Vandaag maar eens een kleinere etappe. Het gaat de Carretera langs, 10 km tot Baños de Montemayor op een hoogte van 700 m. Gelukkig is deze weg bijna verlaten, dat komt omdat de autosnelweg parallel ernaast loopt.
Maar het berglandschap is mooi, dus merk je de weg niet zo.
Met het hoger komen wordt het ook koeler en dat na al die weken in het hete Extremadura!
Langs de N-630 richting de pas
Bij het verlaten van Baños de Montemayor gaat het bergop naar de pas “Puerto de Béjar”
op 850 m hoog.
Baños de Montemayor
Hier wordt nog een schitterend intact gedeelte
Calzada Romana gevolgd.
Calzada Romana nog prima intact
En dit loopt nog een heel eind de berg op.
Stel je voor dat hier de heerscharen met karren de berg opzeulden 2000 jaar geleden!
De Romeinen, hierna de Moren en Reconquistas en zelfs Napoleon.
Deze laatste heeft weinig lol aan Spanje beleefd want hij liep hier tegen een nieuw fenomeen aan: “Guerrilla”. De Spanjaarden zeggen dat al voor zijn nederlaag in Rusland, Spanje hem de das heeft omgedaan!
En dan eindelijk de grens met Castilië en León. De “Via” wordt aangegeven met speciale borden en we komen vanaf nu in de invloedssfeer van Salamanca.
De grens met Castilië en León
Extremadura heeft 380 km, warm en lang geduurd. Gelukkig nu een ander landschap en andere ervaringen.
Dit geeft toch wel een ander gevoel!
De Via de la Plata in Castilië en León tot Riego del Camino.
Hierna de Via Sanabria, de Mozarabische route.
☼ Castilië en León en de Reconquista
Is de grootste provincie van Spanje en op basis van de geschiedenis de belangrijkste en meest bepalende. In 711 waren de Moren doorgedrongen tot het noordelijke bergland.
In 722 lukte het Pelayo in Cavadongo de Moren te weerstaan, stichtte het Koninkrijk Asturië en begon hiermee de Reconquista, de herverovering van Spanje op de Moren.
In begin 800 werd het graf van St. Jacob ontdekt in Compostela en Santiago werd schutspatroon voor deze Reconquista.
In 900 werd León de hoofdstad en in 1100 was het de sterkste en leidende macht onder de Christelijke staten in het noorden.
In 1230 verenigden Castilië en León zich en waren sturend in de Reconquista.
Vooral Ferdinand 2e zorgde toen voor geweldige veroveringen, hij versloeg de dynastie der Almohaden en veroverde Córdoba, Murcia, Mula, Lorca, Cartagena, Xerex, Càdiz en Sevilla in 1248.
Zijn zoon Alfonso el Sabio, of Alfons de Wijze, was belangrijk doordat deze in 1260 Latijns, als taal voor officiële stukken, verving door Castiliaans.
Bovendien kreeg de wetenschap een geweldige stimulans onder zijn bewind en dankt de westerse wereld hieraan de bewaarde kennis uit de oudheid.
De Reconquista werd afgesloten onder “los Reyes Católicos”, Isabella 1e van Castilië en Ferdinand van Aragon, met de verovering van het laatste Kalifaat Granada in 1492.
Het typische landschap in het binnenland is de Meseta (tafelvlakte) tussen de 600 en 900 m hoog. Daarom is het koeler in de zomer, maar ook onvoorspelbaar guurder in de winter met vorst, grote temperatuursverschillen en harde wind.
De provincie wordt aan alle kanten ingesloten door de belendende provincies, Portugal en in het noorden door het Cantabrisch gebergte.
Het Castiliaans of Español is de officiële Spaanse taal. Hiernaast worden in de regio’s Catalaans, Baskisch en Galicisch toegestaan.
Er zijn nog enkele kleine minderheden met een speciale taal en grote gebieden zoals Andalusië, met moeilijk verstaanbare dialecten.
Madrid ligt als autonoom gebied tussen Castilië y León en Castilië la Mancha in deze invloedssfeer en is duidelijk Castiliaans.
Groen gebergte bij Béjar
Weer worden regelmatig Miliarios gepasseerd
Na het dorp Puerto de Béjar gaat het 9 km door prachtig groen met mooie vergezichten over de oude “Via de La Plata” naar Calzada de Béjar.
Wat een verschil met het dorre Extremadura.
Het lijkt meer op Zuid Frankrijk.
Het weer is mooi maar toch is het aanmerkelijk koeler geworden, dat is effe wennen en de wind is zelfs fris.
De Albuerge Alba Soraya
Calzada de Béjar met Miliarios kolommen?
De weg voert langs de Albuerge en de hospitalera moet gebeld worden.
Ze is vriendelijk en de overnachting kost 6 Euro in een zaal met 14 stapelbedden, daarnaast kun je beddengoed en een kussen apart huren voor 4 Euro. Omdat ik mijn slaapzak niet wens te verlaten heb ik alleen een kussen nodig, dat is dan 1 Euro extra.
Bovendien is er de mogelijkheid rechts in een wat luxere kamer te gaan liggen tegen een kleine meerprijs.
Ze praat honderd uit. De naam van de herberg is vernoemd naar haar twee dochters.
Ze zegt toe vanavond een maal te koken en ik ben de enige!
Alles ziet er schoon uit en de douche werkt prima.
Het kleine dorp is eenvoudig en in de bar tappen ze niet. De Spanjaarden drinken die hele kleine flesjes bier. Een voor ons rare gewoonte want bier moet tegen de dorst toch met enig volume gebruikt worden. Je kunt dit omzeilen door in dit soort gevallen om een blikje te vragen, vaak nog niet eens duurder ook.
Hier vroeg ik om een “tinto verano”, dat is rode wijn op ijs, aangelengd met plat mineraal water, een schijf citroen en soms wat vermouth. Heerlijk tegen de dorst.
Wat opvalt, is dat hier de Santiago spirit meer aanwezig is.
Dat zie je aan de aankleding van de refugio, maar ook aan de houding van de mensen in de bar.
Terug naar de refugio, het is nu nodig de zonnestralen op te zoeken omdat het erbuiten knap fris begint te worden, vooral door een stevige wind. Het uitzicht over de bergen is grandioos en recht vooruit gaan deze tot 2400 m hoog.
Het eten bestaat uit veel gevulde soep en een visje, zoals altijd voedzaam en smakelijk.
Gelukkig meldt zich nog een Spaanse fietspelgrim en er is nog soep genoeg zodat deze meteen aan kan vallen.
Na een extra wijntje wordt op tijd het bed opgezocht.
Ik ben nu 455 km op weg!
 |