5 Juni, zondag Flavignac – La Coquille, 31 km
Ontwaak vandaag met “lang zal hij leven” door de 3 anderen. Verjaardag en 72 geworden. Zo langzamerhand de oudste Pelgrim op de route wat tot Ostabat zal duren. Trakteren moet vanavond waar Johan en Ivonne niet bij zullen zijn. Het weer is nog niet op zijn best. Mistig en overmatig vochtig is het. De route loopt eerst over een asfaltweg naar Les Cars, een rustig plaatsje met een lange geschiedenis.
Mistig en grauw Les Cars
Na Les Cars van het asfalt af de binnenlanden in.
Flavignac – La Coquille, 31 km
(De kaartjes zijn van Fernwege.de)
De omgeving wordt leuker met klimmetjes en veel bos. Op de zondag wordt een fietstocht gehouden waar gezinnen luid kwetterend voorbijkomen.
Het wordt bergachtiger
De mooie stapels loofhout worden met interesse bekeken. De nodige kuubjes zijn bruikbaar voor de open haard. Steeds lastiger wordt het bomen te zagen en zo voldoende hout te verzamelen.
☼ Bleek Cypergras of Cyperus eragrostis
Overblijvend kruid uit de familie van grasachtige kruiden Poales. Komen wereldwijd voor afkomstig uit Zuid-Amerika. Bloeit juli – oktober. Bloemen in aartjes die bolvormige klusters vormen. Afmeting 20 – 80 cm in pollen met grasachtige bladeren. Groeit op vochtige bodem. De plant is aromatisch en eetbaar en wordt als afrodisiacum (lustopwekkend) beschouwd.
Mooie bospaden volgen. Wel blubberig na al de regen van de laatste weken. Maar baggeren zijn we intussen wel gewend. In de heldere beken kunnen de kleiklompen wat weggespoeld worden.
Bossen met heldere beken
Châlus heeft een lange aanloop en blijkt een mooi plaatsje. Overal is te zien dat Richard Leeuwenhart (Richard Cœur de Lion) hier op 42-jarige leeftijd gestorven is. Dat gebeurde in 1199 tijdens de verovering van het plaatselijke kasteel Châlus-Chabrol waar de ruïnes nog van te vinden zijn. Hij werd geraakt door een giftige pijl waardoor hij enkele dagen later stierf.
Ruines Châlus-Chabrol
☼ Richard Leeuwenhart of Richard Coeur de Lion, 1157 - 1199 Richard Leeuwenhart uit het huis Plantagenet was 10 jaar Koning van Engeland, maar ook Hertog van Aquitanië en Normandië (en vele andere bezittingen). Hij was in die periode maar 10 maanden in Engeland en sprak Occitaans, de streektaal van de Limosin/Périgord en Frans. Hij werd geroemd om zijn ridderlijkheid en moed. Hier is nogal wat op af te dingen gezien zijn wreedheid, lust, hoogmoed en hebzucht. De vechtjas is bekend van de 3e kruistocht, die Engeland financieel aan de afgrond bracht. Hoewel een bekwaam veldheer en moedig strijder overwon hij Saladin bij Jeruzalem nooit.
Zegel Richard Leeuwenhart
Bij zijn terugkeer werd hij bij Wenen gevangengenomen door Leopold V van Oostenrijk en overhandigd aan Henry VI, Keizer van het Roomse Rijk in Speyer (D). Toen al was er een geweldige strijd tussen de Duitse Ridders en andere landen. Hoewel gezamenlijke strijders op Kruistocht. Dit leidde zelfs tot (tijdelijke) excommunicatie door de Paus van de Duitse vorst. Ze hadden voor hetzelfde doel gestreden!
Het losgeld om hem vrij te krijgen was ca 2 à 3 maal de jaarinkomsten van Engeland en stortte het land in grote problemen. Weer thuis vergaf hij zijn broer Jan de opstand tegen hem en begon direct met het terugveroveren van Normandië. Enige jaren later werd hij tijdens de onbelangrijke schermutseling bij Châlus geraakt door een pijl en stierf aan Gangreen (De kruisboogschutter werd hiervoor levend gevild en opgehangen).
Zijn broer Jan zonder Land, die hem opvolgde in Engeland, is bekend geworden door de legendes met Robin Hood, veroorzaakt door de hoge belastingen opgelegd door het wanbeleid van Richard. Hij had geen opvolger (was waarschijnlijk Homoseksueel) en liet overal zijn bezittingen met problemen achter.
Richard Leeuwenhart
In Châlus een mooi terrasje waar in het steeds helder wordende zonnetje gezeten kan worden. De Kastelein is een aardige spraakzame Fransman met goede koffie. Bovendien nogal wat Engelse toeristen die zich altijd nog een beetje thuis voelen in Aquitanië.
Voor Monchaty
Een mooie lange route volgt door landerijen die er in het zonnetje vruchtbaar uitzien. Tussen de bergen vlakkere gedeelten met vennetjes en zelfs behoorlijke meertjes. Een echt natuurgebied met vreemde bloemen.
☼ Bremraap of Orobanche picridis
Familie van de klavervretersoorten Orobancheceae. De plant is een wortelparasiet zonder chlorofyl. Voor deze voedingsstoffen is het afhankelijk van echt bitterkruid of een vergelijkbare plant. De bloemen zijn buisvormig. Bloeit late winter – voorjaar. Hoogte 10 – 50 cm op kalkrijke grond. Hebben geen bladeren maar enkele schubben.
Zaadjes ontkiemen alleen bij gastheerplanten waarmee een knol gevormd wordt. Meer zuidelijke plant komt in Nederland bijna niet voor. De verschillende soorten Bremraap zijn moeilijk te determineren omdat ze veel op elkaar lijken. Verderop volgt nog een soort Orobanche amestystea met meer kleur en hariger stam.
Natuurgebied op de grens
Het is nog groener en rijker met de begroeiing geworden. Geen wonder de grens tussen de Haute-Vienne en Dordogne wordt overgestoken de Périgord in. Dit gebied zal het mooiste stuk van de route opleveren. De RN wordt bereikt bij Firbeix, waar het terrasje op de zondag alweer sluit. Nu ja, even zitten kan. Aan de andere zijde de 2 Duitsers op een verlaten terrasje verderop. Fransen willen zelfs op zondag niets verdienen.
Vendenille
De RN wordt overgestoken naar de andere kant het dal in. Lange 9 km lopen door bossen gedeeltelijk langs een beekje. Op enkele plaatsen kan naar een dorpje afgebogen worden om te overnachten.
Het dal van de Valouse
Het is zelfs warm geworden en lopen in T-shirt is voor het eerst mogelijk. Zou de ellende met het slechte weer eindelijk afgelopen zijn? Uiteindelijk is het al het Département van de Dordogne, dan mag het toch wel in begin juni.
Ruisseau la Rochette
Over de beek naar de eerste woningen van La Coquille aan de RN. Enkele eindeloze kilometers naar het centrum langs de rustplaats voor doortrekkers, waar vroeger met caravan gestopt werd. La Coquille (schelp) is voor een Santiagoganger wel toepasselijk. De plaats heette eigenlijk Sainte-Marie-de-Frugie maar is in 1856 omgedoopt. De Pelgrims kregen hier hun schelp op de weg naar Compostela (Fransen zeggen Compostelle).
La Coquille
Inwoners 1344
Hoogte 259 – 432 m
In het centrum linksaf een weinig opvallende kerk aan een pleintje. Iets verderop moet volgens een obscure en vreemde kroegbaas de Refuge zijn. Blij toe want de laatste km’s gingen moeizaam. De schade aan de arm en schouder maakt het lopen met rugzak behoorlijk zwaar. De ontvangst door Annie de Hospitalera is hartelijk in een geweldig gebouw van de Voie de Vézelay. Even later arriveert Louis en worden wasjes in de zon gehangen. Op de banken in het gras is het lekker zitten.
Annie en Jeanette de Hospitaleras
Jeanette een vriendin van Annie arriveert even later. Het verzoek is een goede fles wijn op de kop te tikken om de verjaardag glans te geven. Maar het is zondag dus uitgesloten.
Dit kan de pret niet drukken als de dames heerlijk gekookt hebben en de tafelwijn het prima doet. Zelfs een los naadje van de wandelbroek wordt door Annie deskundig genaaid en houdt het de verdere tocht vol. Het adres is perfect zodat nog gedacht wordt dit te kunnen gebruiken op doorreis naar Roncesvalles als Hospitalero. In Frankrijk is alles verticaal georganiseerd en moet de President toestemming geven. Dan maar als nood achter de hand houden.
In de zomeravond is het nazakken met de dames. Het Frans van ons wordt steeds beter en we begrijpen elkaar perfect. Louis spreekt een merkwaardig soort Noord-Hollands Frans; wel leuk. Het bed lacht ons toe 1095 km vanaf Eijsden en 486 km na Vézelay!
