11 Juni, zaterdag Mussidan – Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt, 36 km

Het traject vandaag is eigenlijk te lang voor één dag. Monfaucon na 25 km is dan een mooie afstand om te stoppen. Helaas, ondanks alle telefoontjes geen bed in de omgeving te krijgen. Dan maar vroeg op pad om de km zo geleidelijk mogelijk af te leggen.

 

Mussidan – Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt, 36 km

(De kaartjes zijn van Fernwege.de)

 

Over de zaterdagmarkt in opbouw gaat het langs de Sint Joriskerk richting het zuiden de bossen in. Lekker na gisteren te veel RN gehad te hebben. De Autosnelweg A89 wordt onderdoor gestoken. Het is de west-oost tolweg van Bordeaux dwars door Frankrijk naar Lyon. Nogal somber weer vandaag maar in ieder geval droog.

 

      

Onder de A89 door                                                                  Over de bergjes

 

Het klimt behoorlijk. Dit is het scheidingsgebied tussen de Isle en Dordogne aan de andere zijde. We pakken een gedeelte van de paarse Périgord mee net westelijk van Bergerac, waar via een variant vanaf Périgueux over gelopen kan worden.

 

     

   Borstelkrans of Clinopodium vulgare

Vaste plant uit de lipbloemfamilie Lamiaceae. Hoogte 30 – 60 cm. Dunne iets gekartelde bladeren. Bloemen zijn blauw/roze 6 mm lang en bloeien in de dichte schijnkransen langs de vierkante stengel. De bloemen zijn omgeven door vele priemvormige lang behaarde schutbladeren. Groeit op kalkrijke grond. Heeft iets van tijm en ruikt er zwak naar. Is dan ook als keukenkruid te gebruiken.

 

     

Saint-Géry en Fraisse

 

Volledig uitgestorven zijn de wegen. Hoe is hier nog leven mogelijk? Ferme Auberge La Caty ligt op 13 km en zou een mooi punt voor koffie zijn. Natuurlijk gesloten. Frankrijk gaat echt naar de bliksem als ze niet eens echt gaan werken.

 

     

Bij La Cabane

 

De bewegwijzering is zo nu en dan onduidelijk. Aangebracht door vrijwilligers die zelf niet wandelen en daarom bij het plaatsen van borden meerdere mogelijkheden openlaten. Dit leidt tot mislopen de binnenlanden in en weer terug als het wel erg wild wordt zonder pijlen. De Balisage is per streek sterk wisselend. Vaak goed en praktisch waardoor vergissen bijna niet kan, soms hopeloos verwarrend. Er moeten zo duidelijk bordjes staan dat zelfs bij het wegvallen van enkele het nog te volgen is. Dit wegvallen gebeurt regelmatig doordat bomen omgezaagd worden, gras ervoor groeit of verkeersborden met plakkers verplaatst worden.

 

 

Monfaucon

 

In Monfaucon is het een drukte van belang. Dorpsfeest waarbij het meteen duidelijk is waarom geen slaapplaats gevonden kan worden. Er blijken 3 Monfaucons in verschillende delen van Frankrijk te liggen die gezamenlijk feest houden waardoor alle bedden bezet zijn.

Na 25 km wordt de Pelgrim uitgenodigd om lekker even te zitten met gratis koffie, kip en zelfs wijn van een wijnboer die rijkelijk uitdeelt. De Fysiotherapeut picknickt verderop langs de kant van de weg en mist dit dorpstafereeltje. Nooit schuchter zijn met dit soort dingen.

 

     

Steile weg bij Moncazeau

 

Weer op pad voor het laatste stuk. Na Moncazeau een steile weg omhoog waarna de velden doorlopen tot de Dordogne. Volop wijnvelden en het gebied van de Paarse Périgord. Alleen de afstand valt behoorlijk tegen. Volgens het Duitse boekje vandaag 33 volgens Fernwege 36 km. Dit laatste klopt echt wel. Met het 4 km mislopen vandaag dus een hele afstand.

 

      

Boven op de steile helling                                                              Windmolen

 De Fysiotherapeut komt langs en zegt dat voor mijn leeftijd het nog aardig goed gaat. Mooi meegenomen natuurlijk. Eerlijk gezegd voelt het niet aardig goed maar zit er goed doorheen.

 

Dal van de Dordogne

 

Port-Sainte-Foy lijkt dichtbij waarna nog de nodige km en steile hellingen naar beneden naar de oever van de Dordogne geglibberd moet worden. De zichtbare kerktoren is van de zusterstad aan de overzijde Sainte-Foy-la-Grande.

 

 

Wachttoren op rand boven Dordogne                                        Sainte-Foy-la-Grande     

 

   

   Welriekende nachtorchis of Platanthera bifolia

Uit de familie Orchidaceae. Overblijvend uit bolletje. Wordt 20-50 cm hoog. Bloem geurt avond en nacht lekker. Bloeit mei – juni met witte bloem die op lip groen aanloopt.

Groeit op schrale kalkhoudende grond.

 

Langs de rivier richting de kerk van Port-Sainte-Foy. Met enig vragen blijkt de Refuge tegenover de kerk te zitten. Het is inmiddels 18:00 uur waar even later Jean-Louis arriveert. De Hospitalera is van de Voie de Vézelay en doet het perfect. Ook de wasjes kunnen weer eens goed aangepakt worden en in de zon te drogen gelegd.

 

Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt

 

Lang hebben plaatselijke varenslieden een goede boterham gehad aan de scheepvaart op de Dordogne. Nu compleet verdwenen op een paar Musea na dan. Het restaurantje op de hoek blijkt op de zaterdagavond gesloten te zijn. Het andere resto is van het exclusieve soort zodat met Jean besloten wordt naar de overzijde naar Sainte-Foy-la Grande te gaan.

 

Port-Sainte-Foy-et-Ponchapt

Inwoners 2514

Hoogte 7 – 167 m

 

Weer een paar kilometers maar een goede beslissing. In het als Bastidestadje aangelegde centrum vinden we een goed resto waar tegen vaste prijzen onder de arcaden gegeten wordt. Geanimeerd en redelijk vol. De goochemerd heeft de toetjes wel uit de vaste prijzen gelaten maar het is er echt goed.

 

Onder de arcaden in Bastidestadje Sainte-Foy-la-Grande

 

Terug naar de Refuge bij de kerk waar we de sleutel van hebben. Moe maar tevreden op de grens van de Périgord 1253 km vanaf Eijsden en 644 km na Vézelay!

Pelegrin[1]

tab