Omdat elk plekje in de refugio vol met slapers lag was het slalommen tijdens het vertrekken.
M-C had nog een yoghurtje voor me versierd waarna we al snel op pad gingen.
Op de vroege morgen ging mijn telefoon weer en M-C krijgt hier genoeg van. Ik verontschuldig me met “Sorry Marie”, maar ze zegt; No sorry! Als ik aankondig een sanitaire stop nodig te hebben, loopt ze door en is uit zicht.
Villaviciosa is 6,5 km verder en al peinzend kom ik tot de onvermijdelijke conclusie dat het beter is alleen verder te gaan.
In het eerste café in Villaviciosa neem ik de tijd en spreek met het Duitse stel waarna mijn besluit definitief vaststaat; alleen verder.
Er loopt een zeearm naar binnen en Karel V is hier als jonge man van 17 jaar in 1517 per schip vanuit Vlaanderen aan wal gekomen om de Spaanse troon als Karel I van Spanje in bezit te nemen. Eigenlijk hadden ze in Santander willen landen maar hadden een navigatiefout gemaakt.
Zeearm bij Villaviciosa
Monument voor Karel V
Wapen Karel
☼ Karel V of Carlos V
Geboren in Gent in 1500 en overleden in Cuacos de Yuste in Extremadura in 1558, bestuurde als laatste Keizer het Heilige Roomse Rijk.
Dit was het grootste rijk sinds Karel de Grote en omvatte Spanje, grote delen van Duitsland, Oostenrijk, Italië en de Nederlanden. Zelfs delen van het hedendaagse Frankrijk zoals France-Compté in Bourgondië en Savoy in het zuiden.
In de nieuwe wereld zorgden de conquistadores voor immense veroveringen met rijke inkomsten aan zilver en goud.
Dit had hij nodig om gedurende de 40 jaren van zijn regeerperiode de vele legers te bekostigen en zijn vijanden te bevechten:
De Ottomanen (Turken) onder Wenen, in de Middellandse zee en Noord Afrika.
De Fransen in een soort bijna constante oorlog.
De grote interne strijd tegen het Protestantisme, dat hem als verdediger van het geloof ook tegen de Muzelmannen, zeer aan het hart lag.
Oostenrijk werd door zijn jongere broer Ferdinand bestuurd, wat later zou leiden tot de splitsing van het Habsburgse Rijk in een Spaanse en Oostenrijkse tak.
De Nederlanden heeft hij tot eenheid gesmeed (17 provinciën), waardoor later Willem van Oranje gemakkelijker de Noordelijke Nederlanden (7 provinciën) kon afscheiden.
De Reformatie bestreed hij met de Inquisitie naar Spaans model en zou later onder zijn zoon Philips II escaleren met de bloedraad en het inzetten van De Hertog van Alfa.
Karel V sprak als moedertaal Frans, Nederlands (Nederduits) en Spaans. De Spanjaarden noemden hem altijd de Duitser en zaten eerst niet op hem te wachten.
Karel had Nederlandse gewoonten, zoals veel bier drinken, wat met een overdaad aan vlees zorgde voor hevige jichtaanvallen.
Na 40 jaar van veldtochten en het besturen van zijn immense rijk was hij op en trok zich na troonsafstand terug in Yuste, waar hij 2 jaar later stierf.
Het plaatsje uit loopt het Belgische stel, waarbij Paul behoorlijk loopt te trekkebenen. De voorzijde van zijn scheenbeen is rood en het doet denken aan tendinitis.
Zijn vriendin was gestart in Frankrijk en hij had zich een dag of 6 geleden aangesloten, waarbij hij zich moest aanpassen aan haar tempo en routine.
Tendinitis ontstaat door een vorm van overbelasting en is een beruchte wandelaarblessure. De remedie is rusten.
Later hoorde ik dat hij inderdaad heeft moeten afhaken.
Hij informeert waar M-C is en als hij hoort dat onze wegen gescheiden zijn, zegt hij met levenswijsheid dat zulke dingen nu eenmaal gebeuren.
Het kruispunt der “Rutes”
Beneden loopt de autosnelweg
Al gauw wordt na 10 km Graces bereikt; dat is belangrijk want er zijn hier 2 mogelijkheden verder te gaan, via Oviedo of, via Gijón.
1, Via Oviedo; de “Ruta Primitivo”
Dwars door het binnenland loopt via Oviedo naar Lugo, met in Melide de aansluiting op de Camino Francès, de “Camino del Interior”, ofwel “Ruta Primitivo”.
Dit is de oorspronkelijke route voordat de Camino Francès veilig genoeg was in de 11e Eeuw. Deze route is de kortste, maar met veel bergen en dus klimmen en dalen.
Het is een aparte route met een goede infrastructuur aan refugio’s en velen lopen deze route als apart doel.
2, Via Gijón; de verdere kustroute.
Is vlakker tot in Ribadeo het binnenland in getrokken wordt.
Sommigen willen deze route mijden i.v.m. de industrie bij Gijón en Avilés. Deze route is iets langer maar vlakker zodat het verschil in tijd niet merkbaar is.
Voor beide routes staan zo ongeveer 12 à 14 dagen.
Ik pak de kustroute naar Gijón, want het is beter zonder M-C verder te gaan en de andere route kan altijd nog een keer. Vóór Gijón liggen twee behoorlijke bergruggen met tunnels voor de autosnelweg van 1500 en 2500 m lengte, maar de route gaat over de bergen en is een stuk verder en inspannender.
Eucalyptus bossen
Peón in het dal
De eerste helling klimt steil omhoog door Eucalyptusbossen, met boven een mooie uitkijk op het dorpje Peón in het dal dat op 20 km ligt.
In het restaurant beneden is een Caña wel verdiend en Frans, de Sloveen, zit er ook. Het aantal pelgrims is wel afgenomen na de splitsing. De soep, die ik bestel voor 3,5 Euro, blijkt een terrine groot te zijn met brood erbij en zo gevuld dat het voor de verdere dag meteen genoeg is.
Op naar de volgende berg waar op de top het bekende Oostenrijks echtpaar en Jürgen uit Bamberg staan.
Hallo Helmut, wie geht es, enz. Maar ik ben het loslaten van M-C nog aan het verwerken en heb er behoefte aan alleen verder te lopen.
Vanaf de top na 30 km een prachtig uitzicht op Gijón met zijn baaien en stranden in de verte.
Universidad Laboral
De stranden van Gijón
Het is nog een aardig eind lopen naar beneden en later langs de Carretera AS 247, die gelukkig niet druk is.
Krap is het wel, zonder zijstrook langs een Sidreria (brouwerij) en een uitgedroogde bron, tot bij Somio de rand van de stad begint en links beneden de toren van de universiteit ligt.
De weg naar het centrum gaat kilometers door met om de 500 m een bushalte, maar dat is natuurlijk uitgesloten; hoogstens een rustplaats.
Toch is het een open, mooi groene wel aangename weg en ineens sta je bij het strand.
Vol met toeristen en een drukte van jewelste is het. Je loopt langs het sikkelvormige strand van San Lorenzo met boulevard naar het historische centrum. Het oude visserskwartier met bastion steekt uit op een rots in de baai. De kerk van San Pedro ligt ervoor met de Romeinse thermen en veel mooie monumenten.
Nu proberen een onderkomen te vinden. Een refugio is hier niet, dan maar eens vragen. Een man met een hondje neemt me mee naar enige goede adressen, maar die zijn gesloten of opgeheven.
Op de pier tussen de plezierboten bij de Plaza de Marqués is een toeristenbureau. Daar krijg ik enige goede adressen, d.w.z. redelijk en niet duur, kortom voor een pelgrim.
Op naar Pension González in een lange rechte straat van het oude gedeelte.
Aardige mensen op de 1e verdieping, die zelfs een beetje Nederlands spreken, omdat ze vroeger in de buurt van Alkmaar gewerkt hebben.
Voor een Pelgrim hebben ze een speciale aanbieding voor 10 Euro op de 5e verdieping. Douchen en toilet op de 1e .
Later hoor ik van de Oostenrijkers en Jürgen dat ze hier ook geslapen hebben, maar dan voor 14 Euro.
Don Pelayo voor het Palacio
Veel pleinen
Gijón is met 280.000 inwoners een grote stad, maar toch knusser dan bijvoorbeeld Santander.
Don Pelayo heeft een prominente plaats gekregen op het Plaza de Marqués, voor het Palacio de Revilla Gigedo o des Marqués!
☼ Don Pelayo
Was de eerste koning van een piepklein rijkje in Asturië.
In 722 hakte hij voor het eerst een Moors leger in de pan bij Cavadongo in de Picos de Europa. De Moren hadden een grote overmacht en de overwinning wordt gezien als de eerste christelijke zegen en het begin van de Reconquista.
Don Pelayo is dan ook meteen heilig verklaard en legio zijn de dorpen en kerken die San Pelayo heten
In Cavadonga is een Sanctuarium de “Santa Cuava”, een bedevaartsoord voor de heilige maagd Maria, waar ook de graftombe van Pelayo ligt.
De vraag is of deze slacht niet meer dan een legende is. Waarschijnlijker is dat de muzelmannen het noorden te woest en koud vonden.
Toch is dit voor Spanje een belangrijk stuk geschiedschrijving en vooral van symbolische waarde
.
Cavadonga
Na Villaviciosa is het oppassen met de pijlen, omdat de Camino de Cavadonga een paar maal de “Ruta del Norte” kruist. Dit is de speciale historische route om de slacht van Cavadongo en dus de start van Spanje te herdenken. Voor het gemak hebben ze deze pijlen ook geel gemaakt !
’s Avonds zit ik voor één van de vele leuke cafeetjes en de Pinchos bij het pilsje zijn zo goed, dat verder niets meer gegeten hoeft te worden.
Met Loes worden lange telefoongesprekken gevoerd.
Als het donker wordt, is het tegen elven, dus op naar de 5e verdieping na eerst naar het toilet op de 1e te zijn geweest.
De wasbak bekijk ik met de nodige argwaan. Die kon wel eens multifunctioneel zijn, dus met tandenpoetsen niets aanraken!
Onder de frisse lakens na 523 km en ruta !
 |