Al vlug hebben we elkaar teruggevonden en gaan we op pad naar de Camino. León is een grote centrumplaats met een rijk verleden en dat is te zien aan de bouwwerken.
Al vlug hebben we elkaar teruggevonden en gaan we op pad naar de Camino. León is een grote centrumplaats met een rijk verleden en dat is te zien aan de bouwwerken.
León – San Martín del Camino
León – Villadangos del Paramo
☼ Het koninkrijk León (910 – 1230)
Wapenschild
León, of Llión in de oorspronkelijke Bable taal, is nu nog de provinciehoofdstad van de gelijknamige provincie, onderdeel van de autonome gemeenschap Castilië en León. Het aantal inwoners is 205.000.
De geschiedenis van León gaat terug tot ver voor de jaartelling.
In de Romeinse tijd was er een permanent kamp om de handelswegen en vooral het goud te beschermen dat in grote hoeveelheden gedolven werd in Las Médulas bij Ponferrada in de Bierzo streek
(meer dan 20.000 Romeinse kilo’s per jaar). Dit werd vervoerd naar Sevilla over de Via de la Plata.
In 722 waren de laatste Visigotische vorsten erin geslaagd (Don Pelayo) bij Cavadongo in Asturië, de Moren te weerstaan, waarna ze in Oviedo hun zetel hadden. Al in 742 veroverden ze León en deze werd in 950 hoofdstad onder Ramiro II, ofwel “de Duivel”, zoals de Moslims hem noemden. Deze vorst versloeg de Moslims in Madrid, Toledo en Cordoba. Hij begon met de Repoblacion (herbevolking) van de verlaten Meseta.
Het graf van Jacobus was hierbij belangrijk geworden en werd Europees bekend door de steun van de Abdij van Cluny. Hierdoor ontstond de CF. In de 10e Eeuw werd vooral uitgebreid naar het zuiden en oosten richting Burgos.
León in 1030
Burgos werd machtiger en noemde zich Castilië.
Ondanks vele onderlinge oorlogen was Castilië – León verreweg de machtigste Christelijke staat op het Iberisch schiereiland en Koning Alfonso de VI werd als eerste gekroond tot Keizer van Spanje in 1085.
Hij had vele allianties met de Moren in hun Kalifaten en Taifas, gemeenschappen, die hem schatting betaalden. In 1157 werd León door Castilië veroverd, waarna Castiliaans de taal werd en het zuidwesten zich afscheidde als Portugal.
Onder Alfonso de IX was de laatste opleving met verovering van Extramadura en de oprichting van de Universiteit van Salamanca in 1212. In 1188 werd het eerste burgerparlement de “Cortes de Leon” opgericht.
In 1230 was het afgelopen en werd de macht definitief naar Castilië verlegd, hoewel de leeuw als wapen en de titel koning van León belangrijk bleef. León heeft vele oude monumenten en deze zijn het bezoeken meer dan waard.
El Panteón Real met 40 vorsten
In de Basiliek van San Isidoro uit de 11e eeuw
Helaas is het nog vroeg waardoor het licht nog niet op zijn mooist is.
Maar algauw lopen we langs de kathedraal Santa María de Regla.
De kathedraal
Timpaan
Door de contacten van León met Cluny waren er vele uitwisselingen en de kathedraal is dan ook in Noord-Franse Gotische stijl opgetrokken vanaf 1254. Het is nog rustig zo zondagsmorgens in de stad en gemeentewerkers spuiten de pleinen schoon. We proberen het schelpmotievenspoor op de tegels te vinden de stad uit.
Colegiata San Isidoro
De oude stadsmuren
De route voert ons langs veel mooie monumenten zoals het Colegiata San Isidoro, waar het beroemde Panteón Real uit 1054 van de koningen van León te vinden zijn, met zijn prachtige fresco’s.
Daar is het nu natuurlijk veel te vroeg voor en we lopen verder de stad uit.
Parador San Marcos
Santiago als Matamoros
Een stukje voor de brug over de Río Bernesga komen we langs het oude Pelgrimshospitaal van San Marcos. Het was ook een commanderij van de ridders van de orde van Santiago. Vandaar de afbeelding van Santiago Matamoros boven de ingang.
Nu is het verbouwd tot een peperdure Parador zodat je wel laat om er naar binnen te stappen. De brug over komen we in de weinig verheffende straten de stad uit. We vinden nog wel een goed koffie barretje zodat we eerst maar eens gaan zitten. Versterkt verder de spoorbrug over en al gauw zijn we buiten de stad.De velden beginnen meteen, waarbij de weg steeds in de buurt blijft van de snelweg de N120.
In Virgen del Camino zien we de eerste bodega’s weer. Gedeeltelijk worden ze verdrongen door de overal aanwezige nieuwbouw.
Bodega’s in de hellingen
De moderne bedevaartskerk
Het is mogelijk hier een alternatieve route te nemen, via Vilar de Mazarife, verder weg van de Carretera over de Páramo met zijn vele struikjes en bloemen. Maar we volgen de oude route een beetje parallel aan de snelweg. Hele stukken loopt het mooi door de natuur, waarbij vooral de fel bloeiende brem opvalt. Dit blijft bijna de gehele route en maakt het trekken in het voorjaar extra aantrekkelijk.
De brem bloeit uitbundig
Ooievaarsnesten op het kerkje
In Villadangos del Camino worden we nog hartelijk begroet door een oude pelgrim die hier versnaperingen uitdeelt aan de pelgrims.
Gratis versnaperingen
Weer een Arroyo
Het weer wordt er niet beter op en het is zeker niet warm.
Door de overvloedige regenval staan de beken nog vol water wat zo nu en dan hachelijke oversteken noodzakelijk maakt.
Villadangos del Paramo – Astorga
Pelgrim Loes
Pelgrim Helmut
Het begint nog te regenen ook en warm is het zeker niet. Eigenlijk wilden we doorlopen tot Hospital de Órbigo, maar als we langs een uitnodigende Albuerge komen in San Martín del Camino, vinden we het mooi geweest en stoppen hier.
Albuerge Ana
Pijnlijke voeten
Het is een particuliere refugio, terwijl er Municipal op staat, maar van een geweldige kwaliteit. Heerlijk om zo weer te wennen aan de Camino. Bij het gezamenlijke perfecte avond menu voor 8 Euro spreken we met Johan, een Nederlander. D.w.z. ex. Hij is nu Canadees en woont daar al meer dan 30 jaar. Hij blijkt van oorsprong een Tukker te zijn, was professor in de Genetica in Leiden, tot de Canadezen hem wegkochten. Ik concludeer; Dus je probeert een beetje voor God te spelen? Maar dat ontkende hij. Nu deed hij nog advieswerk en zijn kinderen woonden in Zuid Afrika.
Het Spaanse mannetje dat buiten geholpen werd aan zijn voeten zag er deerniswekkend uit. Hij was toch al onderweg vanaf Roncesvalles, maar zijn voetzolen waren een waar slagveld. Gelukkig werd hij liefdevol geholpen door de Hospitalero en we spraken hem moed in. Het is warm in de slaapruimte met steeds 4 bedden zodat na de eerste 26 km we nu 508 km op weg zijn!
