Zo in begin september begin je toch te merken dat het later licht wordt en het is dan ook al 8:00 uur voordat de eerste stappen worden gezet.
Hier langs de weg staan nog perziken die rijp zijn en prima smaken als ontbijt.
Lange ochtendschemer
Vilanova de Lourenzá
Het gaat een klein hellinkje over en dan zeker 200 m hoogteverschil naar beneden, waarna ik na 7,5 km in Vilanova de Lourenzá aankom.
Het is maar een plaatsje van 3000 inwoners met een bijna kathedraalachtige kerk.
Alleen het ene torentje is er niet meer opgezet, waarschijnlijk was het geld op.
Het hoorde tot het klooster van San Salvador en enige competitie met Mondoñedo zal wel meegespeeld hebben.
Wat zal het de boerenbevolking de nodige opofferingen gekost hebben!
In één van de smalle straatjes wordt eens lekker koffie gedronken, waarna de volgende 10 kilometer genomen moeten worden.
Goed aangegeven route
Wapen met cachot in Mondoñedo
Dit is toch nog een hoogteverschil van zo’n 200 m, maar vandaag is het een korte etappe na de zware van gisteren.
Bovendien is Mondoñedo een centrumplaatsje en is er het nodige te zien.
Het plaatsje inlopend kom ik langs het busstation en daar staan Steffie en Lena te wachten op wat?
De vertrektijden van de bussen zijn volstrekt ondoorzichtig en er is ook niet gemakkelijk achter te komen. Ze gaan naar Vilalba en doen het wat rustiger aan. Het wijntje voor het routeboek staat nog, maar dat komt later wel.
In het centrum ga ik eerst maar eens een lekker Menu eten.
Het ziet er met een historische binnenstad leuk uit, maar er wonen toch maar 5300 inwoners.
De sleutel voor de refugio moet op het gemeentehuis aan het Praza do Concello bij de Policía Municipal worden afgehaald.
Naast het gemeentewapen zit een getraliede ruimte waar vroeger de misdadigers in gestopt werden.
De dienstdoende agent wordt opgeroepen en komt even later met een autootje aanscheuren.
Hij neemt de Credential in, die krijg je morgen terug bij vertrek, waarbij ook de sleutel ingeleverd moet worden.
In Galicië worden de refugio’s door de Junta verzorgd voor meestal
3 Euro.
Vaak krijg je daarbij een papieren overtrek voor kussen en matras.
Lekker hygiënisch, vooral na de vlooien/luizen plagen van de laatste jaren. (Chinces en Pulgas)
Daarom moet je ook zo voorzichtig zijn met zwervers.
Gelukkig heb ik nergens last van gehad.
Achter de dichter Leiras Pulpeiro
De refugio tegen oud kapelletje
Achter het monumentje voor de dichter Leiras de Pulpeiro naar boven, waar de refugio is.
En een heel goede met 28 bedden, die ’s avonds nog bijna vol is met veel fietspelgrims.
Ook komt Toni, een Ier met Natalie, zijn Italiaanse wandelvriendin, aan.
Hij is vegetariër en eet ’s avonds een geweldige pan met linzen op.
De bar bij het monumentje is heerlijk primitief met alleen plaatselijke bezoekers en lekkere Pinchos.
De kathedraal ligt natuurlijk aan het Praza da Catedral en is met zijn Barokke gevel opmerkelijk mooi.
Ook hier vraag je weer af hoe een zo kleine gemeenschap dit heeft kunnen opbrengen.
Catedral van Mondoñedo
Fresco’s uit 1400
De gevel is uit 1800 maar het interieur al uit de 13e eeuw.
Morgen wordt het behoorlijk klimmen dus op tijd in de slaapzak na 731 km!
 |