23 Mei, maandag Nevers – Augy-sur-Aubois, 45 km
Het ontbijt start om 7:00 uur mooi op tijd en is zeker voor Franse normen erg goed. De zin in het weer oppakken van de route is groot, zodat vroeg op pad gegaan wordt. Bovendien is de bedoeling een wat alternatieve route te nemen over Augy-sur-Aubois. Hier ligt de Nederlandse herberg “Nos Repos” van René Heinrichs, die bezocht moet worden. Nevers ligt er op de maandagmorgen kil en nat bij. De weersomstandigheden zijn al dagen meer dan pet en dat zullen we weten!
Nevers uit langs het park van Palais Ducal
Langs de Cathédrale wordt door het park van het Palais Ducal gelopen, waarvan het einde een stroomrand van de Loire is. Vanaf hier een mooi uitzicht op het dal beneden, de rivier en de brug die overgestoken moet worden.
Dal van de Loire
Het maandagochtend verkeer zorgt voor een volle brug. Omzichtig wordt aan de rechterzijde naar de overkant gelopen. Door het slechte weer van de afgelopen dagen zit er veel water in de rivier.
Veel water in de rivier
Na de brug direct rechts GR 654
Na de brug is het oppassen; de bepijlde in de meeste gidsen beschreven route loopt rechtdoor over Saint-Parize-le-Chatel en Saint-Pierre-le-Moûtier richting Saint-Amand-Montrond.
Nevers – Augy-sur-Aubois 45 km
De blauwe lijn is de route
Geen noemenswaardige stijgingen
De variant naar Augy gaat rechtsaf en volgt de GR 654, die gelukkig ook goed is aangegeven. Deze weg loopt gedeeltelijk langs het Canal de Berry en is nog 17 km korter ook. Voor Saint-Amand-Montrond komen de routes weer samen.
Sentier de L’île aux castors
De asfaltweg gaat over in paden. Het is een natuurgebied bestaande uit ooibossen langs de Loire. Het is de L’île aux castors, ofwel het eiland van de bevers. Helaas laten ze zich niet zien. Mooi lopen is het wel. De grote stad is compleet vergeten en voorlopig zal niemand meer te zien zijn. Ook hier zijn onverlaten die in de natuur puin storten en zelfs een oude auto achterlieten.
Minder fraai in een natuurgebied
Maar misschien wordt het puin gebruikt om de paden te verstevigen. De rood/witte strepen van de GR-route zijn perfect aangegeven, mislopen is eigenlijk uitgesloten.
De Loire schemert door de bomen waar aan de oever in de verte nog Nevers is te zien.
De Loireoever
Wat steeds al dreigde, gebeurt; het begint te regenen, rugzak op de grond, parka eruit wurmen en daarna over rugzak, rug en alles te gooien. Altijd een gedoe ook al om de gaten te vinden. Eerst motregen maar ook keiharde slagregens maken de paden tot moddersloten. Tjonge, de route begint niet bepaald met een goed fortuin.
Regenbuien barsten los
Met de kortste keren sopt alles in de schoenen. Uitgekomen wordt bij het Canal du Centre waar ook nog eens regelmatig over graspaadjes moet worden gelopen.
Canal du Centre
Gelukkig is er weinig wind, maar lopen onder deze omstandigheden is niet alles. In het dorp Gimouille is een open bakker waar koffie te krijgen is. Helaas kan niet droog worden buitengezeten. Een paar Nederlandse fietsers passeren op weg naar Santiago. 5 Jaar geleden werd deze route volgens de route van Clemens Sweerman (Langs oude wegen) ook gefietst (zie fietspelgrimage).
☼ Japanse duizendknoop of Fallopia Japonica
Sterk invasieve exoot, snelgroeiend en beruchte woekeraar die andere planten en struiken verdringt. Kan makkelijk 3 m hoog worden met stevige wortelstokken, die tot 3 m diep kunnen zitten. De stengels lijken met holle compartimenten wel op bamboe. Op de knoppen vormen zich zijtakken en bladeren tot 12 cm groot. De plant bloeit in augustus-september met crème witte bloemen op een takje. Sterft in de winter bovengronds af en loopt in het voorjaar snel uit. De groeikracht is ongekend en gaat door asfalt en funderingen. Heeft geen natuurlijke vijanden in onze streken en is buitengewoon moeilijk te bestrijden (maaien, begrazen, en spuiten met glyfosaat. Oppassen voor maaisel omdat de geringste sporen opnieuw uitlopen). Doordat geen insekten en vogels in deze woekeraar zitten is de ondergroei doods. De plant is 100 jaar geleden door Nederlanders geïmporteerd uit Japan. Een dergelijke woekeraar is niemand toe te wensen!
Even verderop het aquaduct van le Guétin. Toch nog verrassend. Fietsers en lopers gaan op een pad langs het kanaal over het aquaduct 370 m lang. Boven het rustige Canal du Centre, beneden de woest stromende rivier de Allier. Aan het eind van de brug gaat het kanaal met 3 sluizen naar beneden om 10 m hoogteverschil te overwinnen.
Aquaduct le Guétin over de Allier
Aan het einde links naar beneden de asfaltweg op. De route is wat onduidelijk aangegeven wat enige kilometers omlopen betekent. Uiteindelijk wordt bij Grenouille (kikker) uitgekomen op de juiste route. Vreemde naam dat benadrukt wordt door met kikkerbeelden versierde restaurants
Le bassin de l‘écluse ronde
Net voor Aprémont-sur-Allier de opvallende ronde sluis uit 1841. Deze werd gebruikt om zandschepen, die tegen de stroom van de Allier met paardenkracht werden getrokken, te laten draaien in het kanaal en zo de scherpe bocht te kunnen nemen. Het waterpeil in de Allier daalde zodat de sluis niet meer gebruikt kon worden. Er werd een stuw aangelegd terwijl het zandvervoer is overgenomen door vrachtverkeer. De sluis zorgt nu voor wateraanvoer naar de kanalen langs de Loire benedenstrooms.
Aprémont is een prachtig behouden en gerestaureerd plaatsje. Het is één van de Les Plus Beaux Villages de France (de mooiste dorpen van Frankrijk). Het ligt op de grens van de Bourgogne en de Cher, waarbij het kasteel de grens moest bewaken.
Apprémont-sur-Allier
Vooral de steengroeven hebben welstand gebracht. De stenen werden met platbodems over de Allier en Loire vervoerd o.a. voor de bouw van de Kathedraal van Orléans. Dat gebeurt nu niet meer maar de groeves zijn omgetoverd in een geweldig tuinenlandschap. Vooral de hagen met blauwe en witte regen in het voorjaar zijn prachtig. Dit is te zien in doorkijkjes door de poorten, maar het slechte weer zorgt ervoor dat er geen foto’s gemaakt worden. Door de regen hangen de bloeiende trossen er triest bij, bovendien trekt het open restaurantje meer.
La Brasserie du Lavoir
De sledderige natte parka wordt uitgehangen en een menuutje besteld. Met kleddernatte kleding is het behaaglijk in de eetzaal. Enkele reizigers dineren hier. Fransen eten altijd tweemaal daags warm. Dit is vaak de reden dat Nederlanders klagen over de geringe porties. Logisch je hebt er dan meer dan genoeg aan. Rillerig en met doorweekte voeten is het niet echt lekker. Buiten regent het gestaag door, terwijl de Patron weinig hoop geeft op beter weer.
Er komt een Pelgrim binnen met een even doorweekte bepakking. Het is een jongere Fransman die na een lange tocht door Spanje weer naar huis loopt. Hij maakt een schetsje voor de route naar Nos Repos in Augy.
☼ Akkerkool of Lapsana communis
Eenjarige plant uit de composietenfamilie Asteraceae. Kleine bloemhoofdjes op vertakte stengel tot 120 cm hoog. Algemeen langs wegen en bermen. Bloeit juni – september met citroengele lintbloem tot 1,5 cm, langgesteeld met tot 15 bloemen per hoofdje. Bladeren liervormig met getande rand. Plant is eetbaar en werkt licht laxerend.
Bij het opstappen wordt i.p.v. de parka een ademend regenjasje aangetrokken. De Fransman had het niet op de parka’s dus maar eens proberen. De route naar Grossouvre is 10 km en daarna langs het Canal de Berry verder.
Voor Grossouvre
De regen is iets minder geworden waardoor de lange uitgestrekte rustige asfaltwegen vlot gelopen worden. Voor Grossouvre ligt een kasteel waar overnacht kan worden, maar het doel is nu eenmaal Augy.
Grossouvre blijkt een bijna verlaten en triest dorp met als centrum een onttakelde hoogovenfabriek, die nu als museum dienstdoet. In het dorp begint het hard te regenen uitlopend in ongelofelijke hoosbuien. In een open schuurtje wordt geschuild. Water loopt in ruige stromen over de weg. Bij het teruglopen naar de rand van het dorp ligt beneden de Canal de Berry. Erlangs loopt hoog gras met een smal modderpaadje vol water dat gevolgd zou moeten worden. Niet te doen. Even verderop een soort middeleeuws winkeltje met een oude vrouw die gelukkig koffie heeft. Klappertandend en zelfs rillend van de kou wordt geprobeerd bij te komen. Kansloos, ben volkomen verkleumd.
Augy-sur-Aubois
Inwoners 296
Hoogte 250 m
Naar Augy is het nog minstens 14 km onder deze omstandigheden onmogelijk. Terwijl er al een dikke 30 km opzitten. De enig juiste beslissing is de vrouw te verzoeken een taxi te bellen. Dat betekent ook nog 1,5 uur wachten omdat het schoolvervoer voorgaat.
De taxi rijdt via Sancoins naar Augy-sur-Aubois tot voor Nos Repos. Tikje om en toch nog 35 Euro is dit in Frankrijk niet goedkoop. Maar wel de redding. Het Nederlandse Hospitalerosechtpaar Elbart en Toti heten hartelijk welkom, hoewel niet gereserveerd. Het is vanavond zelfs druk met enkele Franse paren en 3 Belgische vrouwen.
Herberg Nos Repos voor en achterzijde
☼ Herberg Nos Repos
René en Hanny Heinrichs hebben al 15 jaar deze herberg met 20 bedden, die als een stichting zonder winstoogmerk gedraaid wordt. Ze vangen jaarlijks ca. 300 Pelgrims op die door vrijwillige (Nederlandse en Vlaamse) Hospitaleros bemand worden. René is geestelijk verzorger geweest en alles wat met Santiago te maken heeft zeer toegedaan.
Het probleem van de grote afstand van Nevers naar Augy heeft hij onderkend. Hij is in onderhandeling met de Gravin van Aprémont om de plaatselijke herberg nieuw leven in te blazen en zo een tussenstop mogelijk te maken. In het nieuwe Duitse boekje van “Outdoor” wordt de route binnenkort ook beschreven. Op zomerse dagen is het heerlijk buiten zitten met uitzicht op de kippen en het groene Berry landschap beneden.
Aan te bevelen is het interessante boek(je) dat hij geschreven heeft over 3 wandelingen te maken in de Kathedraal van Santiago. Hij beschrijft hierin de rijke historie van de kathedraal met zijn prachtige beelden, spiritualiteit, bouwwijze en achtergronden. Het nodigt uit deze Romaanse kerk met zijn onvergetelijke details beter op te nemen. Het boekje is te bestellen voor 5 Euro. Tel. 0031-164674252
Adres Pelgrimsherberg:
Refuge Nos Repos
La Croix
F18600 Augy-sur-Aubois
France
Tel: 0033 (0)248 746 830 of 0033 (0)964 185 466
Heerlijk gedoucht en droog gekleed voelt de wereld anders aan. Het contact met de medepelgrims is warm. Goed voor je Frans ook. Weggezonken woorden komen weer boven en maken converseren mogelijk. Het plaatselijke restaurant is op maandag gesloten, maar de Hospitaleros maken een geweldig pastamaal en salades. Met de routine van de open haard thuis wordt de kachel met enige moeite aangestoken en zorgt voor een winters gevoel.
Een schok geeft de constatering dat de Handy kleddernat is. Over het jasje liep de regen langs de broek naar beneden, doorweekte alles. De al wat ouderwetse Nokia te drogen gelegd en hopen dat hij het weer doet! Zonder telefoon kan het tegenwoordig niet meer (In 1998 werd nog dagelijks contact met het thuisfront gehouden via de munttelefoons onderweg).
Gezellig en warm
Met Elbart en Toti nog gezellig nagezeten en de rode wijn eer aangedaan. Als jarenlange Hospitalero in Roncesvalles zijn er veel raakvlakken. De aardige Franse jongeman, ontmoet vandaag, heeft wel indruk achtergelaten. Hij heeft weinig te besteden maar is goed geholpen. Het doet Toti wel verzuchten dat als dit je zoon zou zijn het wel zorgen zou geven. Het bed doet de ontberingen van deze dag vergeten na 759 km vanaf Eijsden en 151 km vanaf Vézelay!
