisselen met de Jura bij Zwitserland!

Witte druiven van de Jurançon

Natuurlijk klimt het net als gisteren zo nu en dan behoorlijk met steeds uitzicht op de bergen. Hoewel het weer grauw begint, is het nu toch los getrokken waarbij de zon behoorlijk kracht heeft. Crème is een echte noodzakelijkheid. Vooral de lippen verbranden makkelijk en gaan pijnlijk barsten. Onderweg is dit een regelmatig te signaleren kwaaltje bij fietsers. Bovendien verbrand je gemakkelijk vooral bij het hoger komen met sterkere UV straling. Op het hoofd is daarom een rode zakdoek een uitkomst, vooral als de haartjes een beetje dun beginnen te worden! Bij kou helpt alleen een echte muts. Overigens hard je vrij snel af zodat ook dit probleem zichzelf oplost.

De besneeuwde toppen komen dichterbij

Terrasjes zijn op dit laatste gedeelte van de route naar Oloron voldoende voorhanden, waar gretig gebruik van wordt gemaakt. Uiteindelijk is het nog geen half een als over een steile heuvel Oloron binnen wordt gefietst. Net als St.Jean-Pied-de-Port is het een bekende halteplaats voor de Pyreneeën, waarbij hier de hogere Somportpas genomen moet worden. Gelukkig vandaag niet meer zodat een middagje uitgepuft kan worden.

Gave d’Ossau

Het is een wat rommelige plaats opgebouwd uit verschillende kernen: Oloron, Ste. Croix en Ste. Marie, waardoor twee riviertjes stromen; de Gave d’Ossau en de Gave d’Aspe met mooie oevers.

Wapen Oloron

Het Syndicat d’Initiatieve is nog gesloten zodat na enig rondkijken eerst maar het terrasje op het pleintje tegenover de kerk in Oloron wordt aangedaan. In de zon is het prima vol te houden bovendien kan eens goed gegeten worden. Op de gevel staat dat ze ook een hotel zijn, zodat maar eens gevraagd wordt wat het hier kost? Het hotel blijkt al jaren opgeheven te zijn!

Gave d’Aspe

De kerk ertegenover is toch niet de Kathedraal? Deze blijkt richting het hoge gedeelte in Ste. Croix te liggen een aardig stuk verderop, met nog een fors klimmetje.

Kerk op pleintje in Oloron

Deze kerk is zelfs een Kathedraal en genoemd naar de eerste kruistochten in 1102 en daarom gewijd als Ste. Croix. Ze hebben hier heel wat te lijden gehad door invallen van de Noormannen, maar vooral door de Saracenen. De kerk is prachtig behouden, waarbij vooral het beeldhouwwerk opvalt in het portaal. Opvallend zijn de twee gebeeldhouwde Moren die als overwonnenen de middenpilaar dragen!

Middeleeuwse Kathedraal Ste. Croix

Prachtig gebeeldhouwd portaal

Twee overwonnen Saracenen dragen de kerk!

Volgens de Apocalips worden ongelovigen opgevreten!

In deze buurt blijkt beneden ook een refuge te zitten; Centre d’Hébergement du Bialé, waar na behoorlijk zoeken als eerste gearriveerd wordt. Voor €12 krijg ik een prima bed op een kamer met 6 bedden waar niemand meer bij komt.

Centre d’Hébergement du Bialé

De rest van de dag wordt besteed aan een tukje en de wasjes waar nu mooi tijd voor is. Een eindje verderop bij het kruispunt naar de Somport wordt ’s avonds een pilsje gedronken met de Fransen, waarbij het opvalt dat behoorlijk wat Spanjaarden hier zitten. Het bord naar de Somport staat ertegenover zodat alvast gewend kan worden aan het idee van de krachttoer de volgende dag!

Alvast wennen aan de Somport!

Op tijd het bed in voor de laatste avond in Frankrijk na een relatief kort traject van 55 km en totaal en 1728 km!

Deel 2, traject 1-b zit er nu op zodat morgen verder gegaan wordt met deel 3, traject 2-a en een nieuw boek: Pyreneeën – Santiago en (traject 2-b) terug! In het totaal is traject 1 a+b via de oostroute toch 1730 km van huis en nog zit Frankrijk er niet helemaal op! Deze eerste 2 deeltrajecten waren eenzaam en behoorlijk zwaar, wel met de mazzel van goed weer. Wat brengt deeltraject 3 (2-a)? Ik ben er klaar voor! Morgen verheug ik me op Spanje dat voor pelgrims zoveel vriendelijker is!

Einde deel 2

Traject 1-b