16 Juni, donderdag Captieux - Roquefort, 35 km

Veel te lang traject vandaag, maar er zit niets anders op. Gelukkig is het vrij vlak allemaal. Op tijd op pad waarbij zelfs koffie te krijgen is bij een vroeg open krantenbar.

Captieux - Roquefort, 35 km

(De kaartjes zijn van Fernwege.de)

Het talud wordt weer opgezocht. Eindeloos lange rechte stukken vandaag.

Veel talud

Na 10 km bij een oud stationnetje van Gare du Poteau is het afgelopen en wordt links het bos in geslagen. Na een tijdje over de autosnelweg en rechts een zandpad parallel hieraan. Het is de A65 naar Pau.

☼   Blauwvlas of linum perenne lewisii

Vaste plant uit de vlasfamilie Linaceae. Amerikaanse exoot uit de Rocky Mountains en groter dan de Europese. Tot 80 cm hoog met grote hemelsblauwe bloemen. Leveren grove vezels. Naast de autosnelweg in de berm.

Mooie en aparte bloemen langs de kant van de weg terwijl de snelweg amper merkbaar is.  Na een paar km moet schuin linksaf geslagen worden en de volgende mijlpaal; de grens met het Département Les Landes.

Parallel aan de A65                                                    Département Les Landes

Het schier eindeloze vlakke bossengebied kan nogal saai overkomen. Vooral als er met de auto doorgereden wordt. Lopend of fietsend is zoveel natuur te zien dat het best aardig is. Lange trajecten vrij vlak, veel bos en heide, zandpaden en gaspeldoorn.

☼   Les Landes

Aquitanië met Gascogne is een vlak en oorspronkelijk moerasgebied op schrale zandgronden. Het zand ligt op kalksteen, waardoor water slecht afvloeit en door de duinen wordt tegengehouden. Hierdoor ontstonden de vele binnenmeren. In de grote moerassen leefden weinig mensen van schapenteelt. De heiden waren zo nat dat de schapen gehouden werden op stelten, waardoor ook de scherpe stekels van de Gaspeldoorn vermeden werden. Het gebied was ongezond door de veel voorkomende malaria (mal aria = slechte streek). In 1700 en 1800 is men gaan draineren en planmatig op grote schaal dennenbossen gaan aanleggen, wat heeft gezorgd voor het grootste bos van West-Europa. Dit zorgde voor houtindustrie en men won hars en terpentine. Deze industrie is na 1975 verdwenen. Geen wonder dat men bang is voor bosbranden, die behoorlijk huis kunnen houden. De kustlijn met brede stranden en de hoogste duinen van Europa (Dune de Pyla bij Arcachon, 107 m) heeft gezorgd voor een nieuwe industrie; toerisme.

Steltlopers in Les Landes in 1830 

De bospercelen worden afgewisseld met landbouwarealen waardoor grote productievelden zijn ontstaan. Gelukkig niet alleen. Steeds zijn er weer heuvelachtige stukjes bos voor de variatie.

Grote landbouwarealen

Bos voor de variatie

 ☼    Vlokkige toorts of Verbascum Pulverulentum

Tweejarige plant uit de helmkruidfamilie Scrophulariaceae. Van nature in Zuid-Europa. Hoogte ca. 1.50 m. Bloeit juni - november. Groeit uit rozet met viltig harige grijs/groene bladeren. Stengels vormen in piramidevorm vertakte pluimen. Gele bloemen tot 2,5 cm.

Groeit algemeen in bermen en verstoorde grond op kalkrijke bodem. Dit is de toorts die de route naar Santiago wijst (gele pijl)!

 Bourriot-Bregonce is een zeldzaam dorp met een open Café na 20 km tijd voor een rustpauze.  De beide Fransen komen ook langs waar de tijd genomen wordt om bij te komen.

Steeneikjes die groen blijven

Met Lourdes Pelgrims in Bourriot-Bregonce

Als het traject te groot is voor een dag, is het mogelijk hier te overnachten. Ook is het mogelijk iets verderop af te buigen naar Retjons na 26 km. Op voor de laatste 15 km. Na wat kronkelige paden door de bossen volgt het volgende rechte stuk over een oud treintalud van 6 km.

6 km treintalud

Tussendoor vallen meerdere buien wat de parka nodig maakt. Voordeel van Les Landes is dat het zandpaden zijn waardoor de regen vlug wegzakt en modderschoenen voorkomen worden.

Voor Rocquefort

Blij toe als eindelijk Rocquefort met wat vreemde kronkels langs vijvers binnengelopen wordt. Dit moet niet verward worden met de Rocquefort van de blauwe schimmelkaas die in de Aveyron ligt bij Millau.

Rocquefort

Inwoners 1855

Hoogte 45 – 95 m

Nog zoeken naar de Refuge (Avenue de l’Armagnac) waar de ontvangst hartelijk is door Hennie, een Nederlandse Hospitalera. Ze trekt met Camper rond en brengt de zomer hier grotendeels door, pendelend tussen de Refuges van Mont-de-Marsan en Rocquefort. Ze heeft haar praktijk in Friesland als fysiotherapeute eraan gegeven voor dit nobele doel. De Refuge wordt gedreven door de Amis de Saint-Jacques des Landes die langs de route meer Refuges beheren.

Église Notre-Dame-de-l’Assomption

(Onze Lieve Vrouw ten hemelopneming)

De toren uit de 10e eeuw was de eermalige Donjon van een kasteel. Het behoorde tot de Priorij van Saint-Sever en sterk verstevigd in de tijd van de Godsdienstoorlogen met moordpartijen in de 16e eeuw.

Met Jean-Louis bijkomen in Café de la Poste waarvan de eigenaar een dwarse grapjas is.

De Refuge wordt voller met de 3 Fransen, Jean-Paul een Vlaming en een Frans meisje dat weinig te besteden heeft, maar toch liefdevol wordt opgevangen.

Hennie biedt aan te koken, maar de Fransen willen wijselijk in het dorp eten. Nu ja, het koken is geen haute-cuisine maar alleszins eetbaar. Volle bak in de slaapzaal 1384 km vanaf Eijsden en 775 km na Vézelay!