22 Juni, dinsdag Ostabat – Saint-Jean-Pied-de-Port, 22 km

Prachtig weer en op schema naar Saint-Jean. Zo’n laatste dag is speciaal vooral met het idee hoe op tijd terug naar huis te komen.

 

Vertrek bij Ferme Gaineko Etchea

 

 

Ostabat – Saint-Jean-Pied-de-Port, 22 km

(De kaartjes zijn van Fernwege.de)

 

Onder langs de ferme gaat het over paden langs de berghelling, door boerenerven en weiden richting Larcevau. Wel bekend van de Via Podiensis enige jaren geleden.

 

    

Richting Larcevau

 

De huizen hebben een onvervalst Baskisch karakter net als hun bewoners. Solide, in strakke vormen, goed onderhouden met het houtwerk in vaste kleuren en vooral esthetisch verantwoord. De tuinen liggen er kleurrijk en verzorgd bij. Een vruchtbaar land waar het goed wonen is.

 

Beneden de RN933

 

    

Oude molen en Hospital in Utziat

 

  

    Muskuskaasjeskruid of Malva moschata

Meerjarige plant uit de kaasjeskruidfamilie (malvaceae) die van verre opvalt door zijn uitbundige bloeiwijze. Wordt 30 – 70 cm hoog en bloeit van juli tot september in een lichtroze kleur. De bloemengeuren naar muskus. De plant houdt van voedselrijke grond.

Wrijf de bladeren op een bij- of wespensteek en het voorkomt zwelling en pijn. Het is een kruid tegen vele kwalen, slijmoplossend (luchtwegen), ontstekingen en tandpijn.

 

De doorgaande RN933 wordt parallel gevolgd. Het pad buigt links het bos in tot een soort pasje genomen wordt bij het kruis van Galzetaburu op 260 m hoogte.

 

        

Croix de Galzebaturua op 260 m hoogte

 

Een stukje langs de RN933 en het binnenland in naar Gamarthe. Langs de weg een verlaten tentje met versnaperingen. Helaas is tot Saint-Jean-le-Vieux niets te krijgen.

 

     

Bij Gamarthe

 

De route slingert verder richting de bergen. Onder langs een laatste col waar naast een boerenschuur bijgekomen kan worden. Nu trekken meerdere Pelgrims langs.

 

          

   Pekbloem of Silene armeria

Uit de anjerfamilie Caryophyllaceae. Eenjarige plant 15 – 60 cm hoog. Kale stangels met lijmringetjes. Roze bloemen met 5 kroonblaadjes.  Bloemen in dichte bijschermen op de tak. Bloeit mei – september. Moeilijk te determineren. Een van de vele (endemische) soorten Pyreneeënanjers uit het zuiden (Clavel de monte).

 

     

Voor Bussanarits

 

Het kasteeltje voor Bussanarits is weinig opvallend. 2 km verderop ligt Saint-Jean-le-Vieux een aardig plaatsje met mooie terrassen waar gebruik van wordt gemaakt. Nog vroeg maar met deze hitte gaat het pilsje er sissend in. Voordat Saint-Pied-de-Port ontstond (voor 1180) startte de Pelgrims vanaf hier naar Roncesvalles. Verschillende ridderorden (Orde van Malta) hadden er een vestiging. Wat van deze grandeur is blijven hangen. Uiteindelijk zorgde verwoestingen in 1177 aangericht door Richard Leeuwenhart voor de opkomst van Saint-Jean-Pied-de-Port.

 

Saint-Jean-le-Vieux

 

Het vlakke stukje naar Saint-Jean kruist een paar keer de RN. Het laatste mooie dorpje is La Madeleine met de gelijknamige oude kerk aan de Lourhibar een zijrivier van de Nive in Saint-Jean.

 

      

La Madeleine aan de Lourhibar

 

Het laatste hellinkje wordt genomen om op hoogte te komen voor de ingang van Saint-Jean. De aanlooproute is vanaf de oostzijde richting Porte Saint-Jacques langs de opgaande muren van de fortificaties in de Citadelle. Het is op dit strategische punt gebouwd in opdracht van Richelieu op de plaats van een middeleeuws kasteel op de top van de heuvel Mendiguren in 1625. Het was een voorbeeld voor Vauban en later door hem versterkt.

 

 

Porte Saint-Jacques

 

Door de poort begint meteen de Rue de la Citadelle met het geweld van Gîtes, Refuges en toeristenkabaal. Even verderop het pelgrimsbureau van de Franse organisatie “Les Amis du chemin de Saint-Jacques”. Zij geven informatie over de route naar Roncesvalles en over de Caminos. Een internationaal team van vrijwilligers zorgt voor de bemanning. Ook is een Credential te verkrijgen voor iedereen.

 

Rechts Pelgrimsbureau Les Amis du chemin de Saint-Jacques

Tel: +33 680330285

 

Er tegenover zit de Refuge Beilari; de opvolgers van Arno en Huberta.

 

☼   Pelgrimsbureau Saint-Jean-Pied-de-Port

De vrijwilligers van Les Amis du chemin de Saint-Jacques doen goed werk. De meeste Pelgrims starten hun route hier en krijgen een Credential en informatie over de route, zoals lijst van herbergen, hoogteprofielen en routebeschrijving voor de eerste dag. De vrijwilligers komen uit de gehele wereld en worden wekelijks afgelost. In verschillende talen worden de Pelgrims geïnformeerd en gewaarschuwd als het noodzakelijk is.

 

De route van Saint-Jean naar Roncesvalles is niet de makkelijkste. Van 180 m hoogte gaat het naar de top op de Col Lepoeder ca. 1420 m en terug naar Roncesvalles op 960 m. Tussen november en maart is het administratief (wettelijk) verboden om over de hoge pas (route Napoleon) te gaan. Ook als er sneeuw ligt op de hoge route wordt deze afgesloten en blijft over de route via Valcarlos en de Col d’Ibañeta over paden langs de asfaltweg, die sneeuwvrij gehouden worden. Altijd zijn er onverlaten die zich van dit verbod niets aantrekken en toch gaan. Hou er rekening mee dat bij sneeuw pijlen en paden onherkenbaar zijn. Verdwalen is de volgende stap waarbij elk jaar doden vallen. Door de ligging bij de Biscaje kunnen de weersomstandigheden zeer snel wisselen, terwijl het ongekend hard kan waaien (je kunt ertegen leunen). Indien een zoekactie noodzakelijk is ondanks verbod, wordt de rekening gepresenteerd. Met helikopters en de andere inzet is dit 5800 Euro. Wees gewaarschuwd! Les Amis hebben bijgaande mooie routebeschrijving waar beide varianten worden aangegeven. Ook hun aanbeveling om niet door het steile bos te gaan boven Roncesvalles, maar het asfaltweggetje rechts te volgen, is een prima advies.

 

 

 

De Nederlandse Hospitaleros in Roncesvalles hebben doorlopend contact met Les Amis omtrent de conditie van de route en alles eromheen. De route is prachtig en hopelijk zijn de weersomstandigheden zodanig dat genoten kan worden van de vergezichten over Frankrijk en Navarra (Ook mist of wolken zijn mogelijk).

 

Geprobeerd is gisteren te reserveren bij Ultreia aan de Rue de Citadelle, maar deze was vol. Geen probleem genoeg adressen zodat uitgekomen wordt bij L’Auberge du Pèlerin ertegenover op nr. 25. Het is 13:00 uur en alles is gesloten. De buurvrouw zegt dat de eigenaar nogal een vreemde snuiter is. Nu ja, tijd genoeg dus naar het pleintje aan de Place Charles de Gaulle, het centrale punt in Saint-Jean.

 

      

Église Notre-Dame de L’Assomtion met poort

 

Een welverdiend pilsje ter afsluiting. Daarna met rugzak door naar het station om de terugreis te boeken. Als dit geregeld is, kun je de rest van de dag in alle rust afsluiten.

De reis wordt geroutineerd geboekt door de beambte achter het loket. Wel een probleempje; De Thalys kan niet tot Keulen of Düsseldorf geboekt worden, maar tot Brussel, waarna overgestapt moet worden. Het grapje kost alles bij elkaar nog 255,10 Euro en daar komt de metro nog bij, maar je komt thuis.

 

Om 16:00 uur is de Refuge open, waar een oudere heer de zaak prima blijkt te runnen. Goeie bedden en niet druk terwijl avondeten mogelijk is.

Saint-Jean-Pied-de-Port

Inwoners 1553

Hoogte 159 – 320 m

 

Naderhand het centrum in en met Jean-Louis de laatste pilsjes genomen. Hij gaat verder naar Santiago, Porto en via de Ruta del Norte terug. Daar is hij de hele zomer wel druk mee (Hij heeft dit inderdaad afgelegd en is in het najaar thuis in Dijon teruggekeerd). Mooi afscheid van deze aimabele Fransman met een eigen soort humor en spirit. Vanaf Périgueux zijn we elkaar dagelijks tegengekomen en hebben veel gedeeld.

 

Afscheid Jean-Louis (rechts)

 

Hierna goed eten in de Refuge, waar een vrouw voor 3 mensen heerlijk kookt.

 

Achterzijde Refuge loopt tegen de stadsmuur

 

Nog even buiten nagenieten van de drukte in de Rue de Citadelle en op tijd het bed in 1558 km vanaf Eijsden en 949 km na Vézelay!

tab