21 Mei, Namen – Dinant 28 km

Vroeg om 6:30 uur op pad. De jeugdherberg ligt in diepe ruste, waarbij het nog niet zo makkelijk wegkomen is met afgesloten deuren. Niet echt een lekker adres. Over de Maas hangt een geheimzinnige ochtendnevel, waardoor alles een beetje omfloerst is. Wel een teken van goed weer op komst.

Namen – Dinant 28 km

Blauw is de route

Namen ’s morgens vroeg

Een mooi pad loopt nu direct naast de Maas met zicht op het eilandje ertegen over. Het is een natuurreservaatje met volop vogels die in de weer zijn. Lekker stappen zo.

Direct langs de Maas

Een eindje verder op een klein grasveldje een tentje met net wakker wordende Nederlanders, het blijkt een Pelgrimsechtpaar te zijn. De eerste op de route. Het zijn Brabanders vertrokken uit Vessem die reuze trajecten lopen. Naderhand niet meer terug gezien.

Verschillende stuwen worden gepasseerd met steeds een sluis ernaast. Toch nog bootjes op het water zoals een Engels stel met een trotse “Union Jack” onderweg naar Frankrijk.

Stuwen en sluizen

Het pad loopt direct naast het water terwijl het dal steeds nauwer wordt. Een prachtig wandelpad met veel natuur en regelmatig afleiding door ganzen, soms met kuikens.

Inmiddels zijn twee uren weg gestapt. De zin in koffie neemt evenredig toe bij het zien van het kerktorentje van La Rivière in de volgende bocht van de rivier.

La Rivière aan de bocht van de rivier

Bij het kerkpleintje een gezellige Bar met mooi terras waar eindelijk ontbeten kan worden. Aardige mensen ook, hoewel alles in het Frans. Maar de pogingen worden op prijs gesteld en als je niet bang bent om fouten te maken gaat het steeds beter.

Als je elkaar maar begrijpt. Het zonnetje is zo lekker dat pas een klein uurtje later verder wordt gegaan.

☼ Hengel of Melampyrum pratense

Plant uit de bremraapfamilie orobanchaceae. Halfparasiet die water en nutriënten zuigt uit wortels van andere planten zoals berk, eik en bosbessen. Bloeit geel van mei – september, eenjarig 10 – 40 cm hoog. Staat vooral in schaduwrijke bermen en droge bosranden. Zaadjes zijn zo groot als graan waardoor bij vermenging brood zwart wordt (melas = zwart, pyros = graan). Wordt ook zwartkoren genoemd, maar beter niet eten.

De zaadjes worden verplaatst door mieren en worden daarom mierenbroodjes genoemd.

Bij een jongetjeswens aten vrouwen in Engeland deze plant!

De mist is helemaal opgetrokken langs de rivier. Nog niet echt warm maar perfect wandelweer. Bij de volgende bocht zitten een moeder met dochter op een bankje met rugzakken. Het zijn Nederlanders uit Zutphen die dezelfde route gelopen hebben vanaf Luik. Voor hen een geweldige onderneming met Dinant als einddoel. Ze nemen een foto voor de kleinkinderen.

De mist is opgetrokken in Bodinne

De maas is smaller geworden en het dal intiemer met prachtig begroeide hellingen.

Op lage stukken ertussen kasteeltjes en landhuizen; genoeg te zien.

Kasteeltjes en landhuizen

Een steile rotswand aan de andere zijde is een prachtig oefenproject voor alpinisten.

Ze hangen aan touwen halverwege de wand halsbrekende toeren te maken. Hier moet je echt wel “schwindelfrei” zijn.

Alpinisten

Geweldig landschap

Tegen een uur of vier ligt Dinant in de verte, wat te zien is aan een stuw en sluizen complex. Aan de linkerzijde hoog op de kam de ruïnes van het Kasteel de Poilvache. Een burcht uit de tijd van Karel de Grote (de 4 Heemskinderen verschuilden zich hier). Poilvache was een geduchte tegenstander van Dinant, dat tot het zuidelijke deel van het Prinsbisdom Luik behoorde. In 1430 werd de burcht ingenomen en van de kaart geveegd.

Rechts de variant uit Spanje

☼ Slangenkruid of Echium sabulicola, behoort tot de familie der Boraginaceae (Ruwbladerigen)

De naam komt van het Griekse echis (adder) omdat zaad op een slangenkop lijkt en de uitstekende meeldraden. Komt in Spanje, Frankrijk en België veelvuldig voor op zonnige plekken. Meerjarige plant, 30 tot 100 cm hoog. Bloeit van april tot september. Stekelig behaarde stengels met 2-slachtige bloemen. Bloeit jong roze, daarna blauw met 5 bladerige kelk en lange meeldraden. Werd als kruid gebruikt tegen slangen – en schorpioenbeten en als middel tegen giftige planten. Helpt tegen rug – en onderbuikpijn, hoofdpijn en tegen zenuwen. De wortels die tot 1 m diep gaan worden gebruikt als natuurlijke rode kleurstof.

Over de stuw wordt naar de andere zijde gelopen, waar de Abdij O-L-Vrouw-van-Leffe moet liggen.

Stuwencomplex bij Leffe voor Dinant

Het kloostercomplex ligt wat vreemd rommelig weggemoffeld terwijl de ingang moeilijk te vinden is. De ontvangst is niet erg vriendelijk door een vrouw, die zegt dat omgelopen moet worden naar een soort court aan de achterzijde.

Abdij Onze Lieve Vrouw van Leffe

☼ Abdij van Leffe

Oogst na werk

Abbaye Notre-Dame de Leffe is een Norbertijner Abdij. Gesticht in 1152 werd het al gauw een bloeiende gemeenschap. Door de eeuwen met veel roerige gebeurtenissen, zoals oorlogen, werd het tijdens de Franse revolutie gesloten in 1794 en verkocht.

Abdij in 1740

In 1902 teruggekocht door Franse Norbertijnen en sinds 1930 samen met de dochterabdij van Tongerlo. Norbertijnen moeten zelf de kost verdienen en gingen bier brouwen. Drinkwater was niet altijd geschikt. Door het gistingsproces werd het bier zuiver en ziekten voorkomen (bovendien lekker). Er wordt nog steeds geproduceerd volgens oorspronkelijk recept. Vanaf 1809 tot 1952 werd geen bier gebrouwd. Tot de prior in 1952 een overeenkomst sloot met brouwerij Lootvoet uit Overijse, die dit bier ging produceren onder de naam Leffe volgens oud recept. Lootvoet werd overgenomen door Artois en via Interbrew sinds 2004 InBev België. De Abdij ontvangt royalty’s wat voor de gehele Norbertijner gemeenschap wereldwijd wordt gebruikt.

Het zijn hooggistende bieren, soms met nagisting op de fles. Alcoholpercentages tot 6,6% voor Leffe Blond en Dubbel (bruin), tot 8,4% voor Tripel en 9% voor Leffe 9.

Een speciaal biertje voor gelegenheden en vooral op een mooi terrasje!

Hier ligt het oude schoolgebouw annex seminarie, nu gedeeltelijk Pelgrimsherberg. Op de bovenste verdieping bedden in een kale ruimte. Beneden alleen toiletten en een fonteintje met koud water. Spartaanser kan het wel niet. De meeste Pelgrims lopen ook door, vandaar de niet erg aardige ontvangst.

Spartaanse opvang

De wasjes hangen al gauw buiten. Douchen is er niet bij en wassen aan de koude kraan is pijlsnel gebeurd. Even later zowaar een medepelgrim; Peter Bokelaar uit Dordrecht. Deze is na pensionering vanuit Nederland hierna toe komen lopen en wil door naar Santiago.

Interieur Kerk en binnenplaats

Gegeten wordt om zeven uur. Tijd om Dinant te zien nog een kilometertje verderop.

In Rue de Sax wordt langs het huis van Sax gekomen. Adolphe Sax is de uitvinder van de Saxofoon in 1843, die niet meer weg te denken is. De Belgen eerden hem met een afbeelding op een bankbiljet van 200 Frank.

Dinant

Inwoners 13.550

Hoogte 92 m

Opvallend middelpunt is de Collegiale kerk van Onze Lieve Vrouw van Dinant gebouwd in de 13^e eeuw en uitgevoerd in Maasgotiek met typerende peervormige klokkentoren. Het ligt onder een vervaarlijke rotswand, waarvan in de 13^e eeuw een stuk instortte en 36 mensen doodde.

De citadel ligt er 100 m boven en bewaakt al 1000 jaar de stad die strategisch belangrijk was. Ook tijdens de laatste wereldoorlogen is hier hard gevochten.

Adolphe Sax uitvinder Saxofoon Collegiale kerk O.L. Vrouw van Dinant

Het is een aardig toeristisch stadje met aan de Maasoever leuke terrasje om in de zon eens een Leffe te proberen. Lekker blond biertje die overigens wel door InBrew geproduceerd wordt en niet in de Abdij. Even later schuiven moeder en dochter uit Zutphen aan. Ze stoppen hier en willen toch maar een hotel zoeken als ze horen van de barre slaapgelegenheid in het klooster.

Om 19:00 uur na de avonddienst worden we binnengelaten in het Klooster. In een kamertje buitengewoon hartelijk ontvangen door Pater Bruno voor het avondeten. We zijn niet alleen maar met een groepje studenten, die in het klooster slapen.

Het eten is voortreffelijk, terwijl we aansluitend door het klooster lopen. Van buiten ziet het er weggemoffeld uit maar er is veel behouden en te zien.

Kan het niet nalaten Pater Bruno aan te spreken op de accommodatie. Als Hospitalero in Roncesvalles met de nodige ervaring kan dit zo niet. Minimaal een warme douche is noodzakelijk. De inkomsten uit de revenuen van Leffe zullen toch wel voldoende zijn (dit laatste niet gezegd natuurlijk).

Pater Bruno In het Klooster

Na met Peter een tijdje bijgepraat te hebben op tijd naar bed voor een kille en vochtige nacht na 146 km (28).