13 Juni, maandag Saint-Ferme - Bassanne, 26 km
Duitsers staan voor een goed ontbijt en dat is merkbaar. Het afscheid is hartelijk en Falke stuurt later nog foto’s per e-mail. Wat een heerlijk adres in de middle of nowhere!
Het wordt eentonig maar het is weer een miezerig dagje. Grauw en grijs duurt het niet lang voordat de parka weer aankan.
Bij het verlaten van de Refuge Laatste dag met wijnvelden
Saint-Ferme - Bassanne, 26 km
Bassanne ligt links van het vliegveldje
(De kaartjes zijn van Fernwege.de)
Lange smalle asfaltwegen door de wijnvelden naar Coutures. Daarna het dal in van de Dropt.
☼ Geitenruit of Galega officinalis
Meerjarige plant uit de vlinderbloemfamilie Leguminosae. Stamt oorspronkelijk uit het Midden-Oosten. Mogelijk blijven hangen als groenbemester en veevoer (bleek giftig voor vee!). Wordt tot 1,5 m hoog met oneven geveerde bladeren. Bloeit juni – september met wel 50 rode/witte/purperen geaderde bloemen op gesteelde tros. Plant bevat metformine gebruikt als bloedspiegelverlagend middel tegen diabetes.
Dal van de Dropt na Coutures
De bewegwijzering is nog steeds pet. Nadat de Dropt is overgestoken, is het zwaar zoeken. Langs de ruïnes van Château de Caze behoorlijk omhoog en niets meer te vinden.
Le Dropt
Ruïnes van Château de Caze
Hier moet ergens Roquebrune liggen maar het asfaltwegje loopt eindeloos door het boerenland. Uiteindelijk bij een huis nagevraagd en jawel gaat gewoon de goede kant op. De route loopt volgens de vrouw iets verder door de weilanden en druivenvelden, maar gezien de droevige bepijling wordt de RN D668 gevolgd. Geen pretje want deze is behoorlijk druk. Het wordt onderbroken door Saint-Hilaire-de-la-Noaille, waar niet gezeten kan worden. Het is 2 uur stug doordouwen naar La Réole waarvan nog een behoorlijk stukje aanloop moet worden verwerkt.
☼ Paarse Morgenster of Tragopogon Porrifolius
Behoort tot de composietenfamilie Asteraceae. Een typische plant uit het Middellandse zeegebied al sinds de oudheid als groente gebruikt. 2-jarig tot 1,2 m hoog. Bloeit in het 2e jaar van april tot juni alleen in de ochtend en daarom een plant voor vroege vogels. Wordt als wortelgroente gebruikt onder de naam haverwortel. De wortel bevat veel melksap (in feite latex) terwijl de bladeren als spinazie gegeten kunnen worden. Als kruid goed tegen maagklachten, lever en gal. Bevat inuline wat gunstig werkt op de suikerstofwisseling en daardoor goed voor diabetici. Van gebrande haverwortels kan een koffiesurrogaat gemaakt worden. Lijkt wel op schorseneer. Helaas nogal verregend op de foto.
In de binnenstad op zoek naar het centrale plein om bij te komen. Steile wegen omlaag met overal gesloten winkeltjes. Via trappen omhoog en weer. Het stadje is zwaar in verval. De stromende regen maakt niet dat het er leuk uitziet. Aan de buitenrand zijn een paar winkeltjes en een enkel restaurantje. Jean-Louis is ook aangekomen en we ontvluchten de regen in een Italiaans eettentje.
Langs de RN
La Réole
We nemen de tijd waarbij de regen gelukkig overgaat. Er wordt voor vanavond ingeslagen want waar we overnachten is niets te krijgen.
La Réole; eindelijk droog
Naar beneden naar de Garonne. De hangbrug moet overgestoken worden, waarna een ander gebied wordt ingelopen.
La Garonne met La Réole
Aan de andere zijde van de Garonne wordt een stukje langs de rivier het moerassige land van de Jetin in gelopen voordat langzaam afgebogen wordt het binnenland in.
Naar Bassanne
Bassanne ligt 6 km verderop en is een onooglijk dorpje. Maar met enig zoeken moeten we nog verder het binnenland in, waar de verrassing ligt; Le Moulin de Piis.
Een middeleeuwse versterkte watermolen, gerestaureerd en ingericht voor Pelgrims. Er hangt een tel nummer dat gebeld wordt, waarna het nog een half uur duurt voordat een Hospitalera arriveert.
Moulin de Piis
Op de verdieping zijn 6 bedden waar we voor 5 Euro slapen. Zware balken, houten trappen en een indrukwekkende ouderdom staren ons aan. Wat een eenmalige omgeving.
Wapen van Aquitanië
Bassanne
Inwoners 82
Hoogte 12 m
De eerste stenen molen is opgericht in 1242 en zou in handen blijven van de familie Piis tot 1828. De Marquis en zuster zijn onthoofd, maar er bestaan nog nakomelingen. Voor die tijd hebben er al houten molens gestaan. Het bed van de Bassanne is verlegd waardoor wateraanvoer er nog nauwelijks is. Niet zo gek omdat in 800 jaar de omgeving 3 m hoger is geworden door rivierslib. De Motte van de molen is bijna niet meer te zien.
De molen raakte in verval waarna de vrienden van de molen in 1999 voor een restauratie zorgden. De molen is altijd gebruikt als toevluchtoord voor Pelgrims.
Interieur Moulin de Piis
De meegebrachte spullen komen goed van pas. Wat een heerlijke warme omgeving om de avond door te brengen met grappige verhalen door Jean-Louis. Hij is net met werken als constructeur op een scheepswerf in Dijon gestopt en gescheiden. Daarom loopt hij de gehele zomer door Frankrijk en Spanje. Hij heeft wel leuke uitdrukkingen. Leer een nieuw scheldwoord voor Duitsers; Schlieu, normaal is dit Boche, wat dezelfde lading heeft als bij ons Mof. We slapen ieder aan het uiteinde van de bedden. Van snurkers geen last 1305 km vanaf Eijsden en 696 km na Vézelay!
