In het keukentje ’s morgens zijn we één van de laatste, als de Zwitser opduikt en de koelkast naziet. Hij haalt het achtergelaten eetbaars eruit en neemt dit met de aangebroken spaghetti op tafel mee. Zo scharrelen ze elke dag de kost bij elkaar.
Het gaat pal naar het westen richting Sansol. Dit zijn 8 kilometers door een wisselend zacht golvend landschap met geweldige uitzichten op de bergen rechts, de Codès met op de toppen windmolens, die de afscheiding vormen met Gizpuskoa, het Baskenland. Wat opvalt, zijn de mooie bloemen in de bermen en de olijfboomgaarden.
Onderweg verschillende bekenden zoals ook Herbert, de regisseur, waar we kort mee praten en natuurlijk Pelgrims uit de gehele wereld.
Distelbloemen groot als vuisten
De Camino door Navarra
Los Arcos - Navarrete
Los Arcos - Viana
Na Sansol wordt de N111 steeds overgestoken waarna het steil het dal ingaat richting Torres del Río aan de overkant op de helling.
Samen met de Zwitsers bij de Bar
Keienpaden
In Torres is een mooie provisorische Bar “Tienda” beheerd door Marokkanen, die ook een graantje van de Camino meepikken en zorgen voor een prima Café con Leche.
Het landschap is mooi bergachtig en afwisselend langs keiachtige smalle paadjes door boomgaarden en wijnvelden, waarbij steeds de N111 gekruist wordt.
Het is wel behoorlijk intensief en doet een aanslag op de conditie.
Gouden velden
So weit die Füsse tragen!
Navarra is echt een plezier om doorheen te trekken. We ontmoeten een Fries stel die overnacht had in Villamayor bij de Nederlanders. Ik vroeg of ze nog psalmen gezongen hadden. Nee, was wel geprobeerd maar niet opgepakt door de pelgrims. Vandaag is alweer de laatste dag van het eerste traject dit jaar en het einde komt in zicht.
Nectarines met erachter kersen!
Viana in de verte
We ontdekken een kersen- en nectarineboom waar we goed van eten. Ik moet wel oppassen met al dit fruit want mijn darmen reageren hier nogal heftig op. Naderhand zijn enige noodstops noodzakelijk. Loes heeft nergens last van.
Viana is de laatste stad in Navarra op de grens van de Rioja.
Het is een schilderachtige oude stad op een berg met lange straten en mooie pleintjes.
Calle Navarro Villoslada
Refugio Andrés Muños
We lopen door de lange straatjes tot bij de gemeentelijke refugio waar we de laatste stempel halen.
In de Calle La Rueda no. 46 zoeken we een particuliere hostal, want we willen nu wel eens echt slapen zonder stapelbedden en dat lukt hier voor maar 20 Euro met bad! Morgen is de terugreis dus vanavond nog genieten.
We willen wel een waardige afsluiting, dus zoeken we eerst de kerk op. Hier is een mis met naderhand de Pelgrimszegen, waaraan verschillende bekenden meedoen, zoals Herbert.
De Santa María kerk
De Pelgrimszegen
’s Avonds tijdens het gezellige etentje zat het overdadige fruit van die dag me nog geregeld dwars zodat we vlug de kamer opzochten.
Al met al waren we 150,5 km op de Camino!
