Inleiding

Waarom dit avontuur? Een pelgrimstocht van ca. 1100 km onder vaak barre omstandigheden midden in de zomer en maar afwachten waar je ‘s avonds terecht komt is voor de meeste mensen (letterlijk en figuurlijk) vele stappen te ver, maar na een werkzaam leven van 43 jaar doemde nu het onvermijdelijke pensioen op.
Dit had ik nog een jaar kunnen uitstellen door na mijn prepensioen, op mijn 62e, nog als “adviseur” een jaar bij SABA in Dinxperlo door te gaan. Eind mei was dit jaar om.
Wat nu? La vie en rose en genieten van het dolce far niente zoals mij zovaak te verstaan werd gegeven? Eindelijk doen waar je zin in hebt en waar tijd voor nodig is?
Een lange zomer lag voor me. Deze route was perfect om eens goed over je leven na te denken en te gebruiken als scheidslijn / metafoor tussen je werkzame leven en de dingen welke hierna nog komen.
Natuurlijk ben je dankbaar dat de gezondheid zodanig is dat dit alles mogelijk is.
Eerdere ervaringen had ik al opgedaan op de Camino Francès en andere routes.
De Via de la Plata volgen met zijn history, ongereptheid, eenzaamheid en eindeloosheid, geeft zonder onder tijdsdruk te staan, dé gelegenheid aan een nieuw soort leven te gewennen. Dit verslag kan hopelijk anderen inspireren en helpen bij de noodzakelijke voorbereidingen.

De “Via of Ruta de la Plata”
Vanaf Riego del Camino de splitsing in de Mozarabische route (via Sanabria) naar Ourense en Santiago.
Afstand 1030 km

Als enthousiast lid van het Nederlands Genootschap van St Jacob  ben ik eerst 14 dagen als hospitalero in de refugio van Roncesvalles gaan werken.

☼ Roncesvalles op de Camino Francès
Roncesvalles is een zeer oud klooster en de eerste halteplaats in Spanje op de bekende Camino Francès naar Santiago de Compostela. De refugio hier is met zijn 800 jaar meteen de oudste langs de gehele camino en ziet eruit als een soort simpele kathedraal. Vroeger was het ook een hospitaal voor zieke pelgrims. Deze haalden het niet allemaal en in het ossuarium (knekelhuis) tegenover is dan ook een ongelooflijke hoeveelheid stapel botten en schedels te zien (meer dan 14 meter hoog).
De werkzaamheden hier betekende vanaf ’s morgens 6:00 tot 22:00 uur ’s avonds in touw, met ’s nachts de speciale gebeurtenissen als je slaapt met meer dan 100 mensen (er zijn 120 bedden) boven je. De hele wereld ontmoet je en het is dankbaar werk. Voorwaarde is wel dat je van mensen houdt en enigszins flexibel bent.

Aansluitend aan deze belevenis is mijn wandelmaatje Loes komen overvliegen naar Bilbao vanaf Keulen Airport.
Vrijdagsmorgens, na de laatste keer schoonmaken van de heren sanitaire groep, met de auto naar Bilbao, Loes opgepakt en door naar Viana.
Dit is een mooi plaatsje net voor Logroño in de Rioga. Vorig jaar waren we het eerste stuk gelopen vanaf St. Jean Pied de Port tot hier.
Dit jaar het volgende traject.
Het werd uiteindelijk León, zodat we hopelijk volgend jaar het laatste stuk tot Santiago kunnen lopen.
De Camino Francès is de meest gelopen Pelgrimsroute van Spanje waar de aanlooproutes vanuit Frankrijk op aansluiten. Dit jaar waren de weersomstandigheden voor Noord Spanje slecht, dat wil zeggen nat en koud.
De Camino was hierdoor geweldig groen en vol uitbundige bloemenpracht. Heel anders dan 9 jaar geleden toen ik voor het eerst de Camino liep en alles dor en warm was.
De Meseta ziet er hierdoor heel anders uit en geeft veel inspiratie.
Zaterdagavond 7 juli waren we weer thuis in Nederland.

Hierna werd de 4 daagse gelopen in Nijmegen met Loes met alles wat erbij hoort, wat ook een mooie voorbereiding is op de tocht.

Voorbereidingen voor de Camino “Via de la Plata”
De datum van 6 augustus kwam met rasse schreden nabij. De tuin werd zoveel mogelijk op orde gebracht. Groente in de diepvries, pruimen in potjes en het huis en tuin schoongemaakt.

In april had ik in Emmerik geboekt voor een enkele vliegreis naar Sevilla. Dit koste slechts  66,00 Euro zodat ik mijn vliegangst maar moest overwinnen. Het vertrek vond plaats in Dűsseldorf waardoor het verschrikkelijke Schiphol gemeden kon worden.
De zomertijd is niet de meest aangewezen tijd om deze via te lopen. De winter en voorjaar zijn vriendelijker.
Vooral de hitte en het dorre landschap maken het niet gemakkelijker, bovendien bleken in augustus veel refugio’s dicht te zitten.
De laatste dagen stonden in het teken van inpakken, (☼  Paklijst, met handige tips zie knop Paklijst ) zaken regelen en vooral afscheid nemen van familie, vrienden en Loes, je bent uiteindelijk lang weg.

☼ Reisgids
Als reisgids had ik een Duitstalig boekje van Outdoor, band 116; “Der weg ist das Ziel” Spanien: Jakobsweg – Via de la Plata, Mozarabischer Jakobsweg.
Dit boekje had ik aangeschaft bij de wandelboekhandel van Pied à Terre te Amsterdam en was de gecorrigeerde versie van 2006. Inmiddels bleken er al weer nieuwe exemplaren te zijn.
Dit boekje was bijna volledig en belangrijk; paste moeiteloos in de broekzak.

Ik had een vage planning van ongeveer 40 dagen, hetgeen te doen is zonder dat gas en licht of andere zaken afgesloten worden.
Natuurlijk moet je bij dit alles heel blijven, als er een echt defect optreedt, moet je stoppen. Gelukkig is het, op een voetblessure na, goed verlopen. Deze blessure noopte me bijna een rustdag in te lasten en bovendien doemde het spook op van te moeten stoppen (net boven Zamorra). Op het juiste moment trok de zwelling langzaam weg en was het mogelijk weer steeds redelijke dagtrajecten af te leggen.
Een pelgrim wil al maar voort!

Helmut Brouwer