19 Mei, Esneux – Huy 35 km

Vroeg slapen is vroeg opstaan. Om 6:00 uur de kilometers terug naar de brug. Net na de camping een aardig middeleeuws torentje zo uit een huis aan de weg. Alles natuurlijk in diepe ruste.

In diepe ruste

Esneux – Huy 35 km

Terug naar de route van gisteren waar de helling op moet naar de hoogvlakte. Redelijk beroerd aangegeven dus behoorlijk zoeken. Het bos is dicht en de weg voert langs een mooie vijver waar ook de bordjes te vinden zijn.

Dicht bos naar de hoogvlakte

Het pad is langgerekt en loopt constant stijgend langs een beekje. Na 3,5 km volgt het gehuchtje la Grange, waar een vroege boer met zijn koeien bezig is. Het is gemeen fris en waarschijnlijk niet veel boven nul, waarbij de wind meewerkt het goed koud te krijgen.

Stijgende route voor la Grange

Gele Witte

☼ Gele dovenetel of Lamiastrum galeobdolon

Behoort tot de familie van de lipbloemen lamiaceae. Heeft geen brandharen zoals de brandnetel. Vaste plant op vochtige beschaduwde plaatsen onder loofbomen. Bloeit van april – juni. Blaadjes en bloemen zijn eetbaar (kleurrijke naar honig smakende bloemetjes in salades). Thee is geschikt (door zijn kleur) in het badwater tegen urine en plasproblemen bij mannen. De blaadjes van de witte variant doven de pijn van brandnetelsteken.

De weg zigzagt door de bossen en weiden tot een klein kapelletje uitnodigt voor een stopje uit de wind. Erachter zijn werkers bezig in de hoogspanningskabels, waarbij ze vreemd gevaarlijk aan de kabels hangen.

Kapelletje Sainte Brigitte Trapeze werkers

De wind neemt verder toe tot een minder aardige kracht. Gelukkig is het landschap prachtig met zelfs de eerste bloeiende koolzaadvelden. In le Halleux een opmerkelijke oude boerderij waar de geschiedenis terug gaat tot de 12^e eeuw en in de 17^e herbouwd is.

Eerste bloeiend raapzaad Ferme de Halleux

Na 3 km het volgende maar nu belangwekkende plaatsje; Saint-Severin-en-Condroz. Vooral belangrijk om zijn Petrus en Pauluskerk die van verre zichtbaar is.

L’Eglise Saints Pierre et Paul

Mooi kerkje met hoeve, vijver en oude gebouwen. Helaas is nergens een cafeetje te ontdekken. Hier moeten toch veel toeristen komen. Hebben Francofonen minder behoefte aan koffie? Uiteindelijk wordt op een oude zerk op het kerkhof, zoveel mogelijk uit de wind, de eigen voorraad gebruikt. Geen pretje want de koude wind is gemeen vlagerig.

Saint-Severin-en-Condroz

Het kerkje is zeer de moeite waard. In 1091 door de Abdij van Cluny gebouwd wijkt het af van andere kerken in België door zijn Bourgondisch – Romaanse stijl.

Bourgondisch – Romaanse stijl

Vanaf 1547 tot 1773 waren de jezuïeten hier de baas, waarna het een bouwval werd tijdens de Franse revolutie. Gelukkig is het op tijd mooi gerestaureerd. Hoewel niet aangegeven in het routeboek kan hier voor 5 euro overnacht worden, zoals later twee Pelgrimas vertellen. Van enige gastvrijheid is echter niets te merken dus maar gauw verder gaan, naar Huy is het nog 18 km.

Een uurtje verder het volgende opmerkelijke stadje; Villers-le-Temple. Aardig plaatsje waar de kerk met ruïnes en torentjes aanduiden dat sprake is van een lange geschiedenis.

Église Saint-Pierre Commanderij van de Maltezerridders

Het terrasje naast de kerk belooft veel, maar is zoals gebruikelijk gesloten. Dan maar op de stoeltjes de laatste eigen voorraad opmaken. De eigenaar komt naar buiten en staat op het punt wat te zeggen, maar doet dit toch maar niet. Echte vriendelijkheid valt niet mee voor Walloniërs.

Wel een apart plaatsje. In 1118 gesticht op de plaats van een Romeins villa, waar Ridders van Godfried van Bouillon de grootste Commanderij stichtten van de Provincie Luik. In 1312 na het verdrijven van de Tempeliers overgenomen door de Maltezer Ridders, die het gebruikte tot de Franse revolutie. Het kasteel is half afgebroken. Boven de poort nog een kruis van deze orde.

Vanaf nu nog een 14 km naar Huy wat aanpoten betekent. Helaas is de bewegwijzering na enige tijd compleet niet te vinden, wat zorgt voor eindeloos zoeken. Op gevoel en met veel geluk lukt het de route weer op te pakken.

☼ Gewone smeerwortel of symphytum officinale

Uit de ruwbladige familie Boraginaceae. Overblijvende plant algemeen voorkomend in bermen en slootkanten. 40 – 100 cm hoog. Bloeit van mei – augustus wit, roze of paars. Klokvormige bloemen 2-4 cm. Hommels zijn er gek op en boren gaatjes in de trechter.

Vanouds medicinaal toegepast uitwendig bij botbreuken, wonden en spierpijnen (zalfje).

Eetbaar maar oppassen. Is ontstekingswerend, slijmoplossend en bloedzuiverend. Voor veganisten: er zit vitamine B12 in dat normaal vooral in vlees, vis en zeewier zit.

paars wit roze

Wat volgt zijn lange en nogal kale stukken over een vlak terrein die zo vlug mogelijk afgelegd worden. Het plaatsje Outrelouxhe wordt in de lengte doorgestoken waarna een lange bosrand gevolgd wordt. De vele hoogspanningsmasten geven aan dat de kerncentrale van Tihange dichtbij is.

Kerncentrale Tihange dichtbij Ferme la Motte en Gée

De oude boerderij is een welkome afwisseling in dit kale stuk. Ze produceren nu biologische producten (bijna onder de kerncentrale).

Een zucht van verlichting als eindelijk de kerk van Notre Dame de la Sarte opdoemt. De bovenkant van de muur van Huy. Beruchte klim in de Waalse Pijl die verschillende malen genomen moet worden. Naar de kerk van N.D. de la Sarte worden bedevaarten gehouden waarbij dezelfde muur voor een flinke hindernis zorgt. Maar dit wordt vergoed door de vele wonderen die er de laatste 500 jaar aan toegeschreven worden.

Huy

Inwoners 21350

Hoogte 70 meter

Even een open deur intrappen; naar beneden is makkelijker dan andersom. De helling is gemiddeld 9% met bovenaan een stukje 19%. Het hoogteverschil is 121 m (van 171 naar 70 m). De kapelletjes die onderweg staan zijn voor de 7 smarten van Maria.

Église de Notre Dame de la Sarte Eindpunt muur van Huy

Ineens de binnenstad met zowaar de eerste cafeetjes. Het is 16:15 uur en het eerste pilsje is erg welkom. De ontvangst is hartelijk. Volgens het boekje moet in de winkelstraat erachter (Madame Destrée) een overnachtingadres zitten. Niets te vinden, ook de telefoon neemt niet op. De café-eigenaar is zo vriendelijk te gaan vragen in het kasteel dichtbij, maar 90 Euro is echt te gortig.

Halverwege Maasboulevard

Oplossing is een telefoontje naar Hôtel du Fort aan de Maasboulevard. Voor 50 Euro na dagen van afzien een zacht bed. Bovendien ’s avonds voor 13 Euro heerlijk eten. Het is een familiehotel waar moeder en zoon met verve de zaak bedienen. Moeder is in de tachtig en heeft last van haar heup. Toch bedient ze ondanks deze hinkende handicap volop. Je zou bijna niets durven vragen. Moeilijke koude dag met veel wind vandaag. Vroeg slapen na 84 km!